Η ομιλία του Γιώργου Καϊκη στην εκδήλωση της Λαϊκής Συσπείρωσης δήμου Τρικκαίων
Οι τοπικές εκλογές, έδιναν πάντα μεγαλύτερη δυνατότητα ευελιξίας στις συμμαχίες των αστικών κομμάτων, που αφήνουν περιθώριο στα στελέχη τους τοπικά, να αποστασιοποιούνται σχετικά ή να κάνουν πως αποστασιοποιούνται από τις κεντρικές πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης, των κομμάτων τους, από αντιλαϊκές πολιτικές που προκαλούν δυσαρέσκεια σε λαϊκά στρώματα.
Στις προηγούμενες τοπικές εκλογές είδαμε πολλά ψηφοδέλτια και τους επικεφαλής ή υποψηφίους τους να προσπαθούν υποκριτικά ν’ απεξαρτηθούν από τη λεγόμενη κομματική ηγεμονία , να προσποιούνται ότι αφήνουν την κομματική τους ταυτότητα ή καταβολή εκτός συνδυασμού ή δημοτικού συμβουλίου, να προσπαθούν να διαφοροποιηθούν από τη ρετσινιά του μνημονιακού. Άλλοι έστηναν την αντιπαράθεση γύρω από το δίπολο «μνημόνιο – αντιμνημόνιο». Η συντριπτική πλειοψηφία όλων αυτών στη συνέχεια στήριξε τους κεντρικούς σχεδιασμούς για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης, υπέρ των αναγκών του κεφαλαίου και σε βάρος των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων.
Τέτοιοι σχεδιασμοί είναι υπαρκτοί και σε εξέλιξη σήμερα και από την μεριά του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, από την Ν.Δ που αποζητά την κυβέρνηση, τα άλλα αστικά κόμματα που θέλουν ρόλο μπαλαντέρ στο αστικό σύστημα.
Η τακτική των πολλών ψηφοδελτίων δεν είναι καινούργιο ζήτημα, θα το συναντήσουμε και τώρα. Μια τακτική που την ευνοεί – εν μέρει – το νέο εκλογικό σύστημα .
Ο ΣΥΡΙΖΑ δένει τις κομματικές επιδιώξεις του με το νέο εκλογικό νόμο , τόσο ώστε να εξυπηρετούνται οι στοχεύσεις του στην κυβερνητική διαχείριση, όσο και η προσπάθειά του να ηγεμονεύσει στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Επιδιώκουν να συνδέσουν την αλλαγή του εκλογικού συστήματος με τις συμμαχίες τους στον χώρο.
Τα εκλογικά οφέλη του ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές εκλογές του 2014 ήταν φτωχά παρ’ ότι η δυναμική του ήταν στην κορύφωση. Σήμερα σε πορεία καθόδου της πολιτικής του επιρροής ως κυβέρνηση , παίρνει μέτρα και πρωτοβουλίες ώστε να διευρύνει και να σταθεροποιήσει την παρουσία και δυναμική του. Οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ) στην ΤΔ είναι πολλαπλάσιες. Από διεργασίες που καταγράφονται ένα σημαντικό μέρος αυτοδιοικητικών και κύρια αυτό που έχει ως αναφορά του την παλιά σοσιαλδημοκρατία είναι σε “ανοιχτή επικοινωνία” με την κυβέρνηση και το κόμμα του ΣΥΡ σε όλη την Ελλάδα. Ο νέος εκλογικός νόμος έρχεται να διευκολύνει τις παραπάνω διεργασίες, να πάρουν έκφραση συγκεκριμένη, είτε με κοινά σχήματα, είτε στηρίζοντας δημάρχους/περιφέρειάρχες που προέρχονται ή και έχουν αναφορά στο ΚΙΝΑΛ (μοιράζοντας πρόσωπα και θέσεις). Αυτή η γραμμή τους έχει το ανάλογο πολιτικό περιτύλιγμα την ξαναζεσταμένη σούπα της δεκαετίας του 80 του “μετώπου των προοδευτικών δυνάμεων” ενάντια στην επάρατο δεξιά κλπ.
Στο Δήμο Τρικκαίων , μέχρι τώρα έχει διαμορφωθεί το εξής τοπίο, που δε φαίνεται να διαφοροποιείται ουσιαστικά με τα παραπάνω.
Ο νυν δήμαρχος Δ. Παπαστεργίου θα είναι ξανά υποψήφιος με τη στήριξη σχεδόν σύσσωμου του κομματικού μηχανισμού της Ν.Δ -μεγαλύτερου απ’ την προηγούμενη φορά αφού αυτό εξυπηρετεί τη ΝΔ που αποζητά τη διακυβέρνηση.
Το ΚΙΝΑΛ αναζητά τον υποψήφιο που γύρω του θα χτίσει το «αντιδεξιό» μέτωπο απέναντι στο νυν δήμαρχο, προσβλέποντας και σε στήριξη του μετώπου από το ΣΥΡΙΖΑ , χωρίς όμως να χάσει το ΚΙΝΑΛ την ηγεμονία στο σοσιαλδημοκρατικό χώρο. Η παράταξη του πρώην δημάρχου Λάππα ανακοίνωσε πως θα κατεβάσει ως υποψήφιο δήμαρχο το πρώην δημοτικό σύμβουλο Κ. Κρεμμύδα με τη στήριξη ενός μέρους του ΚΙΝΑΛ . Υποψηφιότητα έχει δηλώσει και ο πρώην δήμαρχος Γ.Σπαθής με τη στήριξη ενός μικρού τμήματος του ΚΙΝΑΛ , ενώ οι διεργασίες σ’ αυτό το χώρο φαίνεται να έχουν συνέχεια….
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εκδηλώσει από τα πριν τη στήριξή του στον Κ.Κρεμμύδα . Βέβαια αυτή η στήριξη δεν είναι χωρίς όρους και προϋποθέσεις , γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συγκροτήσει την «Πρωτοβουλία Πολιτών» η οποία θα είναι το όχημα για τις συζητήσεις με το ΚΙΝΑΛ στα περί συνεργασίας. Ένα κομμάτι της τοπικής ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ δε συμμετέχει στην «Πρωτοβουλία Πολιτών» , αλλά στην παράταξη «Μένουμε Τρίκαλα» που κινείται από το διοικητή του Νοσοκομείου Τρικάλων και απαρτίζεται κυρίως από υπαλλήλους- συνδικαλιστές του Νοσοκομείου που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και τώρα βρίσκονται υπό την προστασία του διοικητή. Ένα σημαντικό τμήμα του ΚΙΝΑΛ δεν επιθυμεί τη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ , γεγονός που αντανακλά την προσπάθεια της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ να ηγείται τοπικά στη μάχη για το ποιος θα κυριαρχεί στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας.
Ορατό είναι το ενδεχόμενο να εμφανιστεί ψηφοδέλτιο ΧΑ-φασιστών στο Δήμο και χρειάζεται με όρους κινήματος να τους απομονώσουμε , να μην τολμήσουν να εμφανιστούν στις γειτονιές και τα χωριά.
Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τον κίνδυνο να εγκλωβισθούν στους αστικούς σχεδιασμούς λαϊκές μάζες. Πόσο μάλλον όταν είναι διαπιστωμένες οι δυσκολίες και η οπισθοχώρηση στο κίνημα, οι μειωμένες απαιτήσεις που έχουν διαμορφωθεί σε λαϊκό κόσμο και φυσικά μέσα σε τέτοιες συνθήκες και συσχετισμούς μεγαλώνει και η δυνατότητα χειραγώγησης.
Αντικειμενικά και από τις ίδιες τις εξελίξεις, δυο γραμμές συγκρούονται και στο χώρο της Τ.Δ: αυτή της Λαϊκής Συσπείρωσης και η άλλη των άλλων δυνάμεων.
Από τις προηγούμενες εκλογές έως σήμερα, έγινε πιο διακριτή η δράση και η παρέμβασή μας, απέναντι στο Δήμο και τη δημοτική αρχή , στις κυβερνήσεις, το μέτωπο και η αποκάλυψη των άλλων δυνάμεων που δρουν στο χώρο.
Είμαστε η μόνη δύναμη που έκανε αντιπολίτευση, από τη σκοπιά των εργατικών-λαικών συμφερόντων, κάτι που ενοχλεί τις άλλες δυνάμεις, όχι μόνο όπου είναι πλειοψηφία, αλλά και εκεί που είναι αντιπολίτευση, γιατί λειτούργησαν συναινετικά στα βασικά ζητήματα, ανεξάρτητα από κοκορομαχίες κατά καιρούς.
Έχουμε εντοπίσει και ειδικά στην διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης, ότι η φθορά των αστικών κομμάτων δεν είχε την αντανάκλασή της στα τοπικά στελέχη τους. Χαρακτηριστική απ’ αυτήν την άποψη η αντοχή που επέδειξαν οι δυνάμεις της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας στο χώρο, η υπεροχή των στελεχών της Ν.Δ στην Τ.Δ, η δυσκολία του ΣΥΡΙΖΑ ως ανερχόμενη τότε δύναμη να στεριώσει στο χώρο.
Η προσπάθεια των αστικών κομμάτων να «κλειδώσουν» την αντιπαράθεση στα πρόσωπα και να κρύψουν τη στρατηγική τους σύγκλιση.
Γι’ αυτό και επιμένουν να χωρίζουν τα «τοπικά» προβλήματα από τα γενικά προβλήματα του λαού και της χώρας. Δεν έχει καμία βάση ο απόλυτος διαχωρισμός των προβλημάτων σε προβλήματα στο χώρο δουλειάς, κατοικίας, στο χώρο σπουδών, κλπ.
Τα λεγόμενα τοπικά προβλήματα, είναι απόρροια των γενικών και υπάρχει συγκεντρωμένη λαϊκή πείρα και περισσότερες αποδείξεις σήμερα. Τα τοπικά προβλήματα, που εντοπίζονται ως τέτοια γιατί οξύνονται, είναι λαικά προβλήματα.
Η πλειοψηφία των «τοπικών» προβλημάτων, είναι απόρροια της γενικής πολιτικής. Είναι αδύνατον να υπάρχει τοπική ευημερία, φιλολαϊκές τοπικές νησίδες, αντιμετώπιση των τοπικών και περιφερειακών ανισοτήτων, όσο υπάρχει η βάρβαρη και αντιλαική κεντρική πολιτική. Οι διοικητικές αναδιαρθρώσεις που έγιναν στο παρελθόν, δεν έφεραν ανάπτυξη προς όφελος του λαού, δεν αναίρεσαν τις περιφερειακές ανισότητες, την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, πολύ περισσότερο τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, σε βάρος της λαϊκής πλειοψηφίας.
Οι συνδυασμοί, οι επικεφαλής τους, παίζουν ρόλο. Όμως το κύριο κριτήριο ψήφου, δεν μπορεί να είναι τα πρόσωπα, γιατί αυτό που καθορίζει την ταυτότητα τους είναι ποια πολιτική στηρίζουν με τη δράση τους. Σημασία έχει η στάση τους απέναντι στα καθημερινά λαϊκά προβλήματα, απέναντι στις αιτίες και την διέξοδο από την αντιλαική πολιτική. Η στάση τους στο κεντρικό ζήτημα της ανάπτυξης – ανάπτυξη από ποιόν και για ποιόν – που φέρνει στο προσκήνιο την πραγματική διαχωριστική γραμμή και με ποιόν τάσσονται.
Τα άλλα κόμματα και οι υποψήφιοι τους, ζητάνε την λαϊκή ψήφο, για να συνεχίσουν την αντιλαική πολιτική, που είναι αναγκαία μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο
Αυτές οι διακριτές διαχωριστικές γραμμές, πρέπει να γίνουν περισσότερο ορατές από πιο πλατιές εργατικές-λαικές δυνάμεις, να αξιοποιηθεί η εκλογική μάχη.
Μόνο η ενίσχυση της Λαικής Συσπείρωσης , μπορεί να εκφράσει την καταδίκη στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης, Ε.Ε, Περιφέρειας, Δήμου, να δυναμώσει την λαϊκή αντιπολίτευση και μέσα στο Δήμο. Να συμβάλει στην ανάπτυξη εργατικού-λαικού κινήματος για την προστασία των εργαζομένων, των μικρών αγροτών και ΕΒΕ, από την συνολική αντιλαϊκή επίθεση, για την διεκδίκηση της ικανοποίησης των δικών τους αναγκών, με αυξήσεις στους μισθούς, τις συντάξεις, την προστασία των ανέργων, για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή εργασία με ΣΣΕ για όλους, την μείωση της φοροληστείας από κράτος και Τ.Δ, για αυξήσεις στις τιμές αγροτοπαραγωγού, μείωση κόστους παραγωγής, για ουσιαστικά μέτρα πολιτικής προστασίας, για δημόσια δωρεάν υγεία, παιδεία. Για να ανοίξει ο δρόμος για μια ριζικά διαφορετική οικονομική, πολιτική οργάνωση της κοινωνίας μας, χωρίς εκμεταλλευτές, για την επίλυση όλων των λαικών προβλημάτων.
