Δημήτρης Παπαστεργίου: Η Κυβέρνηση όφειλε να πάει σε εκλογές
«Με την πρόταση για δημοψήφισμα απλά ρίχνει την ευθύνη των χειρισμών της στον ελληνικό λαό, μια ευθύνη που της ανήκει αποκλειστικά»
«Ο Δήμος είναι ένα υπερχρεωμένο νοικοκυριό που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα σε ένα τελείως αβέβαιο περιβάλλον»
Ένα χρόνο μετά τη νίκη στις εκλογές ο Δήμαρχος Τρικκαίων μιλά για την εμπειρία που έχει αποκομίσει, τα προβλήματα, τις προτεραιότητες, τα σχέδια για το μέλλον
Η συζήτηση με τον Δήμαρχο της πόλης των Τρικάλων, Δημήτρη Παπαστεργίου είναι πάντα απολαυστική. Άνθρωπος με χιούμορ, νέος, απλός… Μία συνέντευξη μαζί του είναι σαν να πίνουμε καφέ σε κάποιον από τους πανέμορφους πεζόδρομους της πόλης και να κουβεντιάζουμε χαλαρά μεν, σοβαρά δε, για διάφορα θέματα… Η συνέντευξη αυτή ήταν να γίνει κάτω από άλλες προϋποθέσεις. Εντούτοις, το διάγγελμα του Πρωθυπουργού και η αναγγελία του δημοψηφίσματος άλλαξε τη διάταξη της κουβέντας μας. Έτσι, θα αρχίσουμε από την είδηση που έχει αναστατώσει όχι μόνο όλους τους Έλληνες αλλά κι άλλους… Η κουβέντα μας όμως, φυσικά, περιστράφηκε γύρω από τον Δήμο Τρικκαίων και την εμπειρία που έχει αποκομίσει ένα χρόνο μετά τις εκλογές, τα προβλήματα, τις προτεραιότητες, τα σχέδια για το μέλλον, το Μύλο των Ξωτικών και τα λεωφορεία χωρίς οδηγό… Δεν χάσαμε την ευκαιρία να του κάνουμε και πιο προσωπικές ερωτήσεις στις οποίες δεν αρνήθηκε να μας απαντήσει.
Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη
-Δήμαρχε, ευρώ ή δραχμή; Ποια η άποψη σας για το δημοψήφισμα;
-Η παρούσα κυβέρνηση προφανώς δεν ευθύνεται για τα δεινά της χώρας, τουλάχιστον για αυτά που κλήθηκε να αντιμετωπίσει στις αρχές της χρονιάς. Κατέθεσε προτάσεις και θέσεις για απεμπλοκή από την κρίση και τα μνημόνια, για τις οποίες και ψηφίστηκε από τον Ελληνικό λαό. Αντικειμενικά βρήκε απέναντί της μία πολύ σκληρή Ευρώπη κάτι που όμως όφειλε να περιμένει. Όταν, μετά από μήνες αναποτελεσματικών διαπραγματεύσεων, είδε πως δεν μπορεί να εφαρμόσει αυτά που υποσχέθηκε, όφειλε να πάει σε εκλογές. Με την πρόταση για δημοψήφισμα απλά ρίχνει την ευθύνη των χειρισμών της στον ελληνικό λαό, μια ευθύνη που της ανήκει αποκλειστικά. Η πορεία την Ελλάδας είναι ταυτισμένη με αυτή της Ευρώπης, χωρίς αυτό να σημαίνει προς το παρόν ΝΑΙ ή ΟΧΙ, αφού μπορεί να υποψιαζόμαστε τί μπορεί σημαίνει το ΝΑΙ, κανείς όμως δεν μας έχει μιλήσει ακόμη για την επόμενη μέρα του ΟΧΙ.
-Ένα χρόνο, πριν τέτοια εποχή κερδίσατε τις εκλογές… Ο χρόνος αυτός πέρασε δύσκολα ή εύκολα;
–Ο χρόνος αυτός πέρασε όμορφα. Είναι φοβερά ενδιαφέρον για μία ομάδα (ως επί το πλείστον) νέων ανθρώπων, να παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους, να αναλαμβάνουν ευθύνες και να σχεδιάζουν το μέλλον τους, τη ζωή τους στον τόπο τους. Δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι εύκολο, αλλά αν έψαχνα κάτι εύκολο, θα καθόμουνα στην ιδιωτική μου δουλειά μου και δεν θα ασχολούμουν με τα κοινά.Κοιτώντας πίσω, ένα χρόνο πριν, βλέπω όλο και πιο ξεκάθαρα πως αυτό που κάναμε ήταν πολύ σημαντικό, μεγάλο και όμορφο συνάμα. Στο μυαλό μου είναι ακόμη αποτυπωμένη η εικόνα του σχεδόν λευκού χαρτιού με τα πρώτα 10-12 ονόματα των συνεργατών μου. Η αρίθμηση έφτανε μέχρι το 180… Και όμως η λίστα γέμισε. Και γέμισε με εξαιρετικούς ανθρώπους γεμάτους αγάπη για ό,τι κάνουν. Αυτό ήταν κάτι πραγματικά δύσκολο.
Με την ευκαιρία οφείλω για μία ακόμη φορά να τους ευχαριστήσω και να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου που με εμπιστεύτηκαν για τον κοινό μας αγώνα. Είμαι περήφανος για εκείνους και την προσπάθεια που κάνουν, όπως επίσης είμαι σίγουρος πως τα καλύτερα θα έρθουν σύντομα.
«Κοιτώντας πίσω, ένα χρόνο πριν, βλέπω όλο και πιο ξεκάθαρα πως αυτό που κάναμε ήταν πολύ σημαντικό, μεγάλο και όμορφο συνάμα»
-Τότε, κατηγορούσατε την προηγούμενη δημοτική αρχή ότι δεν κατάφερε να λύσει τα θέματα της καθημερινότητας. Ζώντας τα πράγματα εκ των έσω θεωρείτε ότι η δική σας δημοτική αρχή το έχει πετύχει;
– Σαφώς και όχι, τουλάχιστον στο βαθμό που θέλω. Τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν λύνονται μαγικά. Δεν ήταν ανίκανα τα στελέχη της προηγούμενης δημοτικής αρχής.
Αυτό στο οποίο στάθηκα από την πρώτη στιγμή είναι η οργάνωση των υπηρεσιών. Τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν αλλάξουμε συνήθειες. Δεν έχει κανένα νόημα πχ. να βελτιώσουμε την κατάσταση της καθαριότητας βασιζόμενοι στην υπερπροσπάθεια του κάθε αντιδημάρχου. Και μετά; Η πραγματική επιτυχία -και αυτό που με απασχολεί- είναι να οργανώσουμε τις υπηρεσίες μας έτσι ώστε αυτές να δουλεύουν πάνω και πέρα από εμάς. Θεωρώ πισωγύρισμα το Δημαρχοκεντρικό (ή Αντιδημαρχοκεντρικό) σύστημα διοίκησης περασμένων δεκαετιών. Έχουμε Διευθυντές, προϊσταμένους, υπαλλήλους οι οποίοι και πληρώνονται και γνώσεις έχουν και ικανότητες. Η επιτυχία κατά την άποψή μου θα έρθει όταν οι υπηρεσίες μας αρχίσουν να δουλεύουν προγραμματισμένα, με στόχους και μετρήσιμα αποτελέσματα. Και μέχρι το σημείο εκείνο έχουμε πολύ δουλειά ακόμη.
-Ποια είναι σήμερα η κατάσταση του Δήμου;
-Δεν το έκρυψα ποτέ. Η κατάσταση στο Δήμο είναι εξαιρετικά δύσκολη. Ο Δήμος μας είναι ένα υπερχρεωμένο νοικοκυριό που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα σε ένα τελείως αβέβαιο περιβάλλον.Είναι δεδομένο ότι η αυτοδιοίκηση, οι Δήμοι, η χώρα η ίδια, ζει τις χειρότερες και πιο κρίσιμες στιγμές της. Κάθε μέρα λέω πως… ήταν η χειρότερη αλλά διαψεύδομαι την επομένη! Να σας πω όμως κάτι…. Δεν το βάζουμε κάτω. Δεν ψηφιστήκαμε για να προσεγγίσουμε την κατάσταση με μεμψιμοιρία. Θα το παλέψουμε για να φέρουμε στο Δήμο τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα σε όλα τα επίπεδα, υπό το πρίσμα φυσικά της γενικότερης κατάστασης.
–Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο πρόβλημα;
–Όσο κι αν σας κάνει εντύπωση, δεν θεωρώ ως μεγαλύτερο πρόβλημα το οικονομικό αλλά το θέμα διάρθρωσης και λειτουργίας των υπηρεσιών του Δήμου. Και εξηγούμαι: Την ώρα αυτή έχουμε σημαντικά χρέη. Ακόμη κι αν αύριο το πρωί… κερδίζαμε το λαχείο, ακόμη και αν πληρώναμε τα πάντα, ηελλειμματική σε επίπεδο αποτελέσματος αλλά και οικονομικών μεγεθών λειτουργία του Δήμου, θα τον έφερνε πάλι στο μέλλον, στην ίδια κατάσταση. Και φυσικά δεν διοικούμε τον Δήμο με ορίζοντα 5ετίας. Μας ενδιαφέρει σαφώς να παράξουμε έργο μέσα στη θητείας μας, αλλά οφείλουμε παράλληλα να παραδώσουμε τον Δήμο σε καλύτερη μορφή από αυτή που τον βρήκαμε στην επόμενη Δημοτική αρχή, όποια κι αν είναι αυτή. Συνεπώς το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι να οργανωθούμε, να εξοικονομήσουμε πόρους από τη λειτουργία του, να εμπνεύσουμε τους υπαλλήλους του Δήμου, να τους βάλουμε σε μία διαφορετική φιλοσοφία και να προσφέρουμε γρήγορες, οικονομικές και ποιοτικές υπηρεσίες στον Δημότες μας.
«Τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν λύνονται μαγικά. Δεν ήταν ανίκανα τα στελέχη της προηγούμενης δημοτικής αρχής. Αυτό στο οποίο στάθηκα από την πρώτη στιγμή είναι η οργάνωση των υπηρεσιών. Τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν αλλάξουμε συνήθειες»
-Ποιες είναι οι προτεραιότητες που θέτετε;
-Αυτές που προκύπτουν από όσα σας είπα παραπάνω. Οργάνωση του Δήμου, εξοικονόμηση πόρων, αναδιάρθρωση των χρεών του, καινοτομία. Ειδικά για το θέμα των χρεών του Δήμου οφείλω να πω ότι την περίοδο αυτή κάνουμε μία σημαντική προσπάθεια να ανασάνουμε οικονομικά αφού το ύψος των τοκοχρεωλυτικών μας υποχρεώσεων θα προκαλέσουν ασφυξία το 2016. Κοινώς αν δεν βρούμε λύση να ελαφρύνουμε τα ποσά που πληρώνουμε σε ετήσια βάση για παλιές οφειλές, το 2016 θα είναι μία πολύ δύσκολη χρονιά. Ευτυχώς, ήδη έχουμε δρομολογήσει νομοθετική ρύθμιση για τον Δήμο μας και άλλους δύο Δήμους σε σχέση με την αναχρηματοδότηση των δανείων μας στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, ενώ είμαστε σε συζητήσεις και με τα άλλα πιστωτικά ιδρύματα που μας στηρίζουν, προκειμένου να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις. Οι δύο παραπάνω κινήσεις συνδυαζόμενες με δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας, θα δώσουν στο Δήμο τον «αέρα» που χρειάζεται για να παράξει έργο.
-Από μέρα σε μέρα αναμένουμε τα αυτοματοποιημένα οχήματα (λεωφορεία χωρίς οδηγό, όπως συνηθίσαμε να τα αποκαλούμε) κι ο Δήμος δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα. Ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι που αμφισβητούν το όλο εγχείρημα ως προς τη χρησιμότητά του. Τι απαντάτε;
-Μα και προσωπικά δεν λέω ότι το λεωφορείο χωρίς οδηγό θα αλλάξει τη ζωή μας. Δεν του δίνουμε καμία βαρύτητα παραπάνω από αυτή που πραγματικά έχει. Είναι μία ενδιαφέρουσα προσπάθεια που γίνεται παγκοσμίως για πρώτη φορά σε αστικό περιβάλλον, προσπάθεια που θα κάνει τα Τρίκαλα να ακουστούν (και πάλι) έξω από τα Θεσσαλικά ή και Ελλαδικά σύνορα. Αν δει κανείς την πόλη, τον Δήμο σαν ένα «προϊόν» που θέλει να ακουστεί, το λεωφορείο χωρίς οδηγό συνδυαστικά με τον Μύλο των Ξωτικών και τα όσα άλλα ο Δήμος κάνει, θα μας φέρουν στο 
επίκεντρο της επικαιρότητας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τοπική οικονομία. Παράλληλα, ο Δήμος Τρικκαίων μπαίνει και πάλι στο πλαίσιο των συζητήσεων κι επιλογών για συνεργασίες, αφού δείχνει ένα εξωστρεφές και σύγχρονο προφίλ. Όλα τα παραπάνω πιστεύω πως μπορούν να απαλύνουν και τις όποιες -δικαιολογημένες μέχρι ενός βαθμού- αντιδράσεις που υπάρχουν για τη μικρή αναστάτωση που έχει προκληθεί.
-Τελικά είσαστε υπέρ ή κατά του Μύλου των ξωτικών; Τι να περιμένουμε φέτος;
–Ποτέ δεν είπα ότι είμαι κατά. Με τις πράξεις μας στον Μύλο του 2014 δείξαμε πως όχι απλά τον στηρίζουμε αλλά πιστεύουμε σε αυτόν και στον αναπτυξιακό, για την περιοχή, ρόλο που διαδραματίζει. Οι ενστάσεις μου έχουν να κάνουν με τον τρόπο που τον διαχειριζόμαστε σε επιχειρηματικό επίπεδο, όπου τα περιθώρια βελτίωσης είναι σημαντικά.
Εμείς τον στηρίζουμε. Το δείξαμε στο παρελθόν, το δείχνουμε και τώρα. Ο Μύλος όμως δεν αφορά μόνο το Δήμο Τρικκαίων αλλά όλο το νόμο. Σε αυτές τις δύσκολες συγκυρίες είναι ώρα το ίδιο ενδιαφέρον να δείξει και το σύνολο της κοινωνίας, η οποία κερδίζει πολλαπλά. Πιστεύω ότι με τις κατάλληλες συνεργασίες, φέτος ο Μύλος θα είναι πιο όμορφος από κάθε άλλη χρονιά. Έχουμε άλλωστε δύο μεγάλα ατού. Το λεωφορείο χωρίς οδηγό που θα αποτελέσει τον «κράχτη» αλλά και την ολοκλήρωση των δύο έργων του ΕΣΠΑ μέσα στο Μύλο, όπου για πρώτη φορά οι επισκέπτες θα μπορούν να δούνε τα μηχανήματα του Μύλου να δουλεύουν!
Το ζητούμενο για μένα είναι να πολλαπλασιάσουμε τα οφέλη για τον τόπο και με άλλες δράσεις. Κι εξηγούμαι. Αν εμείς στα ξενοδοχεία μας, τις ταβέρνες μας, τα καφέ χρησιμοποιούμε προϊόντα και υπηρεσίες από άλλες αγορές, τότε για κάθε ευρώ (ή δραχμή, ή IOU!!!) που ο επισκέπτης αφήνει, σε εμάς, στον τόπο, μένουν πολύ λιγότερα. Αντίθετα αν συνεννοηθούμε και συνεργαστούμε φτιάχνοντας δικά μας δίκτυα, τοπικά μενού και πακέτα, αν αναδείξουμε τα τοπικά προϊόντα και συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής, τότε ο συντελεστής οφέλους θα πολλαπλασιαστεί και εκεί πρέπει να ρίξουμε το βάρος μας.
«Αναρτώ συχνά σκέψεις και εικόνες, σχολιάζω και απαντώ σε όλους τους φίλους, ηλεκτρονικούς και άλλους. Δεν κάνω κάτι περίεργο. Απλώς ζω στην εποχή μου…»
-Είσαστε ένας νέος άνθρωπος και χρησιμοποιείτε την τεχνολογία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είσαστε λάτρης της. Θα λέγατε ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σας δίνουν τη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με τον κόσμο; Βλέπουμε συχνά αναρτήσεις σας με σχόλια.
-Η τεχνολογία, η πληροφορική, η ηλεκτρονική δεν είναι ένας κλάδος που απλώς με ενδιαφέρει. Έχει καθορίσει τη ζωή μου, τις σπουδές μου, τη σκέψη μου, την οπτική με την οποία βλέπω τα πράγματα. Παράλληλα παραμένω εξωστρεφής και ανοιχτός. Σήμερα τα κοινωνικά δίκτυα προσφέρουν άμεση, μαζική αλλά και προσωποποιημένη επικοινωνία, δυνατότητα που δεν με αφήνει αδιάφορο. Αναρτώ συχνά σκέψεις και εικόνες, σχολιάζω και απαντώ σε όλους τους φίλους, ηλεκτρονικούς και άλλους. Δεν κάνω κάτι περίεργο. Απλώς ζω στην εποχή μου…
-Μέσα σε ένα πρωινό σας συνάντησα σε 4-5 διαφορετικές εκδηλώσεις σε διάφορα σημεία του Δήμου. Πως το καταφέρνετε αυτό;
-Μου θυμίζει την ερώτηση που έγινε από δημοσιογράφο της «νέας» ΕΡΤ στη Ζωή Κωνσταντοπούλου… Δεν απαντώ : )
-Έχετε πει κάποια στιγμή «φτάνει για σήμερα;».
–Το κακό είναι πως τελικά… δεν φτάνει ποτέ! Ούτε για σήμερα ούτε για αύριο. Είμαι παθιασμένος με αυτό που κάνω, το κάνω με πολύ μεγάλη όρεξη, το απολαμβάνω και θα συνεχίζω να «τρέχω» όσο μπορώ. Στα Τρίκαλα, στα χωριά του Δήμου, στην Αθήνα, στην Ευρώπη… Σήμερα τα προβλήματα του Δήμου δεν λύνονται τοπικά. Συναντώ καθημερινά εκατοντάδες δημότες και μιλώ μαζί τους σε φυσικό και ηλεκτρονικό επίπεδο, δυστυχώς όμως όση ώρα και να καθίσω στο Δημαρχείο, με όσους δημότες και να συναντηθώ, τα σημαντικά και μεγάλα ζητήματα που χρίζουν άμεσης επίλυσης θέλουν κεντρικές λύσεις και αυτές αναζητώ. Αν «φτάνει για σήμερα», δεν θα φτάσει για αύριο.
-Σας μένει χρόνος για την οικογένεια; Η σύζυγος γκρινιάζει ή δείχνει κατανόηση;
-Α, δεν έχω κανένα παράπονο. Δεν γκρινιάζει καθόλου. Δεν προλαβαίνει, στον ελάχιστο χρόνο που είμαι σπίτι!
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ.
