Σε μια περίοδο που τα «κοράκια» των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας δεν έχουν αφήσει βουνό για βουνό χωρίς ανεμογεννήτριες, ήρθε και η σειρά της θρυλικής Μαρόσας.
Απλοποιούνται πολύ οι διαδικασίες για τις άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας των ΑΠΕ. Τρέχουν άμεσα οι χιλιάδες αιτήσεις, χωρίς καθυστερήσεις από τη “γραφειοκρατία” του ελληνικού κράτους, χωρίς να λαμβάνονται σοβαρά οι αντιδράσεις κατοίκων, φορέων, συλλόγων, περιβαλλοντικών οργανώσεων, οι χαρακτηρισμοί περιοχές “natura”, απλά συμβαίνει αυτό που λένε στην κυβέρνηση “φαστ-τρακ” ανεμογεννήτριες.
Δεν φαίνεται να υπάρχει στρατηγικό χωροταξικό σχέδιο, κυριαρχούν τα κάθε λογής μικρομεγάλα συμφέροντα που προτιμούν την έλλειψη κανόνων, ο νόμος της ζούγκλας δηλαδή, επιτρέπονται όλα και παντού με τη λογική του όποιος προλάβει υπερισχύει, φυσικά ο οικονομικά ισχυρός είναι αυτός και έτσι έρχονται οι «πράσινες επενδύσεις», ως πολύ γρήγοροι σωτήρες.
Οι περιοχές που μέχρι χθες ήταν προστατευόμενες natura, σήμερα είναι ξε-natura. Την ίδια ώρα που οι ανεμογεννήτριες καταστρέφουν τα βουνά και το φυσικό περιβάλλον, εμείς εξακολουθούμε να θέλουμε τουρισμό υψηλού οικονομικού επιπέδου.
Δεν γίνονται νέες επενδύσεις και όσες γίνονται ή ήδη υπάρχουν, υποφέρουν και κλείνουν. Ο ένας χτίζει ξενοδοχείο και ένας άλλος δίπλα ακριβώς, γεμίζει το παρακείμενο οικόπεδο με φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες, καταστρέφοντας τα τουριστικά θέλγητρα και την επένδυση του πρώτου.
Δεν ισχυρίζονται οι κυβερνώντες ότι ζούμε από τον τουρισμό; Δεν λένε ότι επενδύουν στον τουρισμό; Σιγή ασυρμάτου για όλα αυτά…. Η ενεργειακή επένδυση με ανεμογεννήτριες στη Μαρόσα, ξέρουμε ότι δεν θα έχει άμεσες περιβαλλοντικές επιπτώσεις με δύσκολα ανατάξιμες συνέπειες; Το εγγυάται κανείς; Το υπογράφουν κάποιοι επενδυτές ή υπουργοί; Δεν θα υποβαθμιστεί, δεν θα αλλοιωθεί το τοπίο με τεράστιες οικολογικές συνέπειες στον ορεινό όγκο και όχι μόνο;
Δάση, σπάνια χλωρίδα και πανίδα, θα ισοπεδωθούν κάτω από τις ερπύστριες των σκαπτικών μηχανημάτων που θα φέρουν την «πράσινη» ανάπτυξη και τις «επενδύσεις».
Οι ανεμογεννήτριες δεν «φυτεύονται» με σπόρους, είναι βιομηχανικά μεγαθήρια με βαρύτατο ενεργειακό αποτύπωμα, το μήκος των πτερυγίων τους μπορεί να φτάνει τα 100 μέτρα, ζυγίζουν δεκάδες τόνους και κάθε τουρμπίνα χρειάζεται για αντίβαρο εκατοντάδες κυβικά μέτρα μπετόν μέσα στη γη.
Εντυπωσιακή είναι και η στάση των τοπικών παραγόντων οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν ως προτεραιότητα την προστασία του δημόσιου πλούτου και όχι το ροκάνισμά του. Είναι επιτακτική η ανάγκη οι Δήμοι, τα τοπικά συμβούλια, οι Σύλλογοι των περιοχών, οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις, οι αρμόδιοι φορείς να κινητοποιηθούν, να ενεργήσουν άμεσα, ασκώντας πίεση προς όλες τις κατευθύνσεις και να εξαντλήσουν κάθε νόμιμο μέσο για την ακύρωση αυτών των πάρκων, που θα μετατρέψουν την κορυφή της Μαρόσας από φυσικό παράδεισο, σε βιομηχανικό τοπίο.
Ας μην τα ρημάξουμε όλα, εκποιώντας το σημαντικότερο εθνικό μας κεφάλαιο που δεν είναι άλλο από τον φυσικό μας πλούτο.
Δεν ζούμε σε μια αχανή έρημο για να την ζωντανέψουμε. Εμείς όμως, επιτρέποντας κάτι τέτοιο, “σκοτώνουμε” ζωντανά τοπία και τα ερημοποιούμε.
Είναι ανοχή; Είναι υπόθαλψη; Είναι ασυνειδησία;
Το σίγουρο είναι πως υποβαθμίζεται και καταστρέφεται και η ορεινή Θεσσαλία…
Είναι έγκλημα…
Δεν θα γράφετε κ για τον δικό μας πρώην υπουργό ενέργειας κ περιβάλλοντος τι έκανε για όλα αυτά
Έκανε το καλάθι της νοικοκυράς*, δε σε αρκεί αυτό, ανικανοποίητε;
*Παρντόν, του νοικοκυριού. Μη γινόμαστε …σεξιστές.
Ενυπόγραφα θα είναι όλα φαντάζομαι.
Περιμένω να δω θα δημοσιεύσετε ονόματα και υπογραφές;
Και μετά εδώ είμαστε.