«Σε λένε ολοι «δωδεκάχρονη»…. για να σε προστατέψουν…
Για μενα όμως, τη μικρότερη αδελφη σου, είσαι η Αννουλα μου, η Βασιλική μου, η Αργυρούλα μου, από τον Κολωνό, το Πέραμα την Κοκκινιά.
Είσαι η γυφτοπουλα που μεγαλώνει στα τσαντίρια, η Αισε των προσφυγικών καταυλισμών, η Καρα των φαβελων, η Πεν Τσαν των αστέγων, η Σαΐτα των εξαρτημένων, η Τζεσιρα των εγκαταλειμενων, η Φατιμά των εξαθλιωμένων, η Χαμπιμπα των ανήμπορων, των παγωμένων και πεινασμένων όλου του κόσμου.
Ποσο γρήγορα μεγάλωσες αδελφούλα μου.
Πόσες άλλες αδελφές απέκτησες σε όλη τη γη, σε όλες τις ηπείρους, σε χαμόσπιτα , σε παραγκουπόλεις από ναυλον και λαμαρίνες, κάτω από γέφυρες και σε ακροποταμιές μες στα βαλτονερα, διπλα από ανοικτούς υπονόμους, συντροφιά με τους αρουραίους και κάθε λογής τρωκτικά.
«Όλα τα αντεχω» μου έλεγες!
«Το μόνο που δεν αντέχω είναι
ο βρώμικος ιδρώτας , τα σάλια
και τα γρυλίσματα των ζωων που με βίαζαν»
Είχες δικιο τελικά , αυτοί είναι τα πραγματικά τρωκτικά. Με το αναισθητικό του σάλιου τους σε κάνουν να μη νιώθεις πως σου τρώνε σιγά σιγά οχι μόνο τη σαρκα, μα το μεδούλι της ψυχής σου.
Ξαφνικα βάλθηκαν ολοι να σε σώσουν, να σε προστατέψουν από αυτά τα τρωκτικά. Φυσικα κανεις δεν γνώριζε τιποτα, ούτε γνώριζει τιποτα για την Αισε την Κάρα την Πεν Τσαν, τη Σαιτα την Τζεσιρα τη Φατιμά τη Χαμπιμπα.
Σου έκλεψαν το όνομα και σε απροσωποποιησαν, οχι φυσικά για να σε προστατεύσουν, μα για να ξεγράψουν τελείως την ύπαρξη σου, μόλις χαμηλώσουν τα φώτα από τα διαφημιζόμενα
καταναλωτικά τους προϊόντα.
Όμως για μενα είσαι η Αννουλα μου, η Βασιλική μου, η Αργυρουλα μου και η Αισε, η Κάρα η Πεν Τσαν η, η , η , η , η,
η , η….
Όλα τα θύματα αυτου του βάρβαρου κόσμου που κάποιοι κατ ‘ ευφημισμό «πολιτισμένοι άνθρωποι» ονομάζουν «πολιτισμένο κόσμο».
Αντώνης Κατσάς
ΥΓ Για όσους ακόμη εξακολουθούν να νιώθουν άνθρωποι και μπορούν ν απλώσουν ένα τείχος στη σαπίλα και τη σιχασιά που μας τυλίγει. Ένα τείχος που, τουλάχιστον, θα προστατεύσει τα παιδιά από τα σάλια των “ευυπόληπτων” ζώων…
Θ.Κ.
