Έλενα Νάμινι : Διάβασα την “Θεωρία Παιγνίων”, λίγο πριν αρχίσει η κρίση. Είμαι μάλλον άσχετη στο να εμβαθύνω σε οικονομικές θεωρίες και σε συσχετισμούς. Οι σπουδές μου αλλά και η αγάπη μου για τη Φιλοσοφία, με ωθούν σε μια ερμηνεία, των όποιων καταστάσεων, περισσότερο ανθρωποκεντρική.
Είχαν ακουστεί τόσα όμως γι’ αυτό το βιβλίο του Βαρουφάκη, που έπρεπε να το διαβάσω!
Ο εφυής, φιλελεύθερος αλλά και φιλοσοφημένος, κατά την κρίση μου, τρόπος που προσέγγιζε οικονομικές, αλλά κυρίως έννοιες διαπραγματευτικού “παιχνιδιού” και ισορροπιών, με εντυπωσίασε. Από τότε έγινα θαυμάστριά του! Το “Μιλώντας στην κόρη μου για την οικονομία” με συνεπήρε!
Ο διαχωρισμός της τιμής και της αξίας, μου φάνηκε – ακόμη- τόσο σωστός! Ταίριαζε με μια βαθιά φιλοσοφική ερμηνεία που πολύ με εξέφραζε. Με μια καταιγιστική απλότητα. Και φυσικά όταν ήρθε “Ο Παγκόσμιος Μινώταυρος” βιάστηκα να τον μελετήσω, προσπαθώντας να βρω απαντήσεις, μεσούσης πλέον της κρίσης. Μεστό!
Και φτάσαμε στο 2015! Όταν ανέλαβε Υπουργός Οικονομικών – ανεξαρτήτως ΣΥΡΙΖΑ – χάρηκα. Μέσα σε μια πολιτική και ανομοιογενή ομάδα, θεώρησα ότι είναι το πρόσωπο που ξεχωρίζει και που θα ανατρέψει τα δεδομένα. Περίμενα να δω την εφαρμογή όλων, κάποιων θεωριών του, στην πράξη. Σήμερα μετά από 5 μήνες, νοιώθω απογοητευμένη. Νοιώθω ότι επένδυσα ενθουσιασμό σε ανεφάρμοστες θεωρίες. Ή εκείνος είναι πολύ μπροστά από την εποχή του ή εγώ κάπου ερμήνευσα λάθος ή είναι απλά ένας θεωρητικός, οικονομικός μυθιστοριογράφος.
Γιάνη, εσύ αποκόμισες εμπειρία και υλικό για το επόμενο βιβλίο σου κι εγώ έχασα την ηρεμία μου, σχεδόν τη δουλειά μου, κινδυνεύω να χάσω και τη χώρα μου. Στη δική μου δουλειά η θεωρία είναι απλά ένα βήμα πριν την πράξη και δικαιώνεται με την εφαρμογή. Στη δική σου, απέχει τόσο από την πράξη !