Καλοκαίρι 1973. Πριν μισό αιώνα ακριβώς. Από το τρανζιστοράκι του φοιτητικού μου δωματίου ακούω μια γνώριμη φωνή που μοιάζει με γαύγισμα: «Ελληνικέ λαέ, ζήτω η Δημοκρατία!».
Ήταν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος. Και ήταν τη μέρα που αποφάσισε να καταργήσει τη βασιλεία, να ανακηρύξει τον εαυτό του «Πρόεδρο της Δημοκρατίας» και να φορέσει φράκο και ψηλό καπέλο… Δεν έφταναν όλα τα άλλα, μας δούλευε κι από πάνω. Μας γλένταγε κανονικά.
Όταν στην εφηβεία σου ζεις τόσο παρανοϊκές καταστάσεις, ο δολοφόνος της Δημοκρατίας να ζητωκραυγάζει υπέρ της Δημοκρατίας και οι κυρ-Παντελήδες από κάτω να τον αποθεώνουν, τα έχεις δει όλα. Μεγάλο σχολειό η χούντα!
Σε λίγες μέρες κλείνουν 49 χρόνια από την κατάρρευση της δικτατορίας. Στον κήπο του Προεδρικού θα στηθεί ένα ακόμα κακόγουστο πανηγυράκι. Για μια ακόμα φορά θα πλέξουν το εγκώμιο της Δημοκρατίας μας αυτοί που την κατάντησαν τετραπληγική. Θυμίζοντας το «ζήτω» του Παπαδόπουλου.
Ο κυρ-Παντελής σήμερα ανησυχεί για τους πέντε-δέκα Κασιδιάρηδες που μπήκαν στη Βουλή. Αλλά σφυρίζει αδιάφορα για τον ωμό φασισμό που κυριαρχεί γύρω του. Δεν νοιώθει τρόμο και φρίκη, δεν βράζει από οργή.
«Όταν πάψει να σε τρομάζει το τέρας, αυτό σημαίνει ότι άρχισες να του μοιάζεις»
(Μάνος Χατζιδάκις)
Φασισμός και χούντα για τον κυρ-Παντελή, τον χαρακτηριστικό τύπο Έλληνα, είναι μόνο ο Κασιδιάρης! Αυτό του λένε τα κανάλια, αυτό πιστεύει. Δεν είναι φασισμός τα «έτσι γουστάρω» του κάθε πρωθυπουργού, υπουργού, ανώτατου δικαστή.
Δεν είναι χούντα το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» με το οποίο κουκουλώνουν Ζίμενς, Νοβάρτις και ΚΕΕΛΠΝΟ, διώκουν τους εισαγγελείς που τα ερευνούν, βγάζουν λάδι τους κλέφτες, κρύβουν στο συρτάρι τις λίστες Λαγκάρντ, βάζουν στο αρχείο τα «αδιευκρίνιστα ποσά» υπουργών και τα ναρκόπλοια των «νταβατζήδων», εξασφαλίζουν την ατιμωρησία τους με ασυλίες, παραγραφές και ακαταδίωκτα.
Δημοκρατία και κράτος Δικαίου σε κώμα. Πρωθυπουργός συλλαμβάνεται με τη γίδα στην πλάτη και τον κοριό στο αφτί και η Δικαιοσύνη «κλώθει», ενώ η Εξεταστική της Βουλής φιμώνει τους μάρτυρες. Μου παίρνουν το σπίτι για χρέος πέντε χιλιάρικων αυτοί που με φέσωσαν με 800 εκατομμύρια. Ποιο Σύνταγμα και ποιοι νόμοι; Υπέρτατος νόμος το «Έτσι γουστάρω! Ό,τι θέλω κάνω και λογαριασμό δεν δίνω σε κανέναν!».
Στις δημοκρατίες η Βουλή, η Δικαιοσύνη και τα Μέσα Ενημέρωσης ελέγχουν την κυβέρνηση. Δεν γίνονται υπηρέτες της κυβέρνησης. Ο ψηφοφόρος ενημερώνεται υπεύθυνα και αποφασίζει ελεύθερα. Δεν τον σέρνει από τη μύτη η φασιστική προπαγάνδα. Την κυβέρνηση την επιλέγει ο λαός. Όχι οι μαφίες των «εθνικών νταβατζήδων».
Χούντα είναι μια χούφτα καραβανάδες που αρπάζουν την εξουσία με τα τανκς. Χούντα και μαφία είναι μια χούφτα ολιγάρχες που μονοπωλούν την ενημέρωση, την ενέργεια, τα καύσιμα, τα τρόφιμα, τα δημόσια έργα, εκτοξεύουν ασύδοτοι τις τιμές εκατό φορές πάνω και καταληστεύουν τον Έλληνα.
Χούντα και μαφία (νόμιμη!) ο κάθε υπουργός, περιφερειάρχης, δήμαρχος που με απευθείας αναθέσεις μοιράζει εκατομμύρια από τα δικά μου λεφτά στους κολλητούς του, τα Μέσα Ενημέρωσης των «νταβατζήδων» που κάνουν γκαιμπελική πλύση εγκεφάλου στον κυρ-Παντελή, ο «επενδυτής» που θησαυρίζει καταστρέφοντας δάση, παραλίες, πόλεις και χωριά. Γιατί; Γιατί έτσι γουστάρουν.
Γιατί η Δημοκρατία και το κράτος Δικαίου έχουν πάει περίπατο. Γιατί οι κυρ-Παντελήδες τους λένε «Μπράβο!».
Μία η χούντα του 1967-74, πολλές οι χούντες και οι ληστοσυμμορίες τού 2023 που κάνουν πλιάτσικο στη χώρα μας και στη ζωή μας σαν στρατός κατοχής. Σχιζοφρενικό το «Ζήτω η Δημοκρατία» του Παπαδόπουλου το 1973, μέγιστη υποκρισία οι πανηγυρισμοί για τα 49 χρόνια της ανύπαρκτης δημοκρατίας μας.
Στη χούντα του Παπαδόπουλου ξεσηκώθηκαν οι εικοσάρηδες. Στο Πολυτεχνείο ξέπλυναν την ντροπή ενός λαού κυρ-Παντελήδων που για εφτά χρόνια έκανε την πάπια και χειροκροτούσε τους τυράννους του. Τη χούντα, όμως, δεν την έριξε το Πολυτεχνείο. Την έριξε η εθνική τραγωδία που η ίδια προκάλεσε ανοίγοντας τον δρόμο στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο.
Οι ανώμαλες καταστάσεις δεν τελειώνουν ομαλά. Καταλήγουν σε εθνικές συμφορές. Αυτό διδάσκει η ιστορία. Ιδιαίτερα όταν οι χαμηλής παιδείας, νοημοσύνης και ευαισθησίας κυρ-Παντελήδες σκύβουν το κεφάλι στους εξευτελισμούς και λένε κι «ευχαριστώ» στις χούντες και τις μαφίες που τους ρημάζουν τη ζωή. Έτσι έκανε στη δικτατορία Παπαδόπουλου ο κυρ-Παντελής, έτσι κάνει και τώρα. Μέγας δημοκράτης! Του τρέχει η δημοκρατία από τα μπατζάκια…
Γνωστός δημοσιογράφος, παπαγαλάκι και «λαγός» των αφεντικών του, βγήκε προχθές και ζήτησε να απαγορευτεί δια νόμου η διερεύνηση οικονομικών σκανδάλων! Για να μη διασύρεται, λέει, ο πολιτικός κόσμος! Ούτε τα προσχήματα δεν τηρούν πλέον. Η ανοχή τούς έχει αποθρασύνει.
Οι χούντες ευδοκιμούν όπου υπάρχουν ραγιάδες, οι μαφίες όπου υπάρχουν κορόιδα. Ως γνωστόν, ο ηλίθιος είναι ο καλύτερος φίλος τού απατεώνα.
ΘΩΜΑΣ ΝΟΥΣΙΑΣ
