Κοσμοϊστορικές αλλαγές, ανάλογες μ`αυτές μετά το τέλος του Β`ΠΠ ζει ο πλανήτης λόγω της πανδημίας.
Ο Νεοφιλελευθερισμός ηττάται ακόμη και στις ΗΠΑ, δίνοντας τη θέση του για άλλη μια φορά στο Κευνσιανισμό και στο κρατικό παρεμβατισμό.
Την ίδια στιγμή που ο Τζο Μπάιντεν επιλέγει να ρίξει 8(οκτώ) τρις δολάρια στην Αμερικάνικη οικονομία, αυξάνοντας τις Δημόσιες επενδύσεις και τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων, οι κομισάριοι της Ελληνικής κυβέρνησης εμμένουν σε αδιέξοδες και παρωχημένες οικονομικές θεωρίες, που εφαρμόστηκαν επί Ρήγκαν και Θάτσερ.
Δέσμιοι οι ίδιοι της καταστροφικής για τη χώρα μονεταριστικής δημοσιονομικής πολιτικής που επιβάλλει η Γερμανία, αρνούνται να δούν τη νέα πραγματικότητα.
Από την άλλη η αντιπολίτευση, είτε θα αποτελεί δεκανίκι των κυβερνητικών πολιτικών(ΚΙΝΑΛ) η θα αδυνατεί να εκφράσει εναλλακτική πρόταση, πλην του μεταναστευτικού και του Παλαιστινιακού(ΣΥΡΙΖΑ).
Το δυστύχημα για το τόπο είναι, ότι τις κρίσιμες τούτες ώρες αντί να διαθέτει έναν Ξεν. Ζολώτα, έναν Σπ. Μαρκεζίνη ή έναν Αδαμάντιο Πεπελάση, τη στρατηγική ανάπτυξης της Εθνικής οικονομίας τη χαράζουν εγκέφαλοι σαν το Γιάν(ν)η Βαρουφάκη, ο Ευκ. Τσακαλώτο και ο διάδοχός τους Χρ. Σταικούρας.
Η μόνη ελπίδα σωτηρίας που διαφαίνεται πια στον ορίζοντα, είναι η ήττα του Μερκελισμού και η άνοδος των Πρασίνων στις αρχές του Φθινοπώρου στη Καγκελαρία του Βερολίνου, που θα επιβάλλει στην εν Ελλάδι υποτακτική πολιτική ελίτ, αλλαγή πλεύσης στις οικονομικές θεωρίες και πρακτικές.
Κων. Κουτσονάσιος.
