"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

16.6 C
Trikala

“……εγώ , ο Έλληνας ανάπηρος”

lafarm

Σχετικά άρθρα

 

Αν υπήρχε ένας Κεν Λόουτς στη χώρα μας θα μπορούσε εύκολα να γυρίσει την ελληνική εκδοχή του “εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ”.

Η αντιμετώπιση των ανάπηρων στη χώρα μας δεν είναι κάτι για το οποίο μπορούμε να καυχηθούμε, ούτε ως κράτος, ούτε ως κοινωνία. Το ΚΕΠΑ είναι ο καθ’ ημάς μηχανισμός φαλκίδευσης των δικαιωμάτων των ανάπηρων σε επιδόματα και παροχές.

Η γραφειοκρατία που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι εξοντωτική. Η προσβασιμότητα άκρως προβληματική. Η αυτόνομη διαβίωση, ένα στοίχημα το οποίο δεν απασχολεί κανέναν άλλο εκτός από τους ίδιους.

Η ανάγκη για αγορά φαρμάκων και διενέργεια εξετάσεων με έξοδα πληρωμένα κατά μεγάλο μέρος από την τσέπη τη δική τους ή των συγγενών τους είναι μία πραγματικότητα που τούτες τις μέρες οδηγεί σε παραμέληση θεραπειών και αναβολή αναγκαίων εξετάσεων.

Και σε επίπεδο κοινωνίας, οι επιδόσεις μας δεν είναι ικανοποιητικές. Οι παροχές και τα δικαιώματα που προβλέπει ο νόμος για τους ανάπηρους έγιναν πλειστάκις αντικείμενο εκμετάλλευσης από ανθρώπους που επωφελήθηκαν από ρυθμίσεις οι οποίες δεν προορίζονταν γι΄ αυτούς, με τη συνδρομή επιτροπών και με τις πλάτες κάποιου “μπάρμπα από την Κορώνη”.

Ο αποκλεισμός λόγω αναπηρίας, βάσει στερεοτύπων που ευδοκιμούν στο κοινωνικό φαντασιακό, από πλείστες όσες εκδηλώσεις του κοινωνικού βίου είναι ορατός δια -εξασκημένου- γυμνού οφθαλμού.

Ο στιγματισμός είναι τόσο διαδεδομένος που πολλές φορές εσωτερικεύεται από τους ίδιους τους ανάπηρους οι οποίοι εκλογικεύουν τον αποκλεισμό που υφίστανται και σε κάποιες περιπτώσεις αποκρύπτουν προβλήματά τους από το περιβάλλον τους προκειμένου να γίνουν αποδεκτοί.

Ναι, σίγουρα, ένας Έλληνας Κεν Λόουτς θα είχε πολλά να πει.

Kώστας Tσόγιας 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης