Αρκετές ήταν οι παραιτήσεις στη πολιτική ζωή του τόπου που καταλάγιασαν μεν τη σκόνη αλλά σημάδεψαν βαθιά τη κοινωνική και πολιτική ζωή μας.
Οι δήθεν ευαίσθητες παραιτήσεις δεν ωφελούν στην αποκατάσταση της ζημιάς που έχουν προκαλέσει, αντιθέτως μπορεί και να εμποδίζουν τη νομική διάσταση του θέματος.
Η άγνοια της λειτουργίας και της στελέχωσης που επικαλείται ο ανώτατος προιστάμενος του Υπ. Πολιτισμού δεν είναι άφεση αμαρτιών αλλά βαρύ πειθαρχικό αδίκημα και όχι μόνο.
Η παρέμβαση της δικαιοσύνης για πλημμελή άσκηση των καθηκόντων, για παράβαση καθήκοντος, για διατάραξη και έκθεση σε κίνδυνο της δημόσιας ζωής του τόπου, ίσως αποτελούσε παράδειγμα προς αποφυγήν, ανάλογων επικίνδυνων κοινωνικών φαινομένων.
Μία ” ευαίσθητη” παραίτηση μπορεί να είναι και το πρόσχημα μιας ανώδυνης τιμωρίας του ζοφερού κοινωνικοπολιτικού συστήματος.
Όχι σε παραίτηση εξαπάτησης. Απόλυση με νομικές συνέπειες.
Ματίνα Κούκια