Η Αντιγόνη είναι το δεύτερο από τα σωζόμενα έργα του Σοφοκλή. Το δίδαξε, το 442 π.Χ.η ουσία της τραγωδίας είναι η ανυπακοή της Αντιγόνης απέναντι στην εντολή του Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας να μην θάψει τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη,
η Αντιγόνη θάβει τον αδελφό της , θέτοντας την τιμή των θεών και την αγάπη για τον αδερφό της υπεράνω των νόμων των τυράννων …
τα λόγια της όταν την συλλαμβάνουν και την οδηγούν μπροστα τον Κρέοντα συγκλονιστικά !!!
Κρ. Εσύ, που το κεφάλι σου μας κατεβάζεις κάτω·
ομολογείς ή θα μας πεις πως δεν τα έχεις κάνει;
Αν. Κι ομολογώ και δε σας λέω πως δεν τα έχω κάνει.
Κρ. Τη γνώριζες την προσταγή που το ‘χε απαγορεύσει;
Αν. Τη γνώριζα· μα πώς αλλιώς; Ξεκάθαρη πια ήταν.
Κρ. Παρ’ όλα αυτά το τόλμησες να παραβείς το νόμο;
[…]
Αν. Όποιος μέσα στα βάσανα, όπως εγώ, παλεύει,
πώς κέρδος απ’ το θάνατο αυτός δεν προσκομίζει;
Έτσι για μένα να με βρει η μοίρα του θανάτου
δεν είναι διόλου λυπηρό· μ’ αν ίσως ανεχόμουν
το γιο της μάνας μου άθαφτο, κακοθανατισμένο,
εκείνο θα με πλήγωνε· αυτά δε με πικραίνουν.
[…]
Αν. Γυρεύεις κάτι πιο πολύ απ’ το να με σκοτώσεις;
Κρ. Τίποτε άλλο πιο πολύ· μ’ αυτό τα έχω όλα.
Αν. Γιατί χασομεράς λοιπόν; Απ’ τα δικά σου λόγια
δε μου αρέσει τίποτα και μήτε να μ’ αρέσει.
Το ίδιο και οι πράξεις μου σ’ εσένα δεν αρέσουν.
Κι όμως πού μεγαλύτερη θα ‘βρισκα δόξα τάχα
απ’ την ταφή του αδελφού, που ‘χε την ίδια μάνα;
Και όλοι αυτοί θα λέγανε πως συμφωνούν, αν ίσως
ο φόβος δεν τους έδενε τη γλώσσα ο δικός σου.
Η τυραννία σε πολλά έχει χάρες μεγάλες
κι είναι στο χέρι της να λέει, να κάνει ό,τι θέλει.
Κρ. Το βλέπεις μονάχα εσύ αυτό απ’ τους Καδμείους.
Αν. Κι αυτοί το βλέπουν, μα μπροστά σ’ εσέ κλείνουν το στόμα.
Κρ. Του λόγου σου δεν ντρέπεσαι να έχεις άλλη γνώμη;
Αν. Να σέβομαι το αίμα μου καμιά ντροπή δεν είναι.
πρέπει η ανυπακοή να τιμωρείται για να μην δείχνουν αδύναμοι οι ισχυροί, πιστεύουν πως οι άνθρωποι στο τέλος κάμπτονται και ταπεινώνονται … τα αιώνια επιχειρήματα των ισχυρών !!
Νικηφόρος Λύτρας ” Αντιγόνη εμπρός στο νεκρό Πολυνείκη”
Σμάρα Τζήμα
