Μετά από δεκαετίες με προβλήματα λειτουργίας και έπειτα από μια πενταετή περίοδο αποψίλωσης των υπηρεσιών δημόσιας υγείας στο νομό Τρικάλων πραγματοποιήθηκε χθες για πρώτη φορά, μία συνέλευση που όμως έμελε να γίνει κάπως αργά.
Αυτό τουλάχιστον έγινε κατανοητό από τους παραβρισκόμενους και συμμετέχοντες σε αυτή, αφού από την αναδόμηση του Νοσοκομείου Τρικάλων και την ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας φτάσαμε να βρισκόμαστε μπροστά σε γιατρούς, πολιτικούς εκπροσώπους και υψηλόβαθμα διοικητικά στελέχη, που διαφωνούσαν για την αναγκαιότητα της συγχώνευσης νοσοκομείων μεταξύ των νομών Τρικάλων και Καρδίτσας και μη.
Έτσι η ουσία είναι ότι για πρώτη φορά εκτέθηκαν ανοιχτά τα προβλήματα στο Νοσοκομείο Τρικάλων αλλά και γνώμες γιατρών και μη κατά τις οποίες θα έπρεπε να δημιουργηθεί μία ενιαία νοσοκομειακή δομή για τη Δυτική Θεσσαλία. Βέβαια όσο ουτοπικό είναι για πολλούς να λειτουργήσει το νοσοκομείο με καλυμμένα όλα τα οργανικά κενά άλλο τόσο και περισσότερο ίσως, είναι να δημιουργηθεί μία τέτοια δομή αλλά και οι υποδομές που θα συνδέουν άμεσα τους πολίτες με αυτή, όπως για παράδειγμα δρόμοι!
Σε γενικές γραμμές λοιπόν η καλή αρχή έγινε στην κατεύθυνση της καταγραφής μιας πραγματικότητας, η κακή αρχή είναι ότι πλέον τίθεται ανοιχτό το θέμα της συγχώνευσης κλινικών και της κατάργησης της ταυτόχρονης λειτουργίας τους και στα δύο νοσοκομεία. Σε όλο αυτό βέβαια το διάλογο, ήταν παντελώς απόντες εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας, οι πολίτες που θεωρούν αυτονόητη την δυνατότητα πρόσβασης στις ιατρικές υπηρεσίες ενός νοσοκομείου.
«Δεν ξέρω αν έπρεπε να γίνει ο στεφανιογράφος»
Η παραπάνω έκφραση ανήκει στο διοικητή της 5ης ΥΠΕ κ. Νέστορα Αντωνίου ο οποίος συμμετείχε σε αυτή τη σύσκεψη. Στην ουσία βέβαια δεν είπε κάτι διαφορετικό από τη γνώμη και τις αμφιβολίες που εκφράστηκαν γύρω από το θέμα τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, η γνώμη του ως θεσμικό όργανο έχει βαρύνουσα σημασία. Αυτό το δήλωσε με σκοπό να επισημάνει ότι σε αυτή τη φάση καλό θα είναι η δημόσια υγεία να στρέφεται στις αναγκαιότητες που προκύπτουν. Μπροστά σε αυτές τις αναγκαιότητες, δεν έκλεισε την πόρτα στο ενδεχόμενο της συγχώνευσης κλινικών που υπολειτουργούν με το Νοσοκομείο Καρδίτσας τουλάχιστον εκείνων που υπολειτουργούν. Και δυστυχώς αυτές είναι αρκετές και για τα δύο νοσοκομεία.
Κατηγορηματικός απέναντι σε αυτή την πολιτική στάθηκε ο πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών γιατρών κ. Βάιος Τάσιος, ο οποίος για ακόμη μια φορά κατέγραψε τις δραματικές ελλείψεις σε προσωπικό που ήδη έχουν κοστίσει τη συνεχή λειτουργία της παιδιατρικής κλινικής και κατ’ επέκταση και της μαιευτικής, της ουρολογικής, της οφθαλμολογικής καθώς επίσης και της ΩΡΛ ενώ τόνισε από την άλλη ότι κινδυνεύει ακόμη και η κάλυψη του τμήματος επειγόντων περιστατικών.
Να σημειωθεί ότι παράλληλα οι γιατροί του ακτινοδιαγνωστικού τμήματος ενημέρωσαν σχετικά με την λειτουργία του ψηφιακού μαστογράφου αλλά και του μαγνητικού, ότι είναι αδύνατον να λειτουργήσουν εφόσον δεν υπάρξει αντίστοιχη ενίσχυση του προσωπικού.
Χάθηκε μια γενιά γιατρών!
Επίσης ενδεικτικό της τραγικής κατάστασης που επικρατεί και της αβεβαιότητας είναι το γεγονός ότι έχουν αδειάσει οι λίστες των ειδικευόμενων γιατρών οι οποίοι συμμετείχαν στην εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου. Οι λόγοι είναι αφενός το γραφειοκρατικό «αλαλούμ» που προκλήθηκε σε σχέση με τη θητεία τους στο αγροτικό, κυρίως όμως το γεγονός ότι οι περισσότεροι αναζητούν την καταξίωση στο εξωτερικό και σε νοσοκομεία ευρωπαϊκών χωρών.
Τόσο από την πλευρά της ΔΥΠΕ όσο και από την πλευρά των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ κ.κ. Σάκη Παπαδόπουλο και Παναγιώτα Δριτσέλη, οι απαντήσεις δεν κάλυψαν την ανάγκη εγγυήσεων για όλο το φάσμα και την πλήρη κάλυψη των αιτημάτων. Ωστόσο είναι φανερό πλέον, ότι με υποχρηματοδοτούμενη δημόσια υγεία, χωρίς ορθή διαχείριση των κονδυλίων και ταυτόχρονα με μια πολιτική που δεν διαχέει το αγαθό της δημόσιας υγείας στην περιφέρεια αλλά το συγκεντρώνει κατά τα αστικά πρότυπα σε υπερνοσοκομεία από τη μία «υποστελεχωμένα» όμως από την άλλη, το Νοσοκομείο Τρικάλων βρίσκεται στο επίκεντρο του μνημονιακού κυκλώνα.
Η ΕΡΕΥΝΑ
