Η επικοινωνιακή διαχείριση κατέρρευσε εν μια νυκτί. Το επιχείρημα του «τραγικού ανθρώπινου λάθους» έπεσε στο κενό

Τα παιδιά δεν κάνουν λάθος. Δεν υποτάσσονται. Δεν καπελώνονται. Έτσι, γέμισαν χθες οι δρόμοι σε όλη τη χώρα. Δεκάδες χιλιάδες μαθητές σε κάθε σημείο της Ελλάδας διαμηνύουν λιτά και ξεκάθαρα: Δεν θα ξεχάσουμε.

Ο θρήνος και το πένθος γίνονται θυμός, οργή και αίτημα για αλήθεια και δικαιοσύνη. Οργή για μια τραγωδία που δεν έγινε τυχαία. Ένα έγκλημα που είχε προαναγγελθεί, ωστόσο οι αρμόδιοι κωφεύουν, όταν δεν προκαλούν με ψέματα και εξοργιστικές δηλώσεις, όπως «διασφαλίζουμε την ασφάλεια» στα τρένα.

Η επικοινωνιακή διαχείριση κατέρρευσε εν μια νυκτί. Το επιχείρημα του «τραγικού ανθρώπινου λάθους» έπεσε στο κενό, δεν έπεισε κανέναν. Το πένθος και η σιωπή ως σεβασμός απέναντι στους νεκρούς και εκείνους που έμειναν πίσω δεν σημαίνουν λήθη ούτε συγχώρεση. Καμία εμπιστοσύνη δεν έχει η νέα γενιά σε ένα κράτος που την έχει τσακίσει.

Πώς να πιστέψει κανείς ότι αυτοί που έχουν μετατρέψει τη συγκάλυψη σε έξη θα ρίξουν φως και θα αποδοθούν ευθύνες. Οι ελεγχόμενοι δεν ελέγχουν τον εαυτό τους. Μόνο απέχθεια για τα παρασυστήματα του συστήματος Μητσοτάκη που δεν διστάζουν να σκυλεύσουν συγγενείς νεκρών, να επιτεθούν στους εργαζόμενους, να συμψηφίσουν φυσικές καταστροφές και εθνικές τραγωδίες, ενώ στα Τέμπη ακόμη βασιλεύει η οσμή του θανάτου.

Τα παιδιά τούς φοβίζουν γιατί δεν μένει τίποτα πια να χάσουν, αφού η ζωή τους μοιάζει υποθηκευμένη. Αυτά τα παιδιά θα ξελασπώσουν το μέλλον για όλους μας.