Είναι γνωστό από τις στατιστικές, ότι τα περισσότερα ατυχήματα (95%), που συμβαίνουν στην εργασία, οφείλονται στις άστοχες ενέργειες και στις επικίνδυνες πράξεις των εργαζομένων (αφηρημάδα, βιασύνη, απροσεξία, αμέλεια, επικίνδυνα αστεία κ.λπ.) καθώς επίσης και στο επικίνδυνο περιβάλλον της εργασίας (ελαττωματικά εργαλεία και μηχανήματα, δάπεδα ολισθηρά, ατμόσφαιρα με καπνούς κ.λπ.).
Βλέπουμε, δηλαδή, ότι ο κύριος υπεύθυνος των ατυχημάτων είναι ο άνθρωπος.
Εάν δηλαδή, αποφασίσουν οι άνθρωποι να εργάζονται, χωρίς να κάνουν άστοχες ενέργειες και επικίνδυνες πράξεις και εάν έχουν ένα ασφαλές περιβάλλον εργασίας, τότε είναι δυνατόν να αποφεύγονται τα περισσότερα ατυχήματα.
Πράγματι όταν μία εργασία τελειώνει χωρίς ατυχήματα, δε σημαίνει ότι αυτό έγινε τυχαία. Είναι αποτέλεσμα μιας σειράς σωστών ενεργειών και αποφάσεων. Σημαίνει ότι η συμπεριφορά μας είναι πειθαρχική και φρόνιμη, ότι συμμορφωθήκαμε με τις οδηγίες που μας έδωσαν, ότι γνωρίζαμε και εφαρμόσαμε τη σωστή μέθοδο εργασίας.
Πως προλαμβάνονται τα ατυχήματα.
Η πρόληψη των ατυχημάτων εξαρτάται από τον κάθε εργαζόμενο χωριστά, αλλά και από την συνεργασία όλων των εργαζομένων μεταξύ τους και με τους εργοδότες. Όλοι εμείς οι εργαζόμενοι έχουμε υποχρέωση να συνεργασθούμε για την αποφυγή των ατυχημάτων και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει:
- Να θέλουμε, δηλαδή να έχουμε συνείδηση της ευθύνης μας προς τον εαυτό μας και την κοινωνία.
- Να γνωρίζουμε, δηλαδή να γνωρίζουμε τους κινδύνους της εργασίας μας και τους κανόνες ασφαλείας.
Ένας εργαζόμενος κάνει τη δουλειά του καλά, μόνον όταν την κάνει με τον σωστό τρόπο, που είναι και ο ασφαλής.
- Να μπορούμε, δηλαδή να διαθέτουμε τα κατάλληλα προστατευτικά μέσα και τον κατάλληλο τεχνικό εξοπλισμό.
- Να σκεπτόμαστε, αυτό ίσως είναι το κυριότερο.
-Να σκεπτόμαστε πριν από την εργασία, για να μελετήσουμε, αν αυτό που κάνουμε είναι ασφαλές και να έχουμε εξασφαλίσει τα απαιτούμενα μέσα προστασίας (μάσκες, προφυλακτήρες κ.α.)
-Να σκεπτόμαστε κατά τη διάρκεια εργασίας, για να μην εκθέτουμε σε κίνδυνο τον εαυτό μας ή τους άλλους.
Έχουμε υποχρέωση να προστατεύουμε τον εαυτό μας, αλλά επίσης έχουμε υποχρέωση να βοηθούμε και να προφυλάσσουμε και τους άλλους από τους κινδύνους του ατυχήματος. Επιπλέον έχουμε υποχρέωση να μη δημιουργούμε κινδύνους για τους άλλους και να μη γίνουμε υπαίτιοι τραυματισμού τους.
Πρέπει να βασιλεύει μέσα μας η αλληλεγγύη, η αγάπη προς τον πλησίον μας και ο πολιτισμός. Να ενεργούμε όπως ακριβώς θα θέλαμε να ενεργούν και οι άλλοι για μας.
-Να σκεπτόμαστε μετά την εργασία, για να μας γίνουν μάθημα ορισμένες επικίνδυνες ενέργειές μας.
-Να σκεπτόμαστε πάντοτε και παντού.
Όλα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι τα ατυχήματα προλαμβάνονται με την σκέψη, την σύνεση, την πρόβλεψη, την προσοχή, την ανάπτυξη του συναισθήματος της αυτοπροστασίας και την προφύλαξη των άλλων ανθρώπων.
Τζίκας Στ. Ιωάννης
Χημικός- Τεχνικός Ασφαλείας
Σύμβουλος Ποιότητας Επιχειρήσεων
Μέλος ΕΦΕΤ
