"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

22.8 C
Trikala

ΜΑΡΙΝΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ 110 Χρόνια από την δολοφονία του

lafarm

Σχετικά άρθρα

ΜΑΡΙΝΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ
110 Χρόνια από την δολοφονία του
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΙΣΟΤΗΤΑ – ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ
8 Μαρτίου 1907 δολοφονήθηκε από τον Ιωάννη Κυριακού, άνθρωπο των μεγαλοτσιφλικάδων του Θεσσαλικού κάμπου στον Πυργετό της Λάρισας. Γεννήθηκε στο χωριό Φερεντινάτα της Κεφαλονιάς το 1872. Σε ηλικία 17 ετών πήγε στην Αθήνα ως φοιτητής της Νομικής Σχολής. Όταν ξέσπασε η κρητική επανάσταση το 1896 ο Αντύπας με άλλους φοιτητές πήγε εθελοντής στην Κρήτη. Τραυματίστηκε σοβαρά στο στήθος και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αθήνα. Στην Αθήνα άρχισε να οργανώνει δημόσιες ομιλίες για το Σοσιαλισμό. Το 1897 μίλησε σε συλλαλητήριο στην ομόνοια ενάντια των μεγάλων δυνάμεων και του Βασιλικού καθεστώτος της Ελλάδας. Για το συλλαλητήριο αυτό συνελήφθη και στις 8 Ιανουαρίου 1898 καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλακή στις φυλακές της Αίγινας. Μετά την αποφυλάκιση του επέστρεψε στην πατρίδα του και εκδίδει την εφημερίδα ‘’Ανάστασις’’ στις 29 Ιουλίου 1900.
Το 1903 λόγω των διώξεων εναντίον του, ο Αντύπας έκανε ένα καθοριστικό για τη ζωή του ταξίδι στον πλούσιο γεωπόνο θείο του Γιώργο Σκιαδαρέση στο Βουκουρέστι. Εκεί τον πείθει να επενδύσει αγοράζοντας γη στο Θεσσαλικό κάμπο. Πράγματι ο Σκιαδαρέσης μαζί με τον Αριστείδη Μεταξά αγόρασε στην περιοχή του Δέλτα Πηνειού 30.000 στρέμματα. Το 1906 ήταν υποψήφιος βουλευτής και κατάφερε να πάρει 2550 ψήφους (χωρίς να εκλεγεί-στην εκλογική περιοχή Κρανιάς στην Κεφαλονιά). Την ίδια χρονιά έρχονται στον Πυργετό και μαζί με τον Παναγιώτη Σκιαδαρέση αναλαμβάνει τη διεύθυνση των κτημάτων του θείου του.
Εκεί συναντά μια κατάσταση που δεν μπορούσε να τον αφήσει ανεπηρέαστο και αρχίζει τον αγώνα του . Ο Μαρίνος Αντύπας διατρέχει τα χωριά του Θεσσαλικού κάμπου και κινητοποιεί τους κολίγους (αγρότες) για τα δίκαιά τους. Οι τσιφλικάδες βλέποντας πως με κανένα μέσο δεν μπορούν να τον κάμψουν, αποφασίζουν τη δολοφονία του.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1906 στην κεντρική πλατεία της Λάρισας σε κάποια συγκέντρωση ο τότε Νομάρχης Λάρισας κ. Νιώτης τον κατηγόρησε δημόσια και ο Αντύπας συλλαμβάνεται και δικάζεται για επαναστατική προπαγάνδα. Αλλά η επίσημη κατηγορία ήταν ότι επιτέθηκε και χαστούκισε τον γαιοκτήμονα βουλευτή Αγιάς Αγαμέμνονα Σλήμαν (γιος του Αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν).
Στις 12 και 23 Φεβρουαρίου ο Αντύπας έγραψε στην εφημερίδα «Πανθεσσαλική» που εκδιδόταν στο Βόλο.
ΤΙ ΕΙΜΑΙ
Τα πιστεύω του συμπύκνωσε στο τελευταίο του άρθρο και μεταξύ άλλων γράφει:
Είμαι σοσιαλιστής όνομα και πράγμα φέρω τον τίτλο μου πιστός και υπερήφανος. Πιστεύω ως παντοκράτορα ποιητή ορατών τε και αοράτων την εργασίαν και ως ομοούσιων και αχώριστων τριάδα την ευτυχίαν και την ειρήνην , την ελευθερίαν, την ισότητα και την αδελφότητα. Στις 7 Μαρτίου 1907 βρισκόταν στη Λάρισα και αργά το βράδυ της ίδιας μέρας έφτασε στον Πυργετό όπου διέμενε μαζί με τον Γιάννη Κυριακό ο οποίος ήταν επιστάτης των κτημάτων του Αριστείδη Μεταξά. Ο Κυριακός που συμπεριφερόταν βάναυσα τους χωρικούς μισούσε θανάσιμα τον Αντύπα για την φιλοαγροτική του συμπεριφορά. Επίσης είχε τη δυνατότητα να βρίσκεται κοντά του λόγω του κοινού χώρου εργασίας και διαμονής τους και μπορούσε να δολοφονήσει με τρόπο που το έγκλημα είτε να μοιάζει με αυτοάμυνα, είτε ως εκκαθάριση προσωπικών λογαριασμών. Έτσι και έγινε. Ο Κυριακός τον πυροβόλησε στο κεφάλι τραυματίζοντας τον αλλά, καθώς ο Αντύπας προσπάθησε να διαφύγει ο Κυριακός τον πυροβόλησε από πίσω και ξεψύχησε λίγο αργότερα στην αγκαλιά του ξαδέλφου του Παναγιώτη Σκιαδαρέση. Ο Κυριακός συνελήφθη αμέσως αλλά το δικαστήριο προσπάθησε αργότερα να τον απαλλάξει. Έτσι χάθηκε αυτός ο πραγματικός αγωνιστής και διαφωτιστής των κολίγων, η ψυχή της Αγροτιάς του Θεσσαλικού κάμπου σε ηλικία μόλις 35 ετών.
Με το θάνατό του θα γίνει ο πρώτος μάρτυρας του αγροτικού ξεσηκωμού και ο πρώτος ουσιαστικά νεκρός της μεγάλης εξέγερσης του Κιλελέρ που θα ξεσπάσει στην επέτειο των τριών χρόνων από το βίαιο και άδικο χαμό του στις 6 Μαρτίου 1910. Στις 18 Μαρτίου 1907 έγινε στις Στήλες του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα πολιτικό μνημόσυνο για το Μαρίνο Αντύπα στο οποίο συμμετείχαν 300 άτομα περίπου.
Πάντα οι κάτοικοι του Δέλτα Πηνειού και δημοκρατικές κινήσεις (ΕΠΟΝ, Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, Χελιδόνια της Δημοκρατίας, Πολιτιστικοί Σύλλογοι, κα) τιμούσαν στον τάφο του Μ. Αντύπα στο Ομόλιο Λάρισας την επέτειο και το απελευθερωτικό νόημα του αγώνα και της θυσίας του.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης