Μία συγκλονιστική Τρικαλινή ιστορία

Ήταν η συγκλονιστικότερη από όσες μαρτυρίες συγκέντρωσα ιχνηλατώντας τα θανατηφόρα βήματα του γερμανικού «Πάνθηρα» στις 24 Οκτωβρίου 1943 στην Καστανιά Καλαμπάκας.

Μου την έδωσε πριν δέκα χρόνια ο εικονιζόμενος αριστερά και μπροστά από τη μητέρα του Γιώργος Μανάκος (δεν ζει πια). Ο πεντάχρονος τότε Γ. Μανάκος θυμάται:

«Είχαμε μπει βαθιά στο δάσος με τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου και τα τρία αδέλφια μου. Η μάνα μου, η οποία κράταγε αγκαλιά τα δεκαπέντε μηνών δίδυμα θέλησε για λίγο να ξεκουραστεί και είπε στη γιαγιά μου να πάρει εμένα και το μεγάλο μου αδελφό και να προχωρήσουμε ακόμη πιο μακριά στο πυκνό δάσος. Πράγματι ξεκινήσαμε. Δεν είχανε περάσει ούτε πέντε λεπτά όταν άκουσα ριπές όπλου. Κατάλαβα ότι σκότωσαν την μάνα μου».

Οι πιο τραγικές πάντως στιγμές διαδραματίστηκαν όταν, το άλλο πρωί, ερευνώντας οι κάτοικοι του χωριού για διασωθέντες αντίκρισαν τη Μαρία Μανάκου νεκρή και δίπλα τα δίδυμα νήπιά της, τα οποία προσπαθούσαν να θηλάσουν από τη μητέρα τους.

(«Επιχείρηση Πάνθηρας» σελ. 127). Αλήθεια υπάρχει σε κάποιο βιβλίο της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας η παραμικρή αναφορά στα 53 θύματα που θρήνησε το χωριό.

 

Δημήτρης Κωνσταντινίδης