Δεν δέχτηκαν το πάσο της και σώθηκε από την τραγωδία

Τυχερή μέσα στην ατυχή της φαίνεται ότι στάθηκε μία 22χρονη από τη Βέροια, που ήταν μέσα στο τρένο του θανάτου, στα Τέμπη.

Το κορίτσι αρχικά ήθελε να ταξιδέψει σε καμπίνα. Αν είχε γίνει αυτό, θα ήταν στο βαγόνι 2, που μαζί με το 1 είχαν τις μεγαλύτερες απώλειες σε ζωές. Ωστόσο όπως είπε το κορίτσι, δεν δέχθηκαν το πάσο της και έτσι ταξίδεψε σε απλή θέση, στο βαγόνι 7. Και σώθηκε!

Η 22χρονη από τη Βέροια, έφτασε στην Αθήνα από το Λονδίνο αεροπορικώς. Λόγω καθυστέρησης της πτήσης δεν πρόλαβε το απογευματινό τρένο για Θεσσαλονίκης και έτσι επιβιβάστηκε στο βραδινό. Στο βαγόνι 7 τελικά…

«Σταματήσαμε Παλαιοφάρσαλα. Μετά, ειπώθηκε κάτι από την ενδοεπικοινωνία, ένας κύριος να λέει «μήπως είναι καλύτερα να βάλουμε τον κόσμο σε λεωφορεία»; είπε το κορίτσι που μίλησε στο verianet.

«Δεν έδωσα σημασία γιατί φαντάστηκα ότι θα ήταν λόγω κίνησης. Μετά, εγώ διάβαζα ένα βιβλίο, νόμιζα ότι έγινε μια αναταραχή. Μετά έγινε πιο έντονο γιατί ένα παιδί έπεσε στο πάτωμα. Κάποια παιδιά έφυγαν από τις θέσεις τους. Εμένα με κράτησε μία κυρία».

«Κατεβήκαμε από το βαγόνι μέσα στο σκοτάδι»

«Οι πρώτες μου σκέψεις, ήταν αυτό ήταν. Άρχισα να κλαίω. Πήρα τον μπαμπά μου τηλέφωνο… Ευτυχώς ήμασταν από τους τυχερούς γιατί είχαμε ρεύμα και ανοίξαμε την πόρτα μας. Αφού πήραν όλοι τα πράγματά τους, κατεβήκαμε από το βαγόνι, μέσα στο σκοτάδι ήμασταν με τους φακούς των κινητών. Κάποιοι πήγαν να βοηθήσουν με τις φλόγες, είχε και εκρήξεις μικρές. Υπήρχε φωτιά μεγάλη. Μετά σκαρφαλώσαμε από το λόφο, σκαρφαλώσαμε από τις ράγες στο δρόμο» περιγράφει το κορίτσι.

Και συνεχίζει: «Μετά εγώ έμεινα 3 ώρες εκεί μέχρι να έρθουν να με πάρουν οι δικοί μου. Κάποιοι έφυγαν με λεωφορεία αλλά εμείς επιλέξαμε να έρθουν οι δικοί μας να μας πάρουν και βοηθούσαμε αυτούς που έβγαιναν από τη φωτιά».

Τελικά η 22χρονη ήταν από τους τελευταίους επιζώντες που έφυγαν από το σημείο της τραγωδίας.

«Το τρένο καιγόταν. Παιδιά έβγαιναν με αίματα παντού και σκισίματα και εγκαύματα. Το τρένο ήταν φουλ και όλοι ήταν κάτω από 30 ετών».

Και καταλήγει: «Πραγματικά ήταν θαύμα γιατί ήμασταν έτοιμοι, ήμασταν στην πληρωμή για να κλείσουμε καμπίνα αλλά δεν δέχονταν το πάσο μου και ταξίδεψα αλλού. Αλλιώς θα ήμουν στο βαγόνι 2».