Ενώ προσπαθώ να βρω το δρόμο του strawberry moon, εμφανίζονται μπροστά μου επικείμενες, λέει, διαβουλεύσεις για τις πλατείες του μέλλοντος, με ανάδειξη του αστικού και φυσικού τοπίου προβάλλοντας παράλληλα τη συλλογική μνήμη.
Σε αυτή τη Βιώσιμη Αστική Ανάπλαση, ελπίζω ο Νικολάκης να παραμείνει το σημείο αναφοράς όχι μόνο της πόλης αλλά και των παιδικών μας χρόνων.
Ειδάλλως προβλέπω να γίνεται κίνημα τύπου “Κάτω τα χέρια από το Νικολάκη”.
Οι προβλέψεις δεν είναι μόνο δικές μου, αλλά και της απόμακρης συναισθηματικά σελήνης.
Ι.Κ.