Ακρίβεια, Καρτέλ, Υγεία, Ελληνοτουρκικά, Υποθέσεις Διαφθοράς , Κράτος Δικαίου,
Ανυπαρξία Θεσμών και πόσα άλλα μπορεί να παρατηρήσει κάποιος ότι απασχολούν την
εγχώρια επικαιρότητα, αλλά εμείς θα πρέπει να παρακολουθούμε όλη μέρα πολιτικούς και
δημοσιογράφους να ηθικολογούν εναντίον του Παύλου Πολάκη και των αγενών (και μέχρι
εκεί) χαρακτηρισμών του προς την κ.Συρεγγέλλα.
Και το «μέχρι εκεί», προσωπικά είναι όντως μέχρι εκεί.
Από εκεί και πέρα γίνεται μία γραφική προσπάθεια να εργαλειοποιηθεί η λέξη «σεξισμός»
και να ανοίξει και πάλι η συζήτηση περί πολιτικής ορθότητας και περιθωριοποίησης όσων
δεν την ασπάζονται.
Επίσης είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος όπως συνηθίζει το σημερινό πολιτικό σύστημα κατά
καιρούς να «κρύψει» κάτω από το χαλί ζητήματα μείζονος σημασία για τον Ελληνικό Λαό ή
και να λειτουργήσει υπό άκρα μυστικότητα για κάποια από αυτά «πετώντας» ένα κατά τα
άλλα ελαφρύ θέμα για να έχει να ασχολείται.
Το «βούλωσέ το και κάνει καμιά δουλειά» που ακούστηκε να λέει ο Παύλος Πολάκης στην
κ. Συρεγγέλα σίγουρα θεωρείται προσβλητικό και καταδικαστέο πόσο μάλλον όταν
απευθύνεται σε μια γυναίκα όποια και αν είναι αυτή.
Επειδή όμως ανοίγει μια επίσης ανούσια συζήτηση για το αν θα κάνουμε συμψηφισμό των
χυδαίων εκφράσεων που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί αντίπαλοι μεταξύ τους (αλλά και όχι
μόνο, βλέπουμε κατά καιρούς περιστατικά χυδαιότητας και προς τους πολίτες) και μάλιστα
δημοσίως και εντός και εκτός Βουλής, οφείλουμε να πούμε ότι αυτή η πολιτική παρακμή
που βλέπουμε στην πλειοψηφία των παρατάξεων οφείλεται και στο ίδιο το επίπεδο των
προσώπων που συμμετέχουν σε αυτή.
Ένας άνθρωπος με επίπεδο και αρχές αμφιβάλλω αν θα παρασυρθεί σε «φθηνές» πολιτικές
αντιπαραθέσεις ή θα ενστερνιστεί οτιδήποτε αντιβαίνει στον κώδικα αξιών του.
Αυτό δεν είναι ηθικολογία, είναι ο ρόλος εκείνου που ασκεί λειτούργημα και
αντιλαμβάνεται τον ρόλο του ως «παιδευτή» της κοινωνίας.
Συμψηφισμό της χυδαιότητας εννοείται δεν θα κάνουμε, ούτε και μπορούμε να μπούμε
στην λογική πολιτικών «νηπίων». Όταν για παράδειγμα, ακούς το παιδαριώδες ο Πολάκης
είπε «βούλωσε το» αλλά και ο Γεωργιάδης «ουστ», αντιλαμβάνεσαι πως μόνο νήπια θα
μπορούσαν να λογομαχήσουν με αυτό τον τρόπο.
Παρ’όλα αυτά δύο μέτρα και δύο σταθμά δεν μπορούν να υπάρξουν. Η΄αποκλείεις
παντελώς τον «πολακισμό» και ταυτόχρονα τον «γεωργιαδισμό», «κυρανακισμό» ,
«οικονομισμό», «αυγενακισμό» κλπ , ή οτιδήποτε άλλο θεωρείται «πυροτέχνημα» και
λαϊκισμός.
Νατάσσα Γρατσάνη
