Στον Βόλο, σήμερα τα ξημερώματα, ένας άνθρωπος έσπασε το παράθυρο ενός αυτοκινήτου κι αμέσως μετά παραδόθηκε. Δεν έκλεψε τίποτα. Ζήτησε μόνο απ’ την αστυνομία να τον φυλακίσει. Για να μη μείνει άστεγος στο κρύο. Η Πολιτεία, δεν του έκανε το χατήρι. Τον άφησε ελεύθερο. Αν τις επόμενες μέρες ο άνθρωπος αυτός βρεθεί νεκρός, όσο η θερμοκρασία κατεβαίνει, ποιος θα χρεωθεί τον χαμό του;
Ο χειμώνας είναι εδώ. Όχι ο χειμώνας των σχολικών μας βιβλίων, με τα παιδιά που παίζουν χιονοπόλεμο και φτιάχνουν χιονάνθρωπους κι έπειτα τρέχουν στη ζεστασιά του σπιτιού τους. Ο χειμώνας της λιτότητας δεν έχει παιδιά να παίζουν. Παιδιά να παγώνουν έχει. Δεν έχει χιονάνθρωπους. Τον ρόλο τους, παίζουν οι ανέστιοι. Ο άνθρωπος που παραδόθηκε στον Βόλο και ζήτησε να φυλακιστεί. Οι άστεγοι που πεθαίνουν απ’ το κρύο δίπλα στα στολισμένα για τα Χριστούγεννα καταστήματα. Οι πρόσφυγες που καίγονται ζωντανοί στα στρατόπεδα του αίσχους προκαλώντας τη «βαθιά λύπη» της κυβέρνησης, που θλίβεται για το «τυχαίο γεγονός». Η καταδίκη σε θάνατο έτσι βαφτίζεται στην Ελλάδα των μνημονίων και του «There Is No Alternative»: τυχαίο γεγονός.
Ο χειμώνας είναι εδώ. Ήρθε να κυνηγήσει τους ανέστιους. Παρέα με τους νεοναζί και τους «φωτισμένους ηγέτες» που μας «σώζουν» εξοντώνοντάς μας έξι χρόνια τώρα. Παρέα με τους ναζί και τους «φωτισμένους ηγέτες» που παχαίνουν ζητώντας μας θυσίες. Οι ανέστιοι, είναι το αποτέλεσμα των θυσιών που μας ζητούν. Των θυσιών που δεν έχουν σύνορα. Των θυσιών που οδηγούν στο χαρτοκιβώτιο και στην παγωμένη σκηνή. Οι θυσίες που μας ζητούν, δεν είναι άλλο απ’ τη φυσική μας εξόντωση. Μια εξόντωση που βαφτίζεται (πάντα!) «τυχαίο γεγονός».
Στο μεταξύ, η Πολιτεία, ως γνήσια «φιλάνθρωπος», ανοίγει θερμαινόμενους χώρους για τους αστέγους. Τώρα, για δυο – τρεις μέρες, μέχρι να τελειώσει «η επέλαση του χιονιά», όπως πολύ γραφικά αναφέρουν τα δελτία ειδήσεων. Στην Αθήνα, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη, στον Βόλο υποθέτουμε… Πόσοι μπορούν να στοιβαχτούν εκεί; Πόσοι είναι οι ανέστιοι γύρω μας; Το έχετε ποτέ σκεφτεί; Τον ακριβή τους αριθμό; Πόσοι άστεγοι αντιστοιχούν στον καθένα από μας, που έχει – ακόμη – μια στέγη, έστω και χωρίς θέρμανση; Και πόσοι θα αντιστοιχούν σε έξι μήνες από σήμερα; Μην αυταπατάστε: είμαστε όλοι ελεύθεροι να παγώσουμε. Το κρύο, είναι η – νέα – ακριβά κερδισμένη «ελευθερία» μας.
Στον Βόλο σήμερα, ένας άνθρωπος ζήτησε να φυλακιστεί για να μην παγώσει. Η Πολιτεία, του αρνήθηκε ακόμη κι αυτό. Το επισημαίνουμε ξανά κλείνοντας αυτό το κείμενο, προς εμπέδωση.
Γιάννης Σαμπανίκος
