Ο Στέργιος γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1967 από φτωχή εργατική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν οικοδόμος και η μητέρα του ασχολούταν με τα του σπιτιού μεγαλώνοντας άλλα 4 παιδιά, 3 αγόρια και 1 κορίτσι.
Από μικρός μπήκε στη βιοπάλη. Μαθητής στο Νυχτερινό σχολείο δούλευε την ημέρα σε Σούπερ μάρκετ. Τελειώνοντας την στρατιωτική θητεία δούλεψε εργάτης οικοδόμος, κατόπιν στο συνεταιρισμό ηλεκτρολόγων, στο συνεταιρισμό σιδηρουργών και πάλι στην οικοδομή.
Οργανώθηκε την ΚΝΕ το 1988 αναζητώντας και παλεύοντας για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση και την μισθωτή σκλαβιά. Αποχώρησε μαζί με άλλους συντρόφους από την ΚΝΕ το 1989 δηλώνοντας την αντίθεσή του στην συγκυβέρνηση του ΚΚΕ και του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ με την ΝΔ, την κυβέρνηση Τζαννετάκη και στη συνέχεια με την λεγόμενη οικουμενική συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, την κυβέρνηση Ζολώτα.
Κατόπιν οργανώθηκε στην Αριστερή Ανασύνταξη η οποία μετονομάστηκε σε κομμουνιστική οργάνωση Ανασύνταξη.
Διατέλεσε για αρκετά χρόνια μέλος της Διοίκησης του σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και αντιπρόσωπος στο Εργατικό Κέντρο Τρικάλων και συμμετείχε με πρωταγωνιστικό ρόλο στην Αγωνιστική Πρωτοβουλία εργαζομένων-ανέργων.
Ήταν υποψήφιος για την Δημοτική κοινότητα Τρικάλων με τον συνδυασμό Φυσάει Κόντρα για την Ανατροπή το 2014. Διακρίθηκε για την συνέπειά του, την αγωνιστικότητά του, την ανιδιοτέλεια, την μαχητικότητα, την πίστη του στα ιδανικά της εργατικής τάξης και πάλεψε ακούραστα για την υλοποίηση της ιστορικής αποστολής της τάξης του, για μια κοινωνία χωρίς φτώχεια και εξαθλίωση, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς πολέμους.
Υπερασπίστηκε με μαχητικότητα τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, όπως για παράδειγμα των καθαριστριών και καθαριστών του Νοσοκομείου Τρικάλων ενάντια στην εκμετάλλευση που υφίσταντο από τους εργολάβους, ενάντια στην καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, ενάντια στις απολύσεις που έγιναν για να τις τρομοκρατήσουν και ενάντια στη βιομηχανία των δηλώσεων μετανοίας την οποία είχε στήσει ο εργολάβος.
Αντιπάλεψε με συνέπεια τον φασισμό και τους χρυσαυγίτες που αποτέλεσαν για μια περίοδο τον φανερό αντεπαναστατικό στρατό της αστικής εξουσίας και δεν δίστασε ούτε στιγμή να τους καταγγείλει και ονομαστικά όταν αυτοί καλέστηκαν μαζί με μπράβους από ντόπιο καπιταλιστή για να τρομοκρατήσουν εργαζόμενους που διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους.
Για τους αγώνες του αυτούς σύρθηκε αρκετές φορές στα Δικαστήρια από τους καπιταλιστές-εργολάβους και τα τσιράκια τους, χωρίς ούτε στιγμή να δειλιάσει, να μετανιώσει ή να λιγοψυχήσει.
Η ζωή και η κοινωνία τον φόρτωσαν με πολλά προβλήματα μετά τον θάνατο των γωνιών του, τα οποία αντιμετώπισε με ψηλά το κεφάλι.
Έμεινε αρκετά χρόνια άνεργος στη δεκαετία του ΄10-20, προσπαθώντας να επιβιώσει με ελάχιστα μεροκάματα όπου έβρισκε. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δούλεψε σε γαλακτοβιομηχανία της περιοχής, προσέχοντας ταυτόχρονα και τον μικρότερο αδερφό του, χωρίς ποτέ να ξεχάσει και να αποσπαστεί από την ιστορική αποστολή της τάξης του.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο Στέργιος ήταν άξιο παιδί της τάξης του, γνήσιος αγωνιστής, γνήσιος κομμουνιστής.
Καλό ταξίδι σύντροφε Στέργιο.
Οι αγώνες που έδωσες δεν πήγαν χαμένοι. Η τάξη της οποίας ήσουν γνήσιο και άξιο τέκνο, θα νικήσει.
Η αγωνιστικότητά σου, η μαχητικότητά σου, η ανιδιοτέλεια, η ακεραιότητα και το ήθος σου θα αποτελούν φωτεινό παράδειγμα για τους νεότερους αγωνιστές που θα παίρνουν μέρος συνειδητά ή αυθόρμητα στην ταξική πάλη μέχρι να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση, έως ότου η εργατική τάξη υλοποιήσει την ιστορική της αποστολή, ανατρέψει την καπιταλιστική εξουσία και κλείσει τους εκμεταλλευτές και καταπιεστές στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Δημήτρης Κάβουρας
Υπόδειγμα αγωνιστικής συνέπειας,ήθους κ ευγένειας.Ειχε έναν θάνατο που δεν του άξιζε.Θα τον θυμόμαστε στους μελλοντικούς αγώνες.το 8αντιρατσιστικο φεστιβάλ αφιερώνεται στη μνήμη του.
Kομουνισμένος αριστερός
Αυθεντικός προλετάριος
Γνήσιο τέκνο της εργατικής τάξης
Απώλεια δυσαναπλήρωτη
Άφατη θλίψη
Καλό ταξίδι παλιέ μου φίλε.