Οι εκλογές του Ιουλίου δεν έφεραν μόνο την Νέα Δημοκρατία στην εξουσία.
Έφεραν, επίσης, τις φιλελεύθερες ιδέες στη κορυφή κόντρα στις αριστερές προσεγγίσεις στην οικονομική πολιτική.
Και αυτό είναι μια σημαντική εξέλιξη για να μπορέσει η χώρα να θέσει τα σωστά θεμέλια για ισχυρή ανάπτυξη.
Ωστόσο, σήμερα η Ελλάδα δεν μπορεί να ορθοποδήσει μόνο με ένα αμιγώς φιλελεύθερο οικονομικό πρόγραμμα.
Στην φάση του οικονομικού κύκλου που είμαστε σήμερα χρειάζεται και τόνωση της ζήτησης μέσω μιας σύγχρονής Κευνσιανής προσέγγισης.
Προσωπικά πιστεύω στις αρχές και τις αξίες της ελεύθερης αγοράς και των ευκαιριών που δίνει αυτή. Ωστόσο, στην οικονομική πολιτική δεν χωρούν δογματισμοί.
Πολλές φορές αναδύονται νέα δεδομένα σε συγκεκριμένες χρονικές συγκυρίες που σε αναγκάζουν να δεις λύσεις που σε νορμάλ συνθήκες δεν θα δεχόσουν.
Για παράδειγμα, σε κάθε ιστορική χρονική περίοδο που μια χώρα είχε μεγάλη κρίση εφαρμόζονταν ένα πρόγραμμα στο οποίο συμμετείχε και το κράτος.
Στην μεγάλη κρίση του 1929 – 1933 ο κόσμος ανακουφίστηκε με τα μεγάλα κρατικά προγράμματα του Κεύνς και του Ρούσβελτ. Το ίδιο συνέβει και μεταπολεμικά με το δόγμα Τρούμαν και με το σχέδιο Μάρσαλ.
Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται σε μια παρόμοια ιστορική στιγμή. Σε μια στιγμή όπου ο καθαρόαιμος φιλελευθερισμός δεν επαρκεί. Συνεπώς, η κυβέρνηση της ΝΔ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει ως εργαλείο και το κράτος.
Αυτό σημαίνει πως, σε πρώτη φάση, θα πρέπει να ξεκινήσουν ορισμένα μεγάλα έργα που θα βοηθήσουν στην αναθέρμανση της οικονομίας.
Για παράδειγμα η ταχύτατη ολοκλήρωση του οδικού δικτύου Ε-65 (που κόλλησε επί ΣΥΡΙΖΑ) όχι μόνο θα συνδέσει άμεσα Βορρά και Νότο, αλλά θα βοηθήσει και στην αναθέρμανση της οικονομίας.
Επίσης, η δημιουργία αρδευτικών έργων είναι ζωτικής σημασίας για τις αγροτικές εξαγωγές και την αύξηση του εθνικού εισοδήματος.
Δυστυχώς, το κατά κεφαλήν εισόδημα του αγρότη είναι ισχνό λόγω μικρού κλήρου. Ένα από τα σημεία που πρέπει να δώσει έμφαση αυτή η κυβέρνηση είναι η ενδυνάμωση της ποιότητας των προϊόντων μας.
Και εδώ το κλειδί είναι το νερό. Επομένως, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στο αρδευτικό μας πρόγραμμα. Θεωρώ πως στο κλάδο αυτό πρέπει να μεταφερθεί μεγάλο βάρος της αγροτικής μας πολιτικής, δηλαδή στην κατασκευή αρδευτικών έργων.
Ένα να από τα κλειδιά για την ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας είναι η τόνωση της ζήτησης.
Οι φοροελαφρύνσεις που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης είναι πολύ σημαντικές και θα βοηθήσουν την οικονομία, αλλά δεν επαρκούν από μόνες τους.
Με μισθούς και συντάξεις των 300 και 400 ευρώ δύσκολα μπορεί να σηκώσει κεφάλι η Ελλάδα.
Πράγματι, η οικονομία χρειάζεται προώθηση των διαθρωτικών μεταρρυθμίσεων (π.χ. ασφαλιστικό, φορολογικό) για να θέσει τις σωστές βάσεις για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη μακροπρόθεσμα.
Όμως, βραχυπρόθεσμα είναι επιτακτική η ανάγκη τόνωσης της ζήτησης μέσω μιας σύγχρονής Κευνσιανής προσέγγισης. Φιλελευθερισμός ναι αλλά χωρίς παρωπίδες.
Η Ελληνική οικονομία έχει ανάγκη από λύσεις προσαρμοσμένες στα προβλήματα που γέννησε η δεκαετής κρίση.
Εύγε Μικέλη.
΄Τώρα μάλιστα ήρθες στα λόγια μου.
Προς τούτο σου θυμίζω κάτι που είχα γράψει για τους νεοφιλελεύθερους αντιπάλους μου, που ως Δικαιόπολης από τη γνωστή κωμωδία του Αριστοφάνη χαρακτηρίζω “Καρβουνιάρηδες” χωρίς να θέλω να τους προσβάλω.
Εσείς οι νέοι οικονομολόγοι να ακούτε τους παλαιότερους, γιατί η πείρα δεν συγκρίνεται με όσα πτυχία και τίτλους έχετε.
Παραθέτω προς υπενθύμιση το σημείωμα μου και αναμένω την απάντηση σας ως έναρξη για έναν επιστημονικό και εποικοδομητικό διάλογο.
Περί Φιλελευθερισμού- Νεοφιλελευθερισμού και άλλων τινών
Θα ξεκινήσω το σχόλιο μου σχετικά με το φιλελευθερισμό στην οικονομία και στην πολιτική με δύο αναφορές του John Maynard Keynes οι οποίες είναι πολύ αναγκαίες για την περίπτωση της από εδώ και πέρα πορείας της χώρα μας.
1) «Η οικονομική θεωρεία δεν παρέχει ένα σύνολο έτοιμων αποτελεσμάτων τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα και αυτούσια στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Η οικονομική θεωρεία είναι μέθοδος και όχι δόγμα, είναι ένα όργανο του μυαλού, είναι ένας τρόπος σκέψης που βοηθά αυτόν που τη γνωρίζει να βγάζει σωστά συμπεράσματα.»
2) « Οι ιδέες των οικονομολόγων και των πολιτικο-φιλοσόφων, όταν είναι σωστές αλλά και όταν είναι λαθεμένες, είναι ποιο ισχυρές από συνήθως νομίζεται … Οι άνθρωποι της πράξης οι οποίοι πιστεύουν ότι είναι ανεπηρέαστοι από τους διανοούμενους , είναι συνήθως σκλάβοι κάποιου αποβιώσαντος οικονομολόγου. Παράφρονες που βρίσκονται στην εξουσία που νομίζουν ότι ακούν φωνές στον αέρα ,συνήθως αντλούν την παραφροσύνη τους από κάποιον ασήμαντο ακαδημαϊκό του παρελθόντος.»
Τα σχόλια αυτά είναι πολύ χρήσιμα και διδακτικά κυρίως για αυτούς που πρόκειται να εφαρμόσουν τις αρχές της οικονομικής επιστήμης στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής στη χώρα μας. Εύστοχα, είναι σημειωμένες στο οπισθόφυλλο του βιβλίου με τίτλο ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ των καθ. Θεόδωρου Λιανού και Θεοφάνη Μπένου και χρησιμοποιείτο ως το βασικό διδακτικό εγχειρίδιο στο οικονομικό τμήμα της ΑΣΟΕΕ, συνεπώς η κατανόηση των ως άνω σχολίων του Keynes απαιτεί την σε βάθος μελέτη όλων των κεφαλαίων του.
Σε ότι αφορά την εφαρμογή του φιλελευθερισμό μέσου των ιδιωτικοποιήσεων και σε ποιους τομείς της οικονομίας θα εφαρμοστούν είναι ένα ζήτημα που θέλει μελέτη και εξαρτάτε από την περίπτωση. Με λίγα λόγια τι πρέπει να ανήκει στο Δημόσιο τομέα και τι στον ιδιωτικό δεν είναι δογματική επιταγή εν είδη εντολής, εξαρτάτε από το ποιο από τα δύο θα ωφελήσει πρώτιστα τον πολίτη και την οικονομία γενικότερα.
Η αναφορά σας στην Ολυμπιακή ατυχές παράδειγμα, αφού οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες ασέλγησαν επί του σώματος της με κάθε τρόπο της έδωσαν τη χαριστική βολή με τη μη συμμετοχή ως επίσημος εθνικός αερομεταφορέας στη διεργασία των ανταποκρίσεων .και βέβαια πωλήθηκε ή καλύτερα χαρίστηκε. Εδώ τίθεται το ερώτημα αν η εκάστοτε πολιτική ηγεσία, δεν μπορεί να εκσυγχρονίσει και να αναπτύξει μια εταιρία σαν την Ολυμπιακή πόσο μάλλον αυτή θα μπορέσει να το κάνει για ολόκληρη τη χώρα;
Τι έχετε να πείτε για την ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ, τον ΟΤΕ, τον ΟΠΑΠ κλπ που πάνε τα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων αυτών; Από την πώληση της ΑΓΕΤ πέρασαν περίπου 25 χρόνια, δηλαδή το ¼ του αιώνα, πόσα ήταν τα κέρδη της και που πήγαν;
Από την άλλη πλευρά σκεφθείτε τη συμβολή των Δημοσίων επιχειρήσεων στην ανάπτυξη της χώρας μας. Αν πχ η ΔΕΗ ήταν ιδιωτική και εφάρμοζε τους νόμους της αγοράς, θα είχαν ποτέ ηλεκτροδοτηθεί οι απρόσιτες περιοχές της χώρας μας. Θα είχαν δηλαδή ηλεκτρικό ρεύμα τα απομακρυσμένα χωριά του Νομού Τρικάλων ή τα Αντικύθηρα.
Συμπερασματικά η κακή κατάσταση στην οικονομία μας δεν οφείλεται στην ύπαρξη των Δημοσίων επιχειρήσεων αλλά στην ανικανότητα των εκάστοτε πολιτικών ηγεσιών να τις διαχειριστούν ορθολογικά και με βάση το συμφέρον του Λαού και της χώρας μας, αλλά τις διαχειρίζονταν πάντα με γνώμονα το συμφέρον των ιδίων.
Ο φιλελευθερισμός ή ο Νεοφιλελευθερισμός τον οποίο ασπάζεστε σημαίνει αγορές, και οι αγορές για να λειτουργήσουν χρειάζονται χρήματα και αυτό σημαίνει καλούς μισθούς κλπ. άλλωστε τα καλά του Φιλελευθερισμού και του Νεοφιλελευθερισμού τα είδαμε στη χώρα μας με τα μνημόνια και τα βλέπουμε και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες πχ Γαλλία –εξέγερση των κίτρινων γιλέκων κλπ.
John Maynard Keynes 1883-1946: Επιφανής Άγγλος οικονομολόγος διατύπωσε την Κευνσιανή θεωρεία.
Δικαιόπολης