Αηδία προκαλεί και ο υπαινιγμός: «Μα καλά, τώρα το θυμήθηκε;» Ναι, φίλε μου! Τώρα. Και μακάρι με την αρχή που έκανε η Μπεκατώρου, να «το θυμηθούν» και άλλοι και να βγουν να μιλήσουν. Και τι κρίμα, αλήθεια, που ουσιαστικά παρόμοια διατύπωση επέλεξαν καποιοι και για την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας .
Eνα πράγμα σού προκαλεί μεγαλύτερη αηδία και από την ίδια την αφήγηση της Σοφίας Μπεκατώρου. Εκείνοι που, συζητώντας το θέμα, λένε με νόημα: «Ναι, αλλά κι αυτή πήγε στο δωμάτιό του».
Η ενοχοποίηση των θυμάτων σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι η εξαίρεση. Είναι μάλλον ο κανόνας και ένας από τους βασικούς λόγους που κρατούν τα στόματα κλειστά.
Ναι, φίλε μου! Οταν ο άλλος ξέρει πώς να σε χειριστεί, δεν φτάνεις καν στη άμυνα. Οταν το θράσος του επιτιθέμενου ξεπερνά κάθε μέτρο φυσιολογικής και αναμενόμενης συμπεριφοράς, τότε το θύμα δεν έχει απάντηση.
Αφοπλισμένο και αμήχανο ακολουθεί σε δωμάτια και μπαίνει σε αυτοκίνητα. Πού είναι γραμμένο πως ένας άνθρωπος μουδιασμένος, σε σοκ, αξίζει να κακοποιηθεί;
Αηδία όμως προκαλεί και ο υπαινιγμός: «Μα καλά, τώρα το θυμήθηκε;»
Ναι, φίλε μου! Τώρα. Και μακάρι με την αρχή που έκανε η Μπεκατώρου, να «το θυμηθούν» και άλλοι άνθρωποι και να βγουν μπροστά να μιλήσουν για όσα υπέστησαν ως αγόρια ή κορίτσια –και ας είναι δεκαετίες πίσω.
Και τι κρίμα, αλήθεια, που ουσιαστικά παρόμοια διατύπωση επέλεξαν κάποιοι και για την επίσημη ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας.
«Επειδή δεν πρέπει να πλανάται οποιαδήποτε σκιά… παροτρύνουμε την καταγγέλλουσα, εφόσον πήρε την πρωτοβουλία έστω και μετά τόσα χρόνια να μιλήσει σχετικά με αυτό το δυσάρεστο περιστατικό, να γίνει συγκεκριμένη…»
Αγαπητοί κύριοι της Ομοσπονδίας, θα περίμενε κανείς να ασχοληθείτε με το θέμα πρωτίστως όχι «επειδή δεν πρέπει να πλανάται οποιαδήποτε σκιά», αλλα για να προλάβετε ό,τι μπορεί να προληφθεί και να προστατεύσετε τους αθλητές σας.
Επιτρέψτε μου επίσης: Ο βιασμός δεν είναι ένα «δυσάρεστο περιστατικό». Δυσάρεστο περιστατικό είναι να μείνεις από βενζίνη χειμώνα στα Τέμπη με δυο μέτρα χιόνι.
Και βέβαια, αυτό το «έστω και μετά τόσα χρόνια» θα περίμενα να το ακούσω όχι για ένα θύμα βιασμού, αλλά για κάποιον που διόρθωσε, έστω και αργά ένα μικρό του παράπτωμα. Για κάποιον, ας πούμε, που «έστω και μετά από τόσα χρόνια» φιλοτιμήθηκε να επιστρέψει στη βιβλιοθήκη το βιβλίο που δανείστηκε το Πάσχα του 1994.
Λίγη ενσυναίσθηση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Κατά τα λοιπά, στην Ελλάδα του 2021, είμαστε πολλοί εκεί έξω που δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να ενοχοποιήσει θύμα στον δημόσιο διάλογο.
Με τη Σοφία Μπεκατώρου και με κάθε (αρσενική ή θηλυκή) Σοφία.
Νίκη Λυμπεράκη
