Πριν περίπου δύο χρόνια ξεκινήσαμε μια μικρή ομάδα γιατρών το στήσιμο ενός ιατρείου που θα είχε σαν στόχο την στήριξη των κοινωνικά αποκλεισμένων συμπολιτών μας, των ανασφάλιστων, των ανέργων, των μεταναστών, σε ό,τι αφορά την ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη.
Σε συνεργασία με την τότε δημοτική αρχή φιλοξενηθήκαμε στον χώρο ενός ΚΑΠΗ στο κέντρο της πόλης με την βοήθεια και του προσωπικού του ΚΑΠΗ.
Οι πρώτες ειδικότητες γιατρών ήταν οι πολύ βασικές, δηλαδή παθολόγος , παιδίατρος ωρυν/λογος , χειρουργός. Στην πορεία προστέθηκαν και άλλες όπως νευρολόγος, πνευμονολόγος, ψυχίατρος, ορθοπεδικός.
Παράλληλα, με την συμμετοχή του κόσμου και με την συνδρομή του φαρμακευτικού συλλόγου, συγκεντρώθηκαν πολλά φάρμακα προς διάθεση σε ανθρώπους που τα είχαν ανάγκη.
Πρέπει να σημειώσουμε όμως ότι η ανταπόκριση των ωφελουμένων δεν ήταν η αναμενόμενη, σε σχέση με το ποσοστό των συμπολιτών μας, που τα τελευταία χρόνια της εφαρμογής των μνημονιακων πολιτικών, βρέθηκαν χωρίς ασφαλιστική κάλυψη.
Παρ’ όλα αυτά, εμείς συνεχίζουμε και μάλιστα, από φέτος, σε έναν νέο χώρο, στην ανακαινισμένη πτέρυγα του παλαιού νοσοκομείου, όπου μεταφέρθηκε και το κοινωνικό φαρμακείο, εντασσόμενο σε ένα πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της φτώχειας.
Με αυτόν τον τρόπο θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σε έναν κόσμο που καθημερινά δοκιμάζεται και εξαθλιώνεται από τις εφαρμοζόμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές .
Και αυτή η αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία, αλλά πράξη αντίστασης στο καθεστώς, που προσπαθούν να επιβάλλουν αυτές οι πολιτικές.
Όσον αφορά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης περί δικαιώματος εξέτασης στα νοσοκομεία των ανασφάλιστων: υποσχέθηκαν νοσοκομειακή και φαρμακευτική κάλυψη, αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν υπάρχει στην πράξη καθώς από τον Ιανουάριο του 2014 τα νοσοκομεία λειτουργούν με κλειστούς προϋπολογισμούς και λεφτά δεν διατίθενται προς αυτή την κατεύθυνση.
Οι νόμοι, οι δεσμεύσεις και οι κοινές υπουργικές αποφάσεις των τελευταίων μηνών παραμένουν κενό γράμμα, καθώς πίσω από τις υποσχέσεις των υπουργών το σύστημα υγείας εξακολουθεί να χρεώνει τους ανασφάλιστους ασθενείς και μάλιστα με εντολές διοικητών νοσοκομείων. Με αυτόν τον τρόπο οι ανασφάλιστοι εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται με κυνισμό και λογιστική αντίληψη.
Σε λίγο λοιπόν, θα ξεκινήσει η λειτουργία του κοινωνικού ιατρείου στον χώρο που προανέφερα.
Απαιτείται η συμμετοχή όλο και περισσότερων γιατρών καθώς και εθελοντών πολιτών, χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή προβολή της λειτουργίας του στον κόσμο που υποφέρει, για να μπορέσει να επιτελέσει τον ρόλο του σε ένα περιβάλλον που δημιουργεί δυσμενείς ισορροπίες για την προστασία της δημοσίας υγείας.
Τα παραπάνω αποτελούν σαφώς αποκλειστικά προσωπικές απόψεις μου.
ΕΥΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ- ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ
ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ