Η Νέα Δημοκρατία χαρακτηρίζει «αστείο» τον Αλέξη Τσίπρα στο ρόλο του σοβαρού και υπεύθυνου πρωθυπουργού, με αφορμή την ομιλία του στην ΔΕΘ.
Από τη στιγμή που δεν διαφωνεί σε τίποτα με τα Μνημόνια που ψηφίζει ο ΣΥΡΙΖΑ -απλά, θέλει να τα περνάει αυτή σαν κυβέρνηση-, το γύρισε στη σοβαρότητα.
Γενικά, πολιτική στο προτεκτοράτο είναι οι αφηρημένες έννοιες, που ο καθένας τις ερμηνεύει όπως θέλει και σύμφωνα με τον βίο του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πούλησε προεκλογικά ελπίδα και αξιοπρέπεια, η Νέα Δημοκρατία πουλάει σοβαρότητα.
Με τον Μητσοτάκη και τον Άδωνι.
Ο Τσίπρας είναι αστείος, ενώ ο Μητσοτάκης που ήταν πολιτικός εξόριστος είναι σοβαρός.
Ο Μητσοτάκης που ζητάει αλήθεια αλλά και να …ξεχάσουμε, είναι πάρα πολύ σοβαρός.
Ο Μητσοτάκης που χτυπάει την …οικογενειοκρατία, είναι ο σοβαρότερος άνθρωπος στον κόσμο.
Πολύ σοβαρός ήταν και ο Κώστας Καραμανλής.
Ο Πρόεδρος. 0 Βούδας της Ραφήνας.
Θυμηθείτε τον στόμφο που είχε ο Καραμανλής, όταν έλεγε «δεσμεύομαι, και δεσμεύομαι προσωπικά».
Δεν υπάρχουν σοβαροί πολιτικοί στην Ελλάδα.
Ούτε σοβαροί πολίτες υπάρχουν.
Σοβαρός στην Ελλάδα σήμερα είναι αυτός που θα βγει να πει ευθέως πως, αν δεν αποδοθεί Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας και πως αν δεν απελευθερώσουμε τη χώρα μας, δεν υπάρχει πολιτική στο προτεκτοράτο.
Αλλά ποιος θα το πει αυτό;
Οι πεινασμένοι αριστεροί που το μόνο που ήθελαν τελικά ήταν μια καρέκλα για να βολέψουν τον κώλo τους ή οι βλαμμένοι φιλελέδες που έχουν θυμώσει επειδή ο Τσίπρας είναι πιο φιλελές κι από αυτούς;
Ή μήπως θα το πουν οι αποβλακωμένοι πολίτες, που ακόμα σκοτώνονται μεταξύ τους για κόμματα που δεν έχουν λόγο ύπαρξης;
Ναι, είναι πολύ αστείο οι δούλοι να κάνουν τους σοβαρούς.
(Για να μην παρεξηγηθώ, σιχαίνομαι τη σοβαρότητα που -στην Ελλάδα- είναι σοβαροφάνεια. Υπόσχομαι να μη σοβαρευτώ ποτέ. Θεωρώ, όμως, πραγματικά σοβαρό αυτόν που στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Κι όταν η χώρα σου έχει γίνει και επίσημα προτεκτοράτο και οι πολίτες της μεταναστεύουν, η κατάσταση είναι πραγματικά σοβαρή, οπότε πρέπει να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων και να προσπαθήσεις να την ελευθερώσεις, κι όχι να προσποιείσαι πως η χώρα σου είναι ελεύθερη, για να μη χάσεις την καρέκλα σου.)
