Σε μια απίστευτα κυνική δήλωση προχώρησε την Πέμπτη (8/6) ο καθηγητής Ιατρικής και υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Εύβοια, Σπύρος Πνευματικός, ο οποίος προκειμένου να μειωθεί το κόσμος στα νοσοκομεία και στο ΕΣΥ, προτείνει «triage», δηλαδή διαλογή ασθενών και συγκεκριμένα καρκινοπαθών, στη λογική της αναλογίας «κόστους-οφέλους» (cost benefit ratio). Μια πρόταση που χαρακτήρισε μάλιστα «ανθρώπινη» και την οποία κάνει ενώ η χώρα θρηνεί τις τελευταίες ημέρες τον θάνατο ανθρώπων λόγω καθυστέρησης των ασθενοφόρων…
Ειδικότερα, σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ 100,3 ο κ. Πνευματικός είπε μεταξύ άλλων: «Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό… δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων.» και στη συνέχεια παρουσίασε το παράδειγμα της Αμερικής, όπου γίνεται, όπως είπε, cost benefit ratio…
Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωση του κ. Πνευματικού:
«Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι “δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας”. Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό… Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά. Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, στο τέλος της ημέρας όμως τι θα γίνει;
Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει… Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα: Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το cost benefit ratio σε μία πράξη κτλ. Όταν είχαμε πάει στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τη γυναίκα μου στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει ήταν πραγματικά πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα. Γιατί ήταν τόσο πολύ ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν να παρέχουν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν… Ακούγεται λίγο κυνικό – Δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο».
Από την αυστηρή οικονομική θεώρηση του ”δύσκολου” αυτού θέματος ο κ. καθηγητής, έχει ΑΠΟΛΥΤΟ δίκιο. Κανείς, μα κανείς δεν νίκησε αυτό το ”θηρίο”, ειδικά στο τελευταίο στάδιο. Ούτε καν βελτιώθηκε. Αυτή είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ, όσο και εάν πονάει. Θα θυμίσω εδώ τα λεχθέντα ενός Άγγλου καθηγητή, που τόλμησε να δηλώσει πριν 10 περίπου έτη τα εξής: Είναι τυχεροί(!!!) όσοι παθαίνουν καρκίνο. Μην βιάζεστε… για αντιδράσεις, το έκανα εγώ και την πάτησα. Ο άνθρωπος ήταν σαφής και ειλικρινής. Είναι(λέει) σαν να σου έρχεται ένα βαρύ εγκεφαλικό, καρδιακό και επειδή είσαι …καλός άνθρωπος, σε χαρίζει ο Κύριος λίγο χρόνο ακόμη. ΜΗΝ ΕΡΧΕΣΤΕ ΣΕ ΕΜΑΣ έλεγε, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, εκτός από …πειράματα. Απολαύστε αυτά που θέλατε και δεν προλάβατε, τακτοποιήστε τις υποχρεώσεις σας, ιδίως τις …φορολογικές (άποψη περί ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ που απουσιάζει από την χώρα μας) και χαιρετισμούς στους …επίγειους έρωτες σας, τα μίση σας, τα πάθη σας. Αυτά βέβαια, μπορείτε να τα πάρετε μαζί σας. Τα άλλα, τα ακίνητα, τα λεφτά, τα τιμαλφή, όχι. Θα τα χαρούνε άλλοι.
Υ.Γ. Βέβαια, παρά την …λογική του θέματος, είμαι πρόθυμος να πληρώσω (και να πληρώσουμε) πολλούς φόρους, για να απαλύνουμε το πόνο αυτών των δύστυχων ανθρώπων. Και να προσπαθήσουμε να νικήσουμε το θηρίο, παντί τρόπω.
Να δούνε λοιπόν κάποια ζώα τι ψήφισαν!Όλα τα μετράνε με χρήμα,η ζωες μας δεν έχουν καμία αξια, όλα κοστολογούνται.Τι άλλο θ ακούσουμε πραγματικά!
Διάβασα πρόσφατα σε άρθρο της Καθημερινής ότι στο πλέγμα των νέων δράσεων για την πρόληψη νοσημάτων που δρομολογεί η κυβέρνηση συγκαταλέγεται η διεύρυνση των προληπτικών εξετάσεων για τη διάγνωση διάφορων τύπων καρκίνου σε στάδιο που θα αυξάνει δραστικά την πιθανότητα ίασης. (πρόληψη μόνο).
Όσοι ήδη νοσούν ζουν στο πετσί τους και καταλαβαίνουν πόσο δίπλα τους είναι αυτό το δικό μας επιτελικό κράτος….
Τώρα με πολύ κομψό τρόπο τους λέει ότι αν φτάσετε στο τελικό στάδιο μη μας καθυστερείτε, αδειάστε μας τη γωνιά και πηγαίνετε σπίτια σας να πεθάνετε.
Ο εξορθολογισμός του συστήματος υγείας κύριοι υπεύθυνοι των προγραμμάτων, γίνεται με προτεραιότητα το σεβασμό στον άρρωστο. Ο ασθενής έχει το δικαίωμα της παροχής φροντίδας σ’ αυτόν με τον οφειλόμενο σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπειά του.
Εδώ θα μου πείτε δεν υπάρχει σεβασμός στο υγιές κομμάτι του πληθυσμού, θα υπάρχει στο άρρωστο? (ψοφήστε ελεύθερα και μόνοι σας). Ο ασθενής σε τελικό στάδιο δεν είναι και ψηφοφόρος στην τελική ε?
Όλο το σκηνικό μου θυμίζει μια παλιά διαφήμιση με τις «Παστίλιες για τον πόνο του άλλου» που λάνσαρε ο Χαβιέρ Μπαρδέμ. Ήταν μια καμπάνια ευαισθητοποίησης, που όταν βγήκε έκανε επιτυχία. Τι να απέγιναν οι παστίλιες δεν γνωρίζω. Ξέρω, όμως, ότι ο πόνος του άλλου θα είναι πάντα μια ιδανική μπίζνα για κάποιους.
Υ.Γ. Ούτε το επώνυμό σου κύριε Πνευματικέ δεν σου αξίζει να φέρεις…
Στείλε μας το λογαριασμό ρε θα πληρώσουμε όσο κ αν κάνει θα κάνουμε από 2 κ 3 δουλειές για να μπορούμε να αγκαλιάζουμε τους δικούς μας ανθρώπους έστω κ για λιγους μήνες ακομα για λίγες εβδομάδες για λίγες μέρες κ ωρες.Γιατι οι ανθρώπινοι αξιοπρέπεια δεν έχει κόστος κ Πνευματικε.Πραγματικα σαν λαός είμαστε άξιοι τις μοίρας μας όταν ψηφίζουμε τέτοιους ανθρώπους.Που ο Θεός να τους κάνει ανθρώπους δηλαδη!
Συμπληρωματικό σχόλιο:
Όπως έγραψα, ο κ. καθηγητής έχει δίκιο, μην τον αποπαίρνετε. Μόνο που η μελέτη του θα ήταν εφαρμόσιμη, εάν αναφέρονταν σε μαρούλια ή κουνουπίδια (και αυτά εάν τα ”μεγάλωσες” εσύ από σποράκι, τα λυπάσαι). Εκεί, όντως δεν συμφέρει να το παλεύεις το πράγμα. Έλα όμως που εδώ μιλάμε για ανθρώπους και μάλιστα εν έτει 2023. Δηλαδή τι να το κάνω εγώ, το ότι …βαρούσαμε βόλτες στη Σελήνη πριν 50 έτη, διασπάσαμε το άτομο, βρήκαμε το σωματίδιο Χιγκς κλπ. όταν δεν μπορούμε να σώζουμε ανθρώπινες ζωές ή να απαλύνουμε τον ανθρώπινο πόνο; Δεν θα δώσω πολιτική χροιά στο θέμα, αλλά θα ήθελα να τον ρωτήσω για κάποιον όρκο που έδωσε. Τον θυμάται άραγε;
Υ.Γ. Θα ”προλάβουν” άραγε οι απόγονοι μας μία κοινωνία, όπου θα κυριαρχεί το δόγμα ”όποιος αρρωσταίνει τον κάνουμε καλά, με κάθε κόστος;”