Ως «Μητέρα των μαχών» ορίζουμε μερικές από τις κρίσιμες συγκρούσεις του παρελθόντος, λόγου χάριν, την απόβαση στη Νορμανδία 6/6/1944, τη μάχη της Μόσχας 30/9/41 έως 20/4/42 κλπ. Μάχες δηλαδή, που είχαν καθοριστικό ρόλο στις Παγκόσμιες πολεμικές εξελίξεις.
Εδώ όμως, μιλάμε για κάτι το ανώτερο: Την οσονούπω τιτανομαχία, μεταξύ του Κωνσταντίνου Ευρωλάτρη και του Βασιλείου Ευρωμάχου, στα Τρικαλινά Πεδία.
Οι στρατοί τους, ήδη παρατάσσονται σε επιθετική διάταξη. Οι «όπισθεν» παράγοντες, φρόντισαν για τους εξοπλισμούς των αντιμαχόμενων (για την πατρίδα). Οι πάσης φύσεως βοηθοί-τελάληδες (Αγγλιστί: ameivomena trollakia), βρίσκονται υπ΄ατμόν, μεταδίδοντας νέα (εν αέρι, εν τύπω και οθόνη υπολογιστή).
Πληροφορίες αναφέρουν την αθρόα έλευση Δυτικών (και Ανατολικών) παρατηρητών και κορυφαίων ανταποκριτών . Το ΝΑΤΟ και η Μόσχα, έλαβαν θέσεις κίτρινου συναγερμού. Ο Λευκός Οίκος παρακολουθεί με αγωνία, αλλά διακριτικά, λόγω της μεταβατικής περιόδου.
Το καλύτερο σενάριο: Στην Α΄Μάχη των Εθνών, συνασπίστηκαν όλοι οι μέχρι χθες αλληλο-σφαζόμενοι και αντιμετώπισαν επιτυχώς τον Αττίλα (δεν τον κατατρόπωσαν, απλά σταμάτησαν την προέλαση του). Σε λιγότερο από ένα χρόνο, αυτός γύρισε καρδαμωμένος και τους ρήμαξε, ορίζοντας την έναρξη του Μεσαίωνα.
Το ίδιο θα γίνει και εδώ. Η σύμπραξη δυνάμεων (έστω) απλώς θα καθυστερήσει κάπως την «κατάποση» της «Δύσης», από τον επερχόμενο Δράκο της Κίνας, που ζει ιστορικώς την τέταρτη ανάπτυξη του Πολιτισμού της.
Πιστέψατε ποτέ φίλοι του …Επιμελητηρίου, ότι χώρες χωρίς παραγωγή, θα μακροημερεύσουν;