Κάθε 10 χρόνια ο ΑΟΤ βαράει διάλυση.
Κάθε 10 χρόνια μας έρχεται η υπενθύμιση ότι είμαστε μία πόλη που αδυνατεί να προστατεύσει το σύλλογο, ότι ασχολούμαστε με ένα σάπιο προϊόν στο οποίο οι ομάδες είναι δέσμιες του καθένα που αποφασίζει για Χ-Ψ λόγους να ασχοληθεί με το “άθλημα”.
Ο Αϊβάζογλου κατάφερε το απίστευτο: η ξεφτίλα φέτος αυξανόταν με εκθετικούς ρυθμούς, μεγάλωνε μέρα παρά μέρα, μέχρι το σημερινό αδιανόητο ρεζιλίκι της μη παρουσίας της ομάδας στην τελευταία αγωνιστική.
Για μία ακόμη φορά καταστράφηκε το μέλλον της ομάδας και ξαναγίνονται οι ήδη χιλιοειπωμένες συζητήσεις περί ξεσκονίσματος λογιστικών βιβλίων, επενδυτών, ΑΦΜ, οφειλών.
Ευχόμαστε στους παίκτες που υπέφεραν να λάβουν όλα τα χρήματα που τους οφείλονται.
