Το τραγούδι αυτό, πρωτοτραγουδήθηκε στην ανταρτομάνα Ορεινή Καρδίτσα, από τα παλλικάρια του ΆΡΗ στα υψίπεδα της Νευρόπολης (Λίμνη Πλαστήρα).
Τραγούδι: Νάσος Δήμτσας. ΣΤΙΧΟΙ Σηκώνομαι πολλά πρωί τρείς ώρες πριν να φέξει παίρνω νερό και νίβομαι και ζώνω τ’άρματά μου και παίρνω δίπλα τα βουνά,δίπλα τα κορφοβούνια. Βρίσκω λημέρι αντάρτικο πολλά χορταριασμένο, βρίσκω τον Αρη αρχηγό βαριά τραυματισμένο. Για σήκω απάνω Αρη μου,σήκω βρε καπετάνιο γιατί μας πιάσαν ζωντανούς οι παλιομπουραντάδες. Βοηθάτε με να σηκωθώ και βάλτε με να κάτσω και δώστε μου τ’αυτόματο να το γλυκολαλήσω, να κάνω μάνες δίχως γιους,γυναίκες δίχως άντρες να κάνω τα βουνά να κλαίν… .Ενορχηστρωση: Μιχ. Σασσός.
Τραγουδιέται και σήμερα στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής στο χωριό Καροπλέσι Αγράφων στις 26 Ιουλίου κάθε χρόνο προς τιμή του καπετάνιου και των συγχωριανών μας που πολέμησαν για την λευτεριά της Πατρίδας
Τραγουδιέται απ’ολο τον Λαό!!
Οι Αετοί ζούνε και πεθαίνουν περήφανα πάνω στα ψηλά βουνά
ΓΙΑ ΠΆΝΤΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗ
ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!!
Δώσε τώρα πάσα στον ακατονόμαστο, για να αποπροσανατολίσει την κουβέντα με κομμουνισμό, ΕΣΣΔ, Β. Κορέα, Κούβα κλπ. Εδώ, στα Τρίκαλα δηλαδή, καίγεται η γούνα όλων μας. Να δεις τι θα βγει σε λίγο για την πλατεία, αυτοί θα κλαίνε τις θεσούλες και εμείς τα λεφταδάκια.
Αντί για αγιογραφίες που εξυπηρετούν κομματικές συσπειρώσεις, καλύτερα να παρουσιάζονται τα ιστορικά πρόσωπα με αρνητικά και θετικά τους.
Εάν παρουσιάσουμε τα ιστορικά πρόσωπα της Νεοτέρας Ελλάδος με τα θετικά και αρνητικά τους, ζήτω που καήκαμε. Δεν θα έχουμε πλέον, ιστορικά πρόσωπα. Και φυσικά, αυτά χρειάζονται διότι όλες οι χώρες ζούνε επάνω στους μύθους τους.
Μετρήστε μόνο αυτούς της δικής μας.