Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας μεγάλος άνδρας του πνεύματος, της πολιτικής και του πολιτισμού: ο Ευάγγελος Αβέρωφ.
Τον Αβέρωφ τον γνώρισα όταν ήμουν μικρό παιδάκι αλλά, περισσότερο, θυμάμαι τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν ξάδερφος του, να μου λέει ιστορίες για αυτόν και για το πως τον έβαλε στην πολιτική το 1974. Ο Αβέρωφ ήταν το πρότυπο όλης της οικογένειας μου. Ίσως γιατί ο ίδιος ήταν κατά ένα μέρος Χατζηγάκης και είμασταν πολύ περήφανοι για αυτόν.
Αλλά, νομίζω, πολύ περισσότερο για το ήθος του, τις γνώσεις του και την δύναμη της προσωπικότητας του. Γιατί ήταν πατριώτης (π.χ. αγωνίστηκε με σθένος για το Βλαχικό ζήτημα και φυλακίστηκε για αυτό από τους Ιταλούς). Γιατί ήταν πάντα ηθικός. Όταν μπήκε στην πολιτική ξόδεψε την δικιά του περιουσία γιατί δεν ήθελε να είναι δέσμιος κανενός. Γιατί ήταν πάντα ευγενής και κύριος.
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ ήταν ένας αστός πολιτικός με βαθιές ρίζες στην κοινωνία και αγάπη στον απλό άνθρωπο. Ήταν μια δημιουργική προσωπικότητα που ίδρυσε πολλές παραγωγικές μονάδες (π.χ. οινοποιία, τυροκομεία, κτλ) ενώ κατέστησε την ιδιαίτερη πατρίδα του το Μέτσοβο ένα παγκοσμίου φήμης παραθεριστικό πρότυπο με αυτάρκεια και οικονομική αυτοδυναμία.
Η πνευματική του εμβέλεια εστιάζονταν στην εκπόνηση μια πλειάδας λογοτεχνικών δημιουργημάτων, πολιτικών δοκιμίων καθώς και θεατρικών έργων πολλά από τα οποία βραβεύτηκαν.
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ ήταν, αναμφίβολα, μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα ενός πολυσχιδούς και πολύπλευρου ανθρώπου που σε δύσκολες ώρες στήριξε με σθένος την Ελλάδα .
Ήταν ένα υπόδειγμα ανθρώπου το οποίο δυστυχώς σήμερα βρίσκεται υπό εξαφάνιση. Τον θυμήθηκα, λοιπόν, σήμερα γιατί θα ήθελα να μην ξεχνάμε τέτοιους ανθρώπους πρότυπα τα οποία με τον τρόπο ζωής τους μπορούν να μας διδάξουν πολλά.