Οι Άγιοι Ανάργυροι είναι ομάδες αγίων που ήταν γιατροί και, σύμφωνα με την παράδοση, παρείχαν αφιλοκερδώς και δωρεάν τις υπηρεσίες τους προς τους ασθενείς.
Κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας μνημονεύονται “οι άγιοι και θαυματουργοί Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός, Κύρος και Ιωάννης, Παντελεήμων και Ερμόλαος, Σαμψών και Διομήδης και πάντες οι Άγιοι Ανάργυροι”.
Ο Γερμανός φιλόλογος και θρησκειολόγος Λούντβιχ Ντόιμπνερ (1877 – 1946) υποστηρίζει ότι οι θεραπευτικές ιδιότητες των Διόσκουρων αποδόθηκαν στους Αγίους Αναργύρους, η λατρεία των οποίων πέρασε από το Βυζάντιο στη Δύση.
Οι πιο γνωστοί Ανάργυροι είναι οι εξής :
-Κοσμάς και Δαμιανός, Ανάργυροι εκ Ρώμης.
-Κοσμάς, Δαμιανός, Άνθιμος, Ευπρέπιος και Λεόντιος, Ανάργυροι οι εξ Αραβίας.
-Κοσμάς και Δαμιανός, οι Ανάργυροι, δύο αδελφοί από την Ασία.
-Κύρος και Ιωάννης, Ανάργυροι Μάρτυρες.
-Παντελεήμων μεγαλομάρτυρας ο ιαματικός.
-Ερμόλαος ο Ανάργυρος.
-Διομήδης ο Μάρτυρας.
-Όσιος Σαμψών ο Ξενοδόχος.
Όλοι αυτοί οι άγιοι θεωρούνται προστάτες των ασθενών και των πασχόντων, ιδίως των φτωχών, αυτών που δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν για να βρουν την υγειά τους. Παρείχαν χωρίς αμοιβή όσο ζούσαν τις υπηρεσίες τους με σκοπό να ανακουφίσουν τον ανθρώπινο πόνο, να χαρίσουν το δώρο της υγείας στους πάσχοντες και να διακονήσουν μέσω της επιστήμης τους τον συνάνθρωπό τους.
Στις μέρες μας θα χαρακτηρίζονταν από πολιτικούς και δημοσιογράφους που στήνουν το πολιτικό παιχνίδι “σοβιετικά απολιθώματα” που δεν αφήνουν την αγορά υπηρεσιών υγείας να αυτορρυθμιστεί.
Στις μέρες μας, η παράδοση των Αγίων Αναργύρων, πολιτισμικό κληροδότημα της οποίας αποτελεί η θεσμοθέτηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, βρίσκεται υπό διωγμό από τον φορέα που υποτίθεται ότι μεριμνά για τη Δημόσια Υγεία, που δεν είναι άλλος από το Υπουργείο Υγείας και τον υπουργό που αποτελεί εκφραστή της Δεξιάς, της παράταξης δηλαδή που πολέμησε τον θεσμό από τα γεννοφάσκια του, και ανάδοχο της αποστολής να ισοπεδώσει ό,τι απομένει.
Στις μέρες μας, ο δημόσιος χαρακτήρας του ΕΣΥ υπονομεύεται από τους κυβερνώντες. Η παροχή υπηρεσιών υγείας μέσα στο ΕΣΥ γίνεται πλέον με ταξικά και εισοδηματικά κριτήρια. Αυτός που έχει να διαθέσει χρήματα αποκτά προτεραιότητα, αυτός που δεν έχει βρίσκεται σε δεινή θέση και ας έχει πληρώσει τους φόρους και τις εισφορές του.
Στις μέρες μας, το αγαθό της υγείας και της ζωής καθίσταται εμπόρευμα προς αγορά και πώληση, μία αντίληψη που καταφανώς βρίσκεται στον αντίποδα όσων πρέσβευαν οι προαναφερθέντες άγιοι και αυτό δεν χρειάζεται να είναι κάποιος πιστός για να το διακρίνει.
Ο πολιτισμός μας αλλοιώνεται από όσους έχουν την τύχη του ελληνικού λαού στα χέρια τους. Η πλουτοκρατία, την οποία υπηρετούν, θέτει στο επίκεντρο της ασκούμενης πολιτικής την εξυπηρέτηση των δικών της συμφερόντων, στον βωμό της οποίας θυσιάζουν οι πολιτικοί υπηρέτες της τις ανάγκες των φτωχών. Αυτός είναι και ο λόγος που η δημόσια υγεία αποκαλείται από τους υπηρέτες των πλουτοκρατών “αγορά υπηρεσιών υγείας”.
Ο Παπαδιαμάντης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε μαρξιστής ούτε αναρχικός. Και όμως έγραψε ότι «Ἡ πλουτοκρατία ἦτο, εἶναι καὶ θὰ εἶναι ὁ μόνιμος ἄρχων τοῦ κόσμου, ὁ διαρκὴς ἀντίχριστος. Αὕτη γεννᾷ τὴν ἀδικίαν, αὕτη τρέφει τὴν κακουργίαν, αὕτη φθείρει σώματα καὶ ψυχάς. Αὕτη παράγει τὴν κοινωνικὴν σηπεδόνα. Αὕτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγεῖς».
Στις μέρες μας, η αισιοδοξία που υπήρχε στους ανθρώπους της εποχής του Παπαδιαμάντη έχει δώσει τη θέση της στην απαισιοδοξία, στον πεσιμισμό και στην ανασφάλεια.
Και πώς θα μπορούσε να μην είναι έτσι όταν η πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται από τους κυρίαρχους του πολιτικού και οικονομικού συστήματος, συντρίβει κατακτήσεις και δικαιώματα που είχαν θεμελιωθεί πάνω σε κοινωνικούς αγώνες πολλών γενεών;
Κ.Τ.
ΥΓ: Τις πληροφορίες για τους Αγίους Αναργύρους αρύσθηκα από το sansimera.gr
Οι επαγγελματίες υγείας των κρατικών δομών υγείας, δωρεάν εργάζονται ?
Ακριβώς επειδή *κανένας* δεν πρέπει να εργάζεται δωρεάν και επειδή δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στους αγίους για θέματα υγείας, το κράτος οφείλει να μας παρέχει τουλάχιστο τα στοιχειώδη, δηλ υγεία, παιδεία και ασφάλεια. Αντί αυτών έχουμε επιδοτήσεις για να αλλάξουμε “δωρέαν” τα παράθυρα και τις πόρτες, τα παλιά ερκοντίσιον και δεν ξέρω τι άλλο. Και ας μην ανοίξουμε κουβέντα για τα λεφτά που έχει το κράτος, για το από που τα βρίσκει και αν έχει πολλά ή λίγα λεφτά και αν υπάρχουν λεφτόδεντρα κλπ κλπ, γιατί όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τα παραπάνω.
Όταν χωρίζεις τις υπηρεσίες σε ιδιωτικές “κακές” και κρατικές “καλές”, δεν αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα και τα προβλήματα της.
Αυτό κατάλαβες ότι κάνω; Που τα λέω όλα αυτά; Μην μου κάνεις πλάκα, εσύ τις διαχωρίζεις μ αυτά τα κριτήρια.
Εγώ θεωρώ ότι το κράτος είναι υποχρεωμένο να παρέχει δωρεάν στους πολίτες του συγκεκριμένες υπηρεσίες, όσο “ακριβές” και αν τις θεωρείς εσύ. Αυτή είναι η πρωταρχική δουλειά του, και όλα τα υπόλοιπα είναι φρου-φρου και λαϊκισμοί (μιας και σου αρέσει η ορολογία). Και αν δεν μπορεί να το κάνει, φταίνε αποκλειστικά αυτοί που κυβερνούν και μην ψάχνεις υπευθύνους αλλού. Αλλά επειδή είναι προφανές ότι γράφεις για να πετάς την μπάλα στην εξέδρα, εξυπηρετώντας συγκεκριμένους σκοπούς, δεν πρόκειται να ασχοληθώ άλλο.
Το Κράτος και ο ΕΟΠΥΥ πλήρωνουν τη δημόσια περίθαλψη , που παρέχουν ιδιωτικές και κρατικές υπηρεσίες.
Όσοι έχουν επιπλέον εισοδήματα πηγαίνουν σε ιδιωτικά νοσοκομεία και απογευματινά ιατρεία και χειρουργεία του ΕΣΥ, αντί για φακελάκι.
Οπότε άλλοι πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα, για κρατικό “καλό” και ιδιωτικό “κακό”.
Αγαπητέ ”Προβοκάτορες” (που φοίτησες εσύ, δε σε θυμάμαι στη Σχολή όταν ως Πρύτανης έδινα τα πτυχία) μην ασχολείσαι με το ΣΧΟΛΙΟ, με άλλο όνομα. Θα στο φέρνει από εδώ, θα στο πάει από εκεί, στο τέλος θα σε ”πετάξει” και μία Β.Κορέα. Το ”ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι” το αποφεύγει εσχάτως, λόγω …”ταπώματος”. Απεδείχθη, ότι μόνο τον τίτλο ήξερε.Η απόλαυση είναι, όταν γράφει και μερικούς ξενικούς όρους οικονομίας, που χρησιμοποιούν ο Κυρανάκης με το Σκέρτσο. Άσε, έμπλεξα* εγώ, μην συνεχίζεις…
* Σκούζει η γυναίκα μου, φωνάζει, αλλά εγώ εκεί. Βλέπεις, απέκτησα φανατικό κοινό που με διαβάζει και δεν θέλω να το ”αφήσω”.
Το κοινό το έχουν οι ΣΧΟΛΙΟ κτλ, και εσύ τρέχεις πίσω τους
Dear Jim, στην σχολή έκανα απουσίες συνεχώς, με πέντε το πήρα το πτυχίο (δεν ανήκω στους άριστους), γι αυτό και δεν θα με θυμάσαι.
Προσπαθώ να μην ασχολούμαι, αλλά κάποιες φορές δεν γίνεται, άνθρωπος είσαι, φορτώνεις και λες δεν πάει άλλο, θα απαντήσω. Και μετά πάλι διαπιστώνεις ότι δεν έχει νόημα και δεν το συνεχίζεις.
Παρεμπιπτόντως, όταν τα «σχόλια» και η παρέα τους πάνε στην Αμερική και καταφέρουν να βιοπορισθούν εκεί έστω και για ένα μήνα, τότε δέχομαι κι εγώ να πάω στην Β Κορέα (όπως καταλαβαίνεις, δεν κινδυνεύω καθόλου, η πιθανότητα να μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι είναι σαφώς μεγαλύτερη).
Τώρα, για την σύζυγο, τι να πω, έχει κι αυτή τα δίκια της… όμως ποιος βρήκε το δίκιο του σ αυτή την ζωή για το βρει αυτή; Οπότε εσύ γράφε.