Στο 17ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιδιοπαθών Φλεγμονωδών Νόσων του Εντέρου συμμετείχε ο εφημέριος του Κλοκοτού π. Απόστολος Στεργίου. Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ι.Ν.Φ.Ε. που τιμάται στις 19 Μαΐου.
Αν και ίδιος παθών δεν χάνει ποτέ την πίστη του και ελπίζει σε μια μελλοντική επιτυχία του ανθρώπου και της επιστήμης ενάντια στα αυτοάνοσα νοσήματα και ειδικότερα νοσήματα του εντέρου. Έχοντας 3 χρόνια στο παρελθόν ως υπεύθυνος του Συλλόγου Ατόμων Νόσου Crohn και Ελκώδη Κολίτιδα στο νομό Τρικάλων, σε ερώτηση μας σχετικά με την συμμετοχή του στο συνέδριο μας ανέφερε:
«Στις δύσκολες μέρες που διανύουμε όλοι μας βλέπουμε τον ανθρώπινο πόνο να κυριαρχεί μέσα από διάφορες ψυχοσωματικές συμπεριφορές. Παρατηρώντας τους συνανθρώπους μου στα μάτια, πέρα από την έκφρασή τους διακρίνω ότι οι περισσότεροι βρίσκονται σε μια κατάσταση ψυχικού πόνου, ο οποίος όταν μένει καιρό μετατρέπεται σε σωματικό, έντονο στρες και κατάθλιψη. Είναι πολύ σημαντικό μέσα από τις εμπειρίες που έχει αποκτήσει ο καθένας μας, να μπορεί να σταθεί και στο διπλανό του, στηριζόμενοι σε ένα πνεύμα αλληλοβοήθειας και ανθρωπιάς. Υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποι μας που αισθάνονται ανίσχυροι για οτιδήποτε όταν ακούσουν από τον θεράποντα ιατρό τους ότι πάσχουν από ένα αυτοάνοσο νόσημα. Σταματούν να διεκδικούν την υγεία τους και βυθίζονται σε συνεχόμενα αδιέξοδα».
Στη φωτογραφία εικονίζεται ο π. Απόστολος με τον προεδρεύων του Συνεδρίου και Διευθυντή της Α’ Γαστρεντερολογικής Κλινικής ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός» κ. Γεράσιμο Μάντζαρη
Φυσικά ο ιερέας δεν έμεινε μονάχα εδώ μίλησε για την αγωνία και το φόβο των πασχόντων, στο δίλλημα να αποκρύψουν το πρόβλημα και να μείνουν αβοήθητοι.
«Η αγωνία και ο φόβος του ανθρώπου που πάσχει και υποφέρει δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μας επηρεάσει σαν Σύλλογος στο οποίο είμαι και μέλος, σε έναν ενδεχόμενο δισταγμό να είμαστε κοντά του. Ακόμη και αν απορρίψει την δική μας πρόταση (όχι ιατρική) αλλά ψυχολογικής στήριξης εμείς θα ξέρουμε ότι έχουμε προσπαθήσει κι αυτό πιστεύω μετράει παρά πολύ στις ανθρώπινες σχέσεις τις οποίες ο καθένας μας στην εποχή που ζούμε έχει επαναπροσδιορίσει.».
