Μνημειώδης στη πολιτική ιστορία του τόπου έχει μείνει η επιστολή του μεγάλου ακαδημαϊκού και κοινοβουλευτικού Αλέξανδρου Βαμβέτσου σε φίλο του Τρικαλινό, όπου εξηγεί γλαφυρά τους λόγους που τον οδήγησαν να αποχωρήσει αηδιασμένος και απογοητευμένος από το δημόσιο βίο, μετά την αποτυχία του να εκλεγεί βουλευτής.
Τα κυριότερα αποσπάσματα της επίκαιρης όσο πότε άλλοτε επιστολής του πολιτικού ανδρός που θεωρείται μαζί με τον Ευάγγελο Αβέρωφ ως οι κορυφαίοι πολιτικοί που ανέδειξε ο νομός Τρικάλων, έχει ως εξής :
“Αθήνα 11 Μαρτίου 2022.
Αγαπητέ μου Θύμιο.
…Τα Τρίκαλα διεγράφησαν δι` εμέ από τον γεωγραφικόν χάρτη και τούτο όχι εν βρασμώ ψυχικής ορμής, αλλά εν πλήρει και απολύτου ψυχραιμίας.
…Η πολιτική πια είναι διά τους Κροίσους η διά τους έχοντας ελαστικήν συνείδησιν και χρηματοδοτούμενους έναντι υπόπτων ανταλλαγμάτων.
…Αρκεί να θυμηθώ τα συνεχή τηλεφωνήματα που ψηφοφόροι μου ζητούσαν χρήματα, εις βάρος του ψωμιού των παιδιών μου, διά να μη σκέπτωμαι ούτε κατά διάνοιαν την πολιτική και μάλιστα, εις την καταραμένην και αγνώμονα αυτή περιφέρειαν.
Αξίζει τον κόπον να πολιτεύεται κανείς εις αυτήν την ΑΤΙΜΟΝ περιφέρειαν, να εξοδεύεται, να στερήται της στοργής των παιδιών του;
Βλέποντας Τρικαλινό δεν μπορώ να ξέρω αν είναι φίλος η απατεών.
Στο δικό μου γραφείο Τρικαλινός δεν θα ξαναπατήσει, η απόφασίς μου είναι ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΟΣ.
Ας εκπροσωπηθούν οι συμπατριώτες μου από μηδαμινότητας. Τέτοιοι που είναι, τέτοιοι τους χρειάζονται…”
Εβδομήντα δύο χρόνια μετά σε τούτο το τόπο, όχι μόνο τίποτα δεν έχει αλλάξει από αυτά που περιγράφει ο διαπρεπής νομικός και άξιος κοινοβουλευτικός στην επιστολή του αλλά η κατάσταση έχει επιδεινωθεί τραγικά, κάνοντας την ενασχόληση με τα κοινά για τους άξιους και έντιμους, ιδιαίτερα αποκρουστική.
Δεκαετίες τώρα, χιλιάδες επαγγελματίες ψηφοφόροι συναλλάσσονται πελατειακά με την εξουσία ενώ οι “Δημοκρατικές” πλειοψηφίες δεν είναι παρά “γκεσέμια” που οφείλουν το βιοπορισμό, τη καριέρα η ακόμη και το πλουτισμό τους, σε πολιτικά η αυτοδιοικητικά γραφεία.
Τη νοσηρή αυτή πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια έρχεται να επιβαρύνει επίσης η παρουσία δεκάδων τοπικών ΜΜΕ, που συντηρούνται στην ουσία εξ`ολοκλήρου με “μαύρο” και κρατικό χρήμα.
Όλα αυτά δεν αφήνουν καμία αισιοδοξία για το μέλλον και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει που είναι ο πάτος γι` αυτό που σουρεαλιστικά αποκαλείται, “τοπικός δημόσιος βίος”..!!
Κώστας Κουτσονάσιος.
