"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

16.6 C
Trikala

Μην τους είδατε ποτέ…

lafarm

Σχετικά άρθρα

nikolakis
όταν ψηφιζόταν τα μνημόνια,
όταν κόβονταν οι μισθοί και οι συντάξεις,
όταν έμπαιναν τα 5εύρα στα νοσοκομεία,
όταν λιποθυμούσαν μαθητές στα σχολεία,
όταν αυτοκτονούσαν συμπολίτες μας,
όταν χάνονταν σπίτια στους πλειστηριασμούς,
όταν γίνονταν απεργίες,
όταν έπεφταν χημικά κι ανελέητο ξύλο σε όλη τη χώρα στις διαδηλώσεις,
όταν βασανίζονταν αντιφασίστες διαδηλωτές στη ΓΑΔΑ,
όταν οι νεοναζί σάπιζαν στο ξύλο μέλη του ΠΑΜΕ και δολοφονούσαν τον Παύλο Φύσσα,
όταν δολοφονούνταν ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος,
όταν θαλασσοπνίγονταν γυναικόπαιδα μεταναστών,
όταν στη Μανωλάδα πυροβολούσαν μετανάστες εργαζόμενους,
όταν στήνονταν στρατόπεδα συγκέντρωσης, υψώνονταν φράχτες και φυτεύονταν νάρκες,
όταν απολύονταν εργαζόμενοι,
όταν έριχναν βιτριόλι στην Κούνεβα,
όταν τραμπούκοι των εργοδοτών ξυλοκοπούσαν αγωνιστές και συνδικαλιστές επειδή ζητούσαν τις υπερωρίες τους και διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους,
όταν ο Καρναούτης πέθαινε επειδή δεν είχε εισιτήριο για το λεωφορείο,
όταν κλείνανε νοσοκομεία και σχολεία,
όταν απεργούσαν επί ένα χρόνο οι χαλυβουργοί,
όταν έμπαιναν τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ στα Πανεπιστήμια και ξυλοκοπούσαν και συλλαμβάνανε φοιτητές,
όταν τα ΜΜΕ συστηματικά παραπληροφούσαν και τρομοκρατούσαν έναν ολόκληρο λαό,
όταν ξεπουλούσαν τη δημόσια περιουσία,
όταν οποιοσδήποτε εργαζόμενος ζητούσε την αλληλεγγύη και την συμπαράσταση,
όταν ξήλωναν τα παγκάκια για να μη χαλάνε τη μόστρα οι άστεγοι,
όταν έφευγαν κατά χιλιάδες νέοι άνθρωποι στο εξωτερικό,
όταν οι άνεργοι έφταναν το 1.5 εκατομμύριο,
όταν οι τροικανοί συμπεριφέρονταν στο λαό μας σαν να’ ταν δούλοι,
όταν οι εφοπλιστές φοροαπάλλασονταν,
όταν έβγαιναν οι Λίστες Λαγκάρντ,
όταν οι Χριστοφοράκοι την κοπάναγανε,
όταν σκάγανε τα Βατοπέδια, οι κουμπάροι του Κωστάκη, οι Τσουκάτοι με τις βαλίτσες της Siemens και τα στικάκια του Παπακωνσταντίνου και του Βενιζέλου,
όταν οι Κωστόπουλοι βαρούσαν κανόνια και οι Αναστασιάδηδες ήταν οι κομιστές και βγάζαν τα εκατομμύρια στις Ελβετίες,
όταν στη Λαμπεντούζα πνίγονταν εκατοντάδες άνθρωποι,
όταν στην Ουκρανία η Ε.Ε. στηρίζει νεοναζί,
όταν στο Κομπανί, στην Παλαιστίνη, στη Λατινική Αμερική, στην Ουκρανία, στην Αφρική, στη Μέση Ανατολή, λαοί αγωνίζονται για το δίκιο, τις ζωές και την αξιοπρέπειά τους,
όταν γινόταν πογκρόμ από νεοναζί σε μετανάστες, όταν πήγαιναν να κάψουν ζωντανούς Αιγύπτιους ψαράδες,
όταν έσερναν στα δικαστήρια αγωνιστές, εργάτες και αγρότες, μαθητές και φοιτητές για τη δράση τους,
όταν έριχναν χημικά στο Γλέζο και στον Μίκη Θεοδωράκη,
όταν μας έλεγαν κατάμουτρα πως δεν διάβαζαν τα μνημόνια που ψήφιζαν,
όταν έβγαζαν τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές,
όταν επιστρατεύαν τους απεργούς,
όταν εισέβαλαν τα ΜΑΤ σε κοινωνικά στέκια και χώρους αλληλεγγύης,
όταν έκλειναν τη ΒΙΟΜΕ και την κρατούσαν ζωντανή οι εργαζόμενοί της,
όταν οι εργαζόμενοι της Κόκα- Κόλα απεργούσαν επί μήνες,
όταν στις Σκουριές έχε επιβληθεί καθεστώς έκτακτης ανάγκης,
όταν απαγορεύονταν συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις,
όταν γίνονταν δεκάδες προληπτικές προσαγωγές,
όταν εξευτελίζονταν ανθρώπινες υπάρξεις στα κρατητήρια από τις δυνάμεις καταστολής,
όταν τα ΜΜΕ υποδαύλιζαν τον κοινωνικό αυτοματισμό και κανιβαλισμό,
όταν έκλειναν την ΕΡΤ και επέβαλλάν το μαύρο στην ενημέρωση,
όταν απολύονταν και λογοκρίνονταν δεκάδες δημοσιογράφοι,
όταν καταλύονταν κάθε ίχνος ανεξαρτησίας του λαού μας,
όταν συντελούνταν αυτή η πρωτοφανής κοινωνική καταστροφή,
όταν μας τσάκιζαν τις ζωές μας,
όταν τα παιδιά μας γινόταν άνεργοι, τα εγγόνια μετανάστες και οι παππούδες δεν έχουν ούτε τα φάρμακά τους να πάρουν,
όταν στη χώρα υπάρχουν συσσίτια,
όταν συμπολίτες μας τρέφονται από τα σκουπίδια….
Το χειρότερο δεν είναι πως δεν κατέβηκαν ποτέ στο δρόμο να διαμαρτυρηθούν, ούτε πως σιωπούσαν, μα ότι επικροτούσαν και χλεύαζαν! Κι έλεγαν το πολύ απλό: εγώ θα τη βγάλω καθαρή!
Άλλοι επειδή είναι άξιοι και μάγκες, άλλοι επειδή είχαν το καλό βύσμα, κι άλλοι επειδή θα πατούσαν κι επί πτωμάτων για να επιζήσουν, θα ρουφιάνευαν, θα έκαναν ότο προστάξει το αφεντικό κι ο βουλευτής μας!!!
Και ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος για την πατρίδα????
Για το λαό μας και τη φτώχεια που θα έρθει????
Για τη μεγάλη ευρωπαική οικογένεια που μας αγκάλιασε με τη θαλπωρή της τόσα χρόνια και κινδυνεύουμε να χάσουμε???
Αστεία πράγματα…
Μόναδικό ιδανικό που τους ενώνει είναι το εξής ένα: o κώλος τους!
Και γι’ αυτόν μπορούν να σφαχτούν και μεταξύ τους, ακόμη και στην ίδια τους την οικογένεια! ΜΌΝΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ Η ΒΟΛΕΨΗ!
Σε κάθε εποχή θα ήταν αυτοί που θα επέλεγαν τη σιωπή και την ουδέτερη στάση, το “δε βαριέσαι αδερφέ” και το “εγώ θα σώσω τον κόσμο”. “Μακριά από την πολιτική και τα κόμματα, μα κάτσε να γλείψω το βουλευτή μου για καμιά θεσούλα”, “Κάτσε σπίτι σου, μην πας στην πορεία”, ” Μην ασχολείσαι με τους άλλους, κοίτα τον εαυτό σου και μόνο”.
Και στην κρίσιμη στιγμή, θα επιλέξουν να υποταχθούν στον ισχυρό, στο αφεντικό, στο διαφαινόμενο νικητή, ποτέ δε θα ορθώσουν το ανάστημά τους, ποτέ δε θα αντισταθούν, ποτέ δε θα μπορέσουν να ονειρευτούν πως αυτός ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος και πιο ανθρώπινος.
Μα ποτέ ο κόσμος δεν προχώρησε χάρη σε αυτούς, ποτέ χάρη στους Κυρ-Παντελήδες, στους προσκυνημένους και στους δούλους.
Γιατί όπως έλεγε και το τραγούδι:
“Ξέρεις πως δώσανε, κυρ Παντελή,
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί
να φας κι εσύ, κυρ Παντελή;”…
(Hristos Prekates)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης