Όταν ο ΑΟΤ ανέβηκε στην Κρανιά Ασπροποτάμου στις 6 Ιουνίου 1966 για μια εβδομάδα για μια μίνι προετοιμασία για να αντιμετωπίσει τον ΟΣΦΠ στις 12 του μηνός ώστε να αποφύγουν τον καύσωνα που επικρατούσε και τά διάφορα σχόλια που διαχέονταν σχετικά με την κρισιμότητα του παιχνιδιού.
O ΟΣΦΠ ήθελε μόνο νίκη για να πάρει τόν τίτλο τού πρωταθλητή ενώ είχαν προηγηθεί σοβαρά επεισόδια στον πρώτο αγώνα με τον ΟΣΦΠ να κερδίζει με το έτσι θέλω χωρίς ο Έλληνας διαιτητής ( γιατί τότε έπαιζαν μόνο ξένοι) να δει την αποβολή του Σιδέρη όταν χτύπησε εν ψυχρώ τον Τόσκα και τόν προπονητή Πέτροβιτς .
Τελικά συνέβησαν πολλά παράξενα κατά τα λεγόμενα των τότε αγωνιζομένων όπως ότι στο ημίχρονο και ενώ το σκορ ήταν 0-0 τους δόθηκε ένα χάπι τάχα για την ζέστη και από εκείνη την στιγμή άρχισαν να χάνουν τις δυνάμεις τους και πως αναίτια αποβλήθηκε ο Κλαπαναρας χτύπησε εκτός φάσεως έναν αντίπαλο και έτσι ή ομάδα κατέρευσε και ο ΟΣΦΠ κέρδισε με το βαρύ σκορ 5-0 και έτσι πήρε τον τίτλο του πρωταθλητή ύστερα από πάρα πολλά χρόνια.
Στέφανος Πιάζας
Έτυχε μαθητής τότε να παρακολουθήσω τον αγώνα κυρίως να δω από κοντά τους θρύλους Σιδέρη και Πολυχρονίου.Το μόνο περίεργο που παρατήρησα ,άσχετος βέβαια περί τα ποδοσφαιρικά ,ο.τι στο ημίχρονο ο διαιτητής βγήκε και περίμενε τους παίχτες, άρχισαν να λέγονται διάφορα,τελικά βγήκαν οι ομάδες και ο Ολυμπιακός έβαλε πέντε γκολ ,ο κόσμος άρχισε να φεύγει , αργότερα άκουσα φήμες ότι δεν πήραν οι παίχτες τα συμπεφωνηθεντα ,έκτοτε έπεσε η γκρίνια και δεν ξαναπήρε ο ΑΟΤ τα πάνω του .
Ποιος να ξέρει τι έγινε;
Το σίγουρο είναι ότι αυτές τις μέρες πήραν (και θα πάρουν) χάπια πολλοί οπαδοί του Ολυμπιακού.