Ο Μαραντόνα δεν κατασκευάστηκε. Δεν ευνοήθηκε από χορηγούς και πολυεθνικές. Ήταν ένας πάμφτωχος Ινδιάνος
Ο Μαραντόνα δεν κατασκευάστηκε.
Δεν ευνοήθηκε από χορηγούς και πολυεθνικές.
Δεν υπήρξε πρότυπο.
Δεν ρώτησε κανέναν πώς θα ζούσε.
Ζούσε όπως νόμιζε και ήθελε.
Δεν ζήτησε να του μοιάσει κανείς.
Δεν συμμετείχε σε παγκόσμιες πρωτοβουλίες.
Ήταν ένας πάμφτωχος Ινδιάνος που αν δεν γεννιόταν με όλα τα άστρα να φεγγοβολούν την ώρα της γέννας πάνω του , μπορεί να είχε πεθάνει από την πείνα και την αρρώστια στην πρώτη δημοτικού.
Ο Μαραντόνα έπαιξε ξύλο χωρίς αύριο έναντι όλων σε επεισόδια μέσα σε στάδιο.
Με καρατιές στην αμυγδαλή.
Όταν τον αδικούσαν.
Όταν πήγαν να τον κόψουν στα δύο.
Έφυγε από την τεράστια Μπαρτσελόνα και πήγε στην πιο αδικημένη ομάδα του Ελληνόφωνου Ιταλικού Νότου.
Στην πιο φτωχή.
Πού έκανε κουμάντο η Καμόρα
Όχι η Καμόρα των γραββατών του Βορρά αλλά η γνήσια του Ρηγίου.
Των αποίκων της Κρήτης και της Μάνης που έκλαιγες μόνο στην όψη τους.
Πήρε αυτή την πόλη την Νάπολι που ήταν για τους ξανθούς βόρεια ένας σκούρος σκουπιδότοπος .
Και πήρε πρωταθλήματα.
Πήρε Ουέφα.
Άλλαξε την μοίρα της πόλης.
Οταν αισθάνθηκε ότι τελείωσε η αποστολή του ζήτησε να φύγει.
Δεν τον άφησαν.
Όταν έγινε το οργανωτικό λάθος να βάλουν την Ιταλία να παίξει με την Αργεντινή στην Νάπολη στο Μουντιάλ του 1990 δίχασε μια τεράστια χώρα και το πλήρωσε.
Τους νίκησε εκεί μέσα.
Καλώντας τους Νότιους να πάρουν εκδίκηση από τον Βορρά.
Τον έδωσαν στην Αστυνομία αυτοί που τον κάλυπταν.
Και άρχισε ο κατήφορος
Ο εγκέφαλος του είχε γεμίσει με τις ουσίες.
Ερώτηση: Ποιός πάμφτωχος Ινδιάνος θα μπορούσε να διαχειριστεί μια τέτοια πίεση παγκόσμια από την εξωγήινη λάμψη του ταλέντου του?
Κανείς.
Έπαιξε με τα όρια και νικήθηκε.
Αλλά βρήκε προς το τέλος την διέξοδο με τους φίλους του τον Φιδέλ ,τον Τσάβες και είναι βέβαιον ότι αν ζούσε ο Τσε θα ήταν αδέλφια.
Γιατί την ίδια τρέλα κουβαλούσαν.
Δεν ήταν μόνο το εξωπραγματικό του ταλέντο.
Αλλά ότι ήταν ο τελευταίος μη κατασκευασμένος αντί ήρωας του πλανήτη.
Η μπάλα ήταν το μέσον.
Η ουσία είναι η θέση.
Πολλοί θα μιλήσουν για τις ουσίες και την κακή ζωή.
Δεν την υιοθετώ την ζωή αυτή.
Αλλά υπάρχει κάτι μεγαλύτερο.
Η μαγεία του αληθινού και του αμάχητου.
Οι απλοί άνθρωποι σε όλον τον κόσμο θα είναι Μαραντόνα.
Οι άλλοι με τον Πελέ και τον Μέσι τον Ρονάλντο.
Όσοι δεν τον είδαμε ως προϊόν,ως πιστωτική κάρτα,ως fitness, αλλά ως Ινδιάνο να τσακίζει την Θάτσερ,την Γιουβέντους,την Μίλαν,το Μιλάνο,την FIFA.
Τον Πάπα.
Ο άνθρωπος που είναι μαχητής στην ζωή του κρύβει έναν μικρό Ινδιάνο.
Και ας μας μάθαιναν από μικρούς στα έργα να είμαστε με τους Καουμπόηδες.
Κρυφά όλοι ήμασταν με τους άλλους.
Τους Apache
Αλέξανδρος Λασκαρίδης
