Μέσα από την ταινία του Μανουσάκη θα ξαναζωντανέψει η συμβολική φυσιογνωμία του Βασίλη Τσιτσάνη και η Ελλάδα θα μεταφερθεί σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της ιστορίας της.
Για τον ίδιο ο έρωτας δεν έχει εποχή, δεν υπόκεινται σε φυλετικούς νόμους, δεν αναγνωρίζει κοινωνικές προκαταλήψεις αλλά επιβιώνει με οδηγό την αντισυμβατικότητα και την ελευθερία.
Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν τέλη Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη με σύσσωμη την υποστήριξη των κατοίκων και η ταινία έχει προγραμματιστεί να προβληθεί το Νοέμβριο του 2015 από τη Feelgood.
Ποιος αμφιβάλλει ότι ο έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη του σύμπαντος; Πώς είναι δυνατόν να μην διψάς και τις πιο επώδυνες στιγμές; Πώς είναι δυνατόν να μην ανασαίνεις; Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να μην ερωτεύεσαι; — Μετά από χρόνια κινηματογραφικής σιωπής, επιστρέφετε με την ταινία, «Ουζερί Τσιτσάνης».
Κινηματογραφική σιωπή δεν θα το έλεγα, έκανα τηλεόραση κινηματογραφικά. Μόνο το μέγεθος της οθόνης είναι για εμένα η διαφορά. Η ευθύνη για την ποιότητα είναι η ίδια.
— Τι σας γοητεύει σε μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού;
Το πάθος για δημιουργία, η τελειομανία, η επιμονή του ήρωα και το βλέμμα του στην εποχή του. — Μεταφέρετε και επεκτείνετε στη μικρή οθόνη, το ομώνυμο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.
Τι κρατάτε αυτούσιο από το κείμενο και τι εξελίσσετε;
Κρατάω αυτούσιες όλες τις σχέσεις των ηρώων του βιβλίου και τις πράξεις τους. Δίνω περισσότερο βάρος στην ερωτική ιστορία και στην εξόντωση της Εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί κατακτητές.
— Η ιστορία διαδραματίζεται σ’ ένα ιστορικό πλαίσιο με έμφαση μια ερωτική ιστορία. Ο έρωτας καιροφυλακτεί και τις πιο επώδυνες στιγμές;
Ποιος αμφιβάλλει ότι ο έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη του σύμπαντος; Πώς είναι δυνατόν να μην διψάς και τις πιο επώδυνες στιγμές; Πώς είναι δυνατόν να μην ανασαίνεις; Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να μην ερωτεύεσαι;
— Η εβραϊκή κοινότητα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της Θεσσαλονίκης, ωστόσο αυτό το κομμάτι φαίνεται να έχει σβηστεί από τη μνήμη μας ή να μην του έχει δοθεί επαρκή σημασία.
Οι άνθρωποι επιλέγουν να ξεχνούν;
Η Θεσσαλονίκη πάντα ήταν μια πολυπολιτισμική πόλη από την εποχή ακόμη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Πολλές μνήμες προσπαθούμε να αποτάξουμε σαν να μην υπήρχαν για να προστατέψουμε, δήθεν, την «καθαρότητα» της ιστορίας. Κατεδαφίσαμε τα τεμένη, συλήσαμε τα νεκροταφεία προσποιούμενοι ότι δεν υπήρξαν ποτέ.
Η ιστορία όμως δεν είναι ποτέ «καθαρή» και αυτή η πολυπλοκότητά της, η «μουτζούρα» της την κάνει γοητευτική και διδακτική. Εάν στειρώσουμε την ιστορία χάνουμε την πολυτιμότητα των διδαχών της.
— Μέρος των γυρισμάτων πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη με ένθερμη κινητοποίηση του κόσμου. Τι εντυπώσεις αποκομίσατε;
Η εμπειρία στην Θεσσαλονίκη ήταν μια έκρηξη ψυχής και μυαλού. Αυτό που συνέβη ήταν απίστευτο, η αγκαλιά του κόσμου, η αγάπη, η δοτικότητα, η ουσιαστική εμπλοκή τους στο θέμα της ταινίας ήταν απρόσμενο. Η Θεσσαλονίκη μας έκανε υπερήφανους που είμαστε Έλληνες.
— Η Θεσσαλονίκη μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα ατελείωτο κινηματογραφικό σκηνικό; Δυστυχώς έχουμε κατεδαφίσει όλη την σύγχρονη πολιτιστική αρχιτεκτονική κληρονομιά μας μαζί με τις μνήμες της ιστορίας όπως είπαμε και πιο πάνω. Οι περισσότερες Ελληνικές μεγαλουπόλεις έχουν κατορθώσει να περισώσουν μόνο ελάχιστα τμήματά τους που σώθηκαν από την απληστία και την έκπτωση του πολιτισμού μας. Το ίδιο και η Θεσσαλονίκη, δυστυχώς. Η εύρεση χώρων, που διατηρούν την σφραγίδα του χρόνου και της ιστορίας, ήταν ίσως η μεγαλύτερη δυσκολία μας.
— Στο πρωταγωνιστικό ρόλο της Εβραίας, ένα νέο πρόσωπο, η Χριστίνα Χειλά. Είστε από τους σκηνοθέτες που εμπνέονται από νεόφερτες Μούσες;
Εμπνέομαι από τους νέους ανθρώπους. Σε όλη μου την πορεία συνεργάστηκα με νέους ηθοποιούς, τεχνικούς, σκηνοθέτες και κέρδισα πολλά από την καθαρή, αλογόκριτη ματιά τους.
— Πολλοί σας φορτώνουν την ταμπέλα του «σκηνοθέτη των σήριαλ», τι τους απαντάτε;
Δεν υπάρχει πιο γλυκό φορτίο από αυτόν τον χαρακτηρισμό. Είμαι υπερήφανος για το ό,τι έκανα για την Ελληνική, ιδιωτική και Δημόσια, τηλεόραση. Έγινα φίλος με τους ανθρώπους, με δέχτηκαν στο σπίτι τους, μου έκαναν και τους έκανα παρέα.
— Ο κινηματογράφος στην Ελλάδα τι έχει ανάγκη;
Μεγάλες παραγωγές, low-budget ταινίες, ψαγμένο κοινό; Όλων των ειδών τις καλές ταινίες.
— Ανεξάρτητα με την πορεία της ταινίας, θα το ξαναεπιχειρήσετε;
Εάν βρώ κάποιο θέμα, που θα μιλήσει στην ψυχή μου και στην εποχή μας, ναι. — Ποιος άνθρωπος είναι για σας σιωπηλό στήριγμα στην καριέρα σας;
Ε, ξέρετε την απάντηση…. Η Μαρία, αν και όχι τόσο σιωπηλή όσο θέλει να νομίζετε.
http://www.lifo.gr/
