Αυτή η οργή δεν θα κοπάσει εύκολα – Φριχτά γελασμένος όποιος πιστεύει σε διαβεβαιώσεις ότι «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο»
Το μέγεθος των κινητοποιήσεων και των διαμαρτυριών ύστερα από την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη δείχνει ότι έχει ενεργοποιηθεί μια βαθύτερη δυναμική στην κοινωνία, ξεκινώντας από τη νεολαία.
Οι άνθρωποι αυτοί, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, οι μαθητές και οι μαθήτριες όπως και όλες και όλοι που συμμετείχαν σε μαζικές διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, δεν κινητοποιούνται μόνο από πένθος, αλλά και από οργή.
Γιατί καταλαβαίνουν ότι αυτό που συνέβη στα Τέμπη δεν ήταν απλώς το τραγικό λάθος ενός μοιραίου σταθμάρχη. Ήταν ένα έγκλημα προμελετημένο από τις όλες τις πολιτικές και όλες τις κυβερνήσεις που δεν έκαναν αυτά που έπρεπε για να παραμείνει ο σιδηρόδρομος ένα ασφαλές μέσο.
Γιατί συνειδητοποιούν ότι την ώρα που το πολιτικό σύστημα ή η «δημόσια σφαίρα» συζητά την ανάπτυξη ή την τεχνολογία, «από τύχη ζουν» σε ορισμένες περιπτώσεις, γιατί η ασφάλεια αντιμετωπίζεται ως κόστος και όχι ως αυτονόητο δημόσιο αγαθό.
Γιατί όταν φωνάζουν «Δολοφόνοι» αδιακρίτως απέναντι σε πολιτικούς, επιχειρήσεις, «θεσμούς», δεν το κάνουν επειδή είναι αποπροσανατολισμένοι ή επειδή διακατέχονται από κάποιο μηδενισμό, αλλά επειδή συνειδητοποιούν ότι το πρόβλημα είναι ακριβώς ο τρόπος που διαμορφώθηκε ένα ολόκληρο σύστημα συνενοχής και συγκάλυψης εδώ και δεκαετίες.
Ένα σύστημα που είδε τα μεγάλα έργα ως πεδίο ρεμούλας, χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για το τελικό αποτέλεσμα.
Ένα σύστημα που επικέντρωνε στα «φιλέτα» των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά αδιαφορούσε για την ασφάλεια και την ποιότητα των υπηρεσιών.
Ένα σύστημα που μιλούσε διαρκώς για «πιστοποιήσεις» και για «ασφαλιστικές δικλείδες» και στην πράξη ούτε τα ρουσφέτια απέφευγε, ούτε την αναζήτηση για τα κάθε λογής «παραθυράκια».
Όλα αυτά κάνουν τις νέες και τους νέους, αλλά και όσους δεν είναι τόσο νέοι, που σήμερα κατεβαίνουν στον δρόμο και φωνάζουν «δολοφόνοι», να νιώθουν πάρα πολύ ευάλωτοι.
Να νιώθουν ότι η ζωή τους δεν μετράει όσο πρέπει.
Να συνειδητοποιούν ότι δεν μετρούν όλες οι ζωές το ίδιο.
Να αισθάνονται ότι είναι στο στόχαστρο.
Γι’ αυτό και εξοργίζονται, γι’ αυτό και κατεβαίνουν στον δρόμο.
Και είναι φριχτά γελασμένος όποιος πιστεύει ότι αυτή οι άνθρωποι απλώς περιμένουν να δουν μερικές παραιτήσεις ή τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις ότι «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο» και ότι «οι ευθύνες θα αποδοθούν όσο ψηλά χρειάζεται» (από ποιους αλήθεια; Από αυτούς που ευθύνονται στην πραγματικότητα;).
Ανατροπές θέλουν να δουν αυτοί οι άνθρωποι και με έναν τρόπο όλη η ελληνική κοινωνία.
Για να μπορέσουν να νιώσουν ότι δεν είναι αναλώσιμοι.
in
Σχετικά άρθρα
-
Γιώργος Οικονόμου: Το ΠΑΣΟΚ μιλάει καθαρά, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ κρύβονται
-
Άρχισαν τα όργανα – Προβλέψεις από τον Μιχάλη Ταμήλο για τις πρωτιές στον Σύριζα΄- Άγρια απάντηση από τον Γιάννη Χάιδο
-
Με γιατρούς από το νοσοκομείο Τρικάλων θα καλυφθούν οι ελλείψεις στα Κέντρα Υγείας;
-
Αισχροκέρδεια και ακρίβεια στα ράφια των σούπερ μάρκετ
Sniper
Πέρα από τις όποιες αδιαμφισβήτητες ευθύνες και εγκληματικές αμέλειες του σταθμάρχη υπάρχει η ευθύνη όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων τριάντα τουλάχιστον χρόνων.Ενα ατελείωτο γαϊτανάκι μελετών,προκηρύξεων,αναθέσεων αναβολών,καθυστερήσεων προκειμένου να μοιραστεί στούς ημέτερους η πίτα (ΕΣΤΙΑ 04/03/2023).Εκατομμύρια προγραμμάτων διασπαθίστηκαν και ακόμη δεν υπάρχει σύστημα τηλεδιοίκησης και ελέγχου κυκλοφορίας,φωτοσήμανσης και τηλεπικοινωνίας.Τα δύο πρώτα είναι ευθύνη τού Ο.Σ.Ε. και το τρίτο της Hellenic train.Τα ίδια παντού.Σχέσεις διαπλοκής,μίζας,τα κέρδη των εργολάβων και των προμηθευτών πάνω από τα συμφέροντα των πολιτών και της χώρας.Ενας κρατικοδίαιτος και πλιατσικολόγος καπιταλισμός παρασιτεί πάνω στο σώμα της πατρίδας μας.Πουλάνε και το χειρότερο καταστρέφουν τα πάντα.Τα βουνά ,τα δάση,τις παραλίες,μολύνουν τα ποτάμια καί τα υπόγεια ύδατα και τις θάλασσες.Ούτε Τούρκοι να ήταν.Τώρα όσοι κυβέρνησαν ας βγάλουν τουλάχιστον τον ΣΚΑΣΜΟ.
ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ? ΚΑΝΕΙΣ!
Δώσαμε λοιπόν τα τρένα στους Ιταλούς! Μια ιστορία για να φανούν οι βίοι παράλληλοι! Ιούλιο του 2016 δυο επιβατικά τρένα συγκρούστηκαν μετωπικά στην επαρχία Απούλια της Ιταλίας. Σκοτώθηκαν 23 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 54. Αιτία? το “ανθρώπινο λάθος!” Πίσω όμως από το ανθρώπινο λάθος, υπήρχαν και βαθύτερες, “θεσμικές” ευθύνες.
Η αναβάθμιση της σιδηροδρομικής γραμμής στο συγκεκριμένο σημείο από μονή σε διπλή ήταν ένα έργο που είχε εξασφαλίσει χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση 4 ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ νωρίτερα, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν είχε καν ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ για την υλοποίησή του.!!!
Διαβάζω, ότι το τρένο είναι πολλές φορές πιο ασφαλές από όλα αυτά (0,09), πλησιάζοντας το ασφαλέστερο μέσο μεταφοράς από όλα, που είναι, βεβαίως, το αεροπλάνο.
Αυτό το “0,09” των νεκρών ανά δισεκατομμύριο επιβατοχιλιομέτρων στην Ευρώπη, στην Ελλάδα είναι 22,7.!!! Είναι σχεδόν το ίδιο επικίνδυνο, όσο και οι μοτοσυκλέτες!
Και τις πταίει? Στην Ελλάδα σχεδόν ποτέ ΚΑΝΕΙΣ! Τις πταίει που δεν έγιναν τα έργα? ΚΑΝΕΙΣ. Τις πταίει που η ηλικία του σταθμάρχη (ετών 59) που προσελήφθη στη θέση, είχε όριο τα 42 χρόνια? Τις πταίει που δεν υπήρχε δεύτερος σταθμάρχης ,σ έναν τόσο κεντρικό και σημαντικό κόμβο? ΚΑΝΕΙΣ!
Θα παραθέσω μόνο τα ονόματα των επτά Υπουργών Μεταφορών της Ελληνικής Δημοκρατίας στον 21ο αιώνα της τεχνολογικής ανάπτυξης και της τεχνητής νοημοσύνης, που είναι: Τάσος Μαντέλης, Χρίστος Βερελής, Μιχάλης Λιάπης, Κωστής Χατζηδάκης, Ευριπίδης Στυλιανίδης, Χρήστος Σπίρτζης και Κώστας Καραμανλής.
Είναι σίγουρο πως αυτοί που φταίμε, είμαστε εμείς!
Βολευόμαστε με το να βολευτούμε! Τρέχουμε για να βολευτούμε! Και όλοι αυτοί μας έχουν πάρει είδηση και μας τάζουν, μας χτυπάνε την πλάτη, μας λένε λόγια μεγάλα και παχιά, όλα γίνονται “κατόπιν ενεργειών τους” κι εμείς τους πιστεύουμε και είμαστε ικανοποιημένοι και χαρούμενοι, που μας χαιρέτησαν και μας αποκάλεσαν “φίλε μου”