Γιώργος Χονδρός : Από την προηγούμενη Δευτέρα 4 Απριλίου, είναι σε ισχύ η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για τους πρόσφυγες. Και; Διαφαίνεται στην βάση της μια βιώσιμη λύση; Δεν το βλέπω: Από τις 19 Μαρτίου (18 Μαρτίου υπογράφτηκε η συμφωνία) μέχρι και 6 Απριλίου έφτασαν στην Ελλάδα μέσω του Αιγαίου 8.010 Άνθρωποι. Την προηγούμενη Δευτέρα 4 Απριλίου, πραγματοποιείτε για πρώτη φορά η “επαναπροώθηση” 202 Ανθρώπων από τα νησιά Λέσβος και Χίος, στην Τουρκία.
Πρόκειται για πρόσφυγες – κατά κύριο λόγο άνδρες και δύο γυναίκες – από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Ιράν, τις Ινδίες και την Βόρεια Αφρική, οι οποίοι δεν είχαν υποβάλει αίτημα ασύλου. Οι δύο Σύριοι ζήτησαν για δικούς τους οικογενειακούς λόγους να επιστρέψουν στην Τουρκία. Την ίδια μέρα, παρά την παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και την υποχρέωση της Τουρκίας να περιορίσει την προσφυγική ροή, φτάνουν στην Ελλάδα 339 Πρόσφυγες, προερχόμενοι από την Τουρκία. Αυτός ο ισολογισμός αναδεικνύει από μόνος του τον κυνισμό της ίδιας της συμφωνίας.
Η συμφωνία αυτή ωθεί ουσιαστικά την Ελλάδα στην de facto αναγνώριση της Τουρκίας ως “ασφαλής τρίτη χώρα”, κάτι που η ίδια ΕΕ δεν επιτρέπεται και δεν μπορεί να πράξει. Το πόσο ασφαλής είναι η Τουρκία καθώς και το κατά πόσο σέβεται τα Ανθρώπινα δικαιώματα, το διαπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια στο πρόσφατο ταξίδι μου, στο Ντυγιαμπακίρ, στην ΝΑ Τουρκία (πρωτεύουσα του Τ. Κουρδιστάν). Εκεί, στην βάση μιας ακατανόητης απαγόρευσης κυκλοφορίας και εξόδου από τα σπίτια τους, δολοφονούνται καθημερινά από το καθεστώς Ερντογάν, Κούρδισες και Κούρδοι, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά. Σύμφωνα με το „TIHV-Human Rights Foundation of Turkey“ και το HDP, δολοφονήθηκαν στο διάστημα, Αύγουστος 2015 – Φεβρουάριος 2016, στις πόλεις Cizre, Silopi, Idil και Sur, (Τουρκικό Κουρδιστάν), πάνω από 492 άμαχοι πολίτες, 87 των οποίων ήταν παιδιά. Συνάντησα εκεί τις μανάδες των δολοφονημένων παιδιών, των οποίων το καθεστώς Ερντογάν, απαγορεύει να περισυλλέξουν από τους δρόμους τα νεκρά παιδιά τους για να τα θάψουν. Μ αυτόν τον τρόπο ο Ερντογάν δημιουργεί την εύφλεκτη ύλη πάνω στην οποία κινδυνεύει να εκραγεί ο επόμενος εμφύλιος διαρκείας στην περιοχή, που θα προκαλέσει, εκτός των άλλων, νέα μεγάλη ροή προσφύγων.
Με τη συμφωνία αυτή, προκρίθηκε από πλευράς ΕΕ μια “λύση”, που ουδεμία σχέση έχει με την αντιμετώπιση των αιτιών της προσφυγικής κρίσης. Τα κίνητρά της επίσης, απέχουν μακριά από τις Ευρωπαϊκές Αξίες και Ιδέες. Πολύ περισσότερο, ακριβώς όπως και στην κρίση του Ευρώ, η νεοφιλελεύθερη ΕΕ έδρασε αποκλειστικά ιδεολογικά.
Η κρίση του Ευρώ εργαλειοποιήθηκε για να θεσπιστεί πανευρωπαϊκά η λιτότητα. Το προσφυγικό χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την επέκταση της “Ευρώπης φρούριο”. Ένα κάστρο στο οποίο δεν υπάρχουν εμπόδια για το κεφάλαιο και τα εμπορεύματα, ενώ οι ξεσπιτωμένοι από τον πόλεμο, τη πείνα και τις περιβαλλοντικές καταστροφές άνθρωποι, θα συναντούν πολεμικές αρμάδες και αγκαθωτά συρματοπλέγματα. Κατακτήσεις όπως η Συνθήκη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Γενεύης, οφείλουν να καταργηθούν ως ενοχλητικά εμπόδια, όπως άλλωστε το Κοινωνικό Κράτος, τα εργατικά δικαιώματα, η Κοινωνική Δικαιοσύνη και η δίκαιη αναδιανομή.
Υπάρχει όμως και η άλλη Ευρώπη, αυτή της Αλληλεγγύης και της Ελπίδας. Την βλέπουμε στο πρόσωπο της Ελληνικής Κυβέρνησης η οποία προσπαθεί, με ιδιαίτερα πενιχρά μέσα, να δημιουργήσει στοιχειωδώς ανθρώπινες συνθήκες για τους πρόσφυγες. Την ζούμε στο πρόσωπο της Ελληνικής Κοινωνίας, που παρά την λιτότητα, διέσωσε, βοήθησε, φρόντισε πάνω από ένα εκατομμύριο Ανθρώπους σε 15 μήνες, χωρίς να δώσει χώρο στην ξενοφοβία τον ρατσισμό και την ακροδεξιά στροφή. Το βλέπουμε επίσης στο πρόσωπο των χιλιάδων εθελοντών από ολόκληρη τη Ευρώπη που ακούραστοι συνδράμουν τους πρόσφυγες στην Ιδομένη, την Λέσβο και αλλού. Την είδαμε επίσης στα πρόσωπα των Ada Colau, Δημάρχου της Βαρκελώνης και Bodo Ramelow, Κυβερνήτη της Θουριγγίας που ζητούν να φιλοξενήσουν πρόσφυγες στις περιοχές τους.
“Η Ευρώπη θα τα καταφέρει…” δήλωσε μετά την σύνοδο ΕΕ-Τουρκίας στις18 Μαρτίου η Μέρκελ. Συμφωνώ μαζί της. Όχι όμως όπως εκείνη το εννοεί, αλλά όπως εμείς. Η Ευρώπη (ΕΕ) θα είναι Αλληλέγγυα και Κοινωνική, ή δεν θα υπάρχει..!
Ο Γιώργος Χονδρός είναι μέλος της ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, συγγραφέας του βιβλίου στα γερμανικά: “Η αλήθεια για την Ελλάδα, την κρίση του Ευρώ και το μέλλον της Ευρώπης”.
ΥΓ: Το παραπάνω κείμενο είναι απόδοση στα ελληνικά άρθρου που δημοσιεύει η κυριακάτικη Tageszeitung του Βερολίνου 9/10 Μαρτίου 2016 (εδώ)
left.gr
