Δέκα χρόνια μετά την οικονομική καταστροφή της χώρας και εν μέσω της πανδημίας, οι προοπτικές για την Εθνική οικονομία φαντάζουν σήμερα όσο ποτέ άλλοτε δυσοίωνες.
Η μεγάλη μάζα του Ελληνικού λαού και κυρίως η μεσαία τάξη, οδηγείται στη φτωχοποίηση και την ανέχεια.
Την ίδια ώρα η διαφθορά στη κοινωνία και η αντιθεσμική διαπλοκή της κάθε είδους εξουσίας γιγαντώνεται, ακυρώνοντας κάθε ελπίδα σωτηρίας του τόπου.
Τα Ευρωπαικά προγράμματα και τα έτσι κι αλλιώς πενιχρά κρατικά κονδύλια, αποτελούν λεία για οργανωμένες συμμορίες Πολιτικών – Αυτοδιοικητικών και διάφορων θεσμικών, σε αγαστή συνεργασία με παρασιτικούς και κρατικοδίαιτους οικονομικούς παράγοντες.
Αργά η γρήγορα ο επιθετικός καρκίνος που έχει εξαπλωθεί στο σύνολο του δημοσίου βίου της χώρας και οι μεταστάσεις του που έχουν μολύνει τους εκ του Συντάγματος θεματοφύλακες της Διαφάνειας και της Δικαιοσύνης, θα οδηγήσουν την Ελληνική κοινωνία σε τραγικά αδιέξοδα και το μεταπολιτευτικό σύστημα στη κατάρρευση.
(Στην εικόνα απεικονίζεται η εκτέλεση των καταχραστών του Δημοσίου Δρακάτου και Ζαφειρόπουλου το 1926).
