Δεξιός Ψάλτης : Ελληνική Σοβιετία

Το 2007, την περίοδο δηλαδή  της ευδαιμονίας και των παχιών αγελάδων,αξιωματούχοι του υπουργείου οικονομικών της χώρας συναντήθηκαν τυχαία στο Στρασβούργο με κορυφαίο τότε Ευρωπαίο πολιτικό . Τον άκουσαν αιφνιδιασμένοι να τους ομολογεί, ότι αν δεν ήταν αυτός που είναι ,θα θελε να είναι φαρμακοποιός στην Ελλάδα .

Απαντώντας στη έκπληξη των παρευρισκομένων, τους παρέθεσε προφορικά στοιχεία των αρμόδιων οργάνων της Ευρωπαικής Ένωσης που είχε αποστηθίσει, που αποδείκνυαν ότι η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη στη Ψωροκώσταινα σε σχέση με άλλες χώρες ήταν δυσανάλογα υπερμεγέθης  . Διαιρούμενη δε με τον αριθμό των φαρμακείων στην επικράτεια, προέκυπτε ένα ομολογουμένως μεγάλο εισόδημα για κάθε ιδιώτη φαρμακοποιό.

Τα τσακάλια βέβαια  των εγχώριων υπηρεσιών, ουδέποτε είχαν σκεφτεί ποτέ να κάνουν την απλή αυτή μαθηματική πράξη και αρέσκονταν στα επίσημα στοιχεία του φόρου εισοδήματος, που ήταν ψευδή λόγω φοροδιαφυγής .

Η κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων ήταν από τότε προειλημμένη και  θέμα χρόνου .

Το παραπάνω περιστατικό χρησιμοποιούν σήμερα ,διάσημοι οικονομολόγοι για να περιγράψουν την μοναδική περίπτωση Δυτικού τύπου Σοβιετίας ,όπως χαρακτηρίζουν την Ελληνική οικονομία πριν την ουσιαστική πτώχευση .

Εκτός του υπερμεγέθους Δημοσίου τομέα ,ακόμη και το σύνολο σχεδόν του ιδιωτικού είχε άμεση και σχεδόν πάντα διεφθαρμένη  σχέση με το κράτος.

Αυτά τα ολίγα για όσους βολεύονται να κηρύττουν, ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν πήραν μέρος σύσσωμοι, στη μεγάλη ληστεία της Χώρας.