Κώστας Κωστούλας
Τα νεοεκλεγέντα μέλη της τοπικής Νέας Δημοκρατίας μαζεύτηκαν σε καφετέρια της Ασκληπιού για να γιορτάσουν την πρόσφατη εκλογή τους – χωρίς κάλπη – στις εσωκομματικές εκλογές του κόμματος .
Μόνο που αυτό δεν ήταν γιορτή και ανασύνταξη στόχων.
Περισσότερο έμοιαζε με κηδεία ή καλύτερα μπορείς να πεις ότι κάθονται σαν να κλαίνε τον πεθαμένο.
Ποιος είναι ο πεθαμένος θα μου πείτε τώρα; Η ταλαιπωρημένη Ελλάδα, της οποίας οι πολίτες δεν έχουν σηκώσει κεφάλι πάνω από δέκα χρόνια και έπεται συνέχεια.
Ακρίβεια, ανεργία, κορονοϊός, μηδενική ανάπτυξη. Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω.
Μάλλον όλα θέλω να τα ξεχάσω αλλά δεν με αφήνουν.
Τώρα που τους βλέπω καλύτερα, αυτοί μοιάζουν με ΚΑΠΗ που κανονίζουν την επόμενη εκδρομή…
Μπορεί να μην θυμούνται τι έφαγαν χτες αλλά θυμούνται με κάθε λεπτομέρεια τι συμβαίνει στο κόμμα τους.
Πάντως ποτέ μου δεν κατάλαβα ποια είναι η χρησιμότητα και η προσφορά της ΔΕΕΠ και των τεσσάρων ΔΗΜΤΟ στο Νομό Τρικάλων.
Ίσως να είμαι λίγο αφελής, τι να πω δεν ξέρω.
