ΠΡΙΝ 145 ΧΡΟΝΙΑ: το 1878, τη χρονιά του Συνεδρίου του Βερολίνου που αποφάσισε την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα, το Γενικό Επιτελείο Στρατού εξέδωσε σειρά τεσσάρων σημαντικών φύλλων χάρτη, τα οποία απεικόνιζαν τη Θεσσαλία, Ήπειρο και Μακεδονία, σε κλίμακα 1:420.000 (1 εκ. στον χάρτη = 4,2 χλμ. στο έδαφος).
Εδώ παρατίθεται απόσπασμα του φύλλου της Θεσσαλίας μεταξύ Τυρνάβου, Τρικάλων, Βόλου και πρώτων συνόρων για να δειχτεί η επιμελής απεικόνιση των ποταμών, παραποτάμων, χειμάρρων, ελών, λιμνών και των “υγρών εδαφών”, όπως σημείωναν τότε στους χάρτες.
Για ευκολότερη οπτική αναγνώριση του υδρικού δικτύου, δόθηκε μια (διαφανής) χρωματική γραμμική έμφαση (τονίζοντας και τη θέση των Τρικάλων, Καρδίτσας, Παλαμά, περιοχής Ζάρκου ―Φαρκαδόνα―, Λάρισας, Βόλου και Φαρσάλων (περιοχές αναφοράς των πρόσφατων πλημμυρών) με την τότε τοπωνυμιακή ορθογραφία για να φανεί πόσο χρήσιμοι είναι οι ιστορικοί χάρτες, τους οποίους πρέπει να φυλάσσουμε, ψηφιοποιούμε και συμβουλευόμαστε…
(το απόσπασμα του χάρτη επέλεξε, επεξεργάστηκε κατάλληλα και σχολίασε ο Ευάγ. Λιβιεράτος, ομότ. καθηγητής ΑΠΘ)
Ναι, να ξαναφέρουμε τα έλη και την ελονοσία…
Θα μας τρελάνουν οι “οικολόγοι της συμφοράς”
Όχι όχι με τίποτα.Ουτε εγώ θέλω ελονοσία.Προτιμω κι εγώ τη λεπτοσπείρωση.