Συνένετυξη “Φυσάει Κόντρα”: Να δημιουργήσουμε έναν καινούργιο κόσμο

Ο υποψήφιος δήμαρχος της κίνησης των Τρικάλων «Φυσάει Κόντρα για την ανατροπή», Δημήτρης Παπαθανασίου, εξηγεί στην «Εποχή» τι θα σήμαινε για το δήμο μια αριστερή δημοτική αρχή, με τους πολίτες να θέτουν οι ίδιοι τις προτεραιότητες ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Τη συνέντευξη πήρε
η Τζέλα Αλιπράντη
Σε τι «φυσάει κόντρα» η παράταξή σας;
Το 2010, που δημιουργήθηκε αυτή η παράταξη και κατέγραψε ένα σημαντικό εκλογικό ποσοστό, θέσαμε ως βασικό πρόταγμα ότι θα πρέπει η δράση μας στο δήμο Τρικκαίων να είναι κόντρα στις πολιτικές που έχουν οδηγήσει την τοπική κοινωνία στα αδιέξοδα των μνημονίων, της έλλειψης της κοινωνικής συνοχής, του διαπλεκόμενου συστήματος της τοπικής εξουσίας. Πιστεύουμε πως αυτά τα προτάγματα έχουν βρει θετική ανταπόκριση στην κοινωνία των Τρικάλων αυτό το διάστημα που μεσολάβησε. Ασκήσαμε μαχητική αντιπολίτευση ενάντια στις πολιτικές αυτές και ταυτόχρονα προτείναμε τις δικές μας θέσεις και λύσεις για τα προβλήματα της πόλης και των πολιτών.
Επιθυμείτε «ο δήμος να περάσει στα χέρια της αριστεράς». Τι σημαίνει αυτό;
Τα Τρίκαλα είναι μια πόλη με ιστορικές καταβολές από την Αντίσταση. Είναι η πόλη του Στέφανου Σαράφη, είναι η πόλη που άντρωσε ένα μεγάλο κίνημα ενάντια στην Κατοχή με το ΕΑΜ και μεταπολεμικά έχει μια σαφή δημοκρατική πορεία. Δυστυχώς, όμως, από τη Μεταπολίτευση και μετά, οι δημοτικές αρχές που είχαν την εξουσία ήταν αναντίστοιχες από τη βούληση του κόσμου για ανασυγκρότηση της πόλης και για περισσότερες κοινωνικές αναφορές. Οι δημοτικές αρχές που είχαν σαφή πολιτική χωροθέτηση στη Ν.Δ και στο ΠΑΣΟΚ, ήταν εγκλωβισμένες σε μια λογική διαχείρισης και εξυπηρέτησης μεγάλων και μικρών συμφερόντων. Στη σημερινή πολιτική και οικονομική συγκυρία είναι απαραίτητο ο δήμος να έρθει στα χέρια της αριστεράς, σε μια κατεύθυνση ανατροπής αυτών των πολιτικών για να δημιουργήσουμε μια τοπική κοινωνία δικαιωμάτων, ένα διαφορετικό κόσμο που αξίζει και στην ιστορία της πόλης και συμβαδίζει και με την εντεινόμενη καθημερινά ριζοσπαστικοποίηση των πολιτών της.
Ποιες οι ευθύνες της αριστεράς για αυτήν την αναντιστοιχία;
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς στο παρελθόν, με εξαίρεση τη δεκαετία του ’90, δεν κατάφεραν να συγκροτήσουν πειστικές αυτοδιοικητικές δυνάμεις που θα έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στο δήμο μας. Το 2010 συγκροτήσαμε το «Φυσάει Κόντρα» με μαχητικότητα και συλλογική δράση, μπήκαμε στα κινήματα, στη ζωή της πόλης και δημιουργήσαμε αντιστάσεις, αντιτάξαμε την κοινωνική μας αλληλεγγύη. Νομίζω πως δώσαμε ένα σαφές πρόσωπο ότι η ριζοσπαστική και ανανεωτική αριστερά μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στο δήμο Τρικκαίων.
Συλλογικότητα και συμμετοχή
Για τη σύσταση του προγράμματός σας φτιάξατε ομάδες εργασίας. Σε περίπτωση ανάληψης του δήμου θα συνεχίσει αυτή η συλλογικότητα στις αποφάσεις;
Πάντα λειτουργούμε με βάση τη συλλογική μας συναντίληψη και συναπόφαση και κυρίως τη συλλογική μας δράση. Έχουμε συστήσει δύο διαβουλευόμενα όργανα, τη συντονιστική επιτροπή που συντονίζει τον προεκλογικό μας αγώνα και την επιτροπή του προγραμματικού σχεδιασμού, όπου σύντροφοι και φίλοι συμμετέχουν με προτάσεις για την επικαιροποίηση και τον εμπλουτισμό του προγράμματος του 2010. Στο ενδεχόμενο ανάληψης της δημοτικής αρχής είναι βαθιά η πεποίθηση μας ότι θα πορευτούμε και θα διοικήσουμε μέσα από μία ευρύτερη πολιτική και κοινωνική συμμαχία της αριστεράς και της οικολογίας. Είμαστε ανοικτοί σε κάθε πρόταση που θα πάει ένα βήμα παραπέρα τις σκέψεις και τις αποφάσεις μας.
Είχατε υποστηρίξει τη χρήση τοπικού δημοψηφίσματος για το ζήτημα της μονάδας βιοαερίου. Εσείς θα κάνετε χρήση τέτοιων θεσμών και γενικά πώς θα προκρίνετε τη συμμετοχή των πολιτών;
Είναι αναπόσπαστο στοιχείο του προγραμματικού μας λόγου η συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων. Είναι βασικές πολιτικές μας προτεραιότητες η χρήση τοπικών δημοψηφισμάτων, οι λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές και χωριά του δήμου μας, η κατάθεση συμμετοχικού προϋπολογισμού, που οι πολίτες θα θέτουν συγκεκριμένες προτεραιότητες για τη σύνταξή του. Θέλουμε τους πολίτες μέσα από την αυτοοργάνωσή τους να διεκδικούν, ακόμα και απέναντι στη δική μας δημοτική αρχή, και να μας δείχνουν έτσι τη σωστή πολιτική κατεύθυνση.
Η επαρχία είναι παραμελημένη από την κεντρική διοίκηση. Τι προβλήματα έχουν προκληθεί εξαιτίας αυτού στα Τρίκαλα;
Με τον Καλλικράτη δημιουργήθηκε ένα γραφειοκρατικό πλέγμα διαχείρισης ακόμα και για τα πιο μικρά προβλήματα. Χρησιμοποιήθηκε από τις κυβερνητικές δυνάμεις ως ιμάντας μεταφοράς των αντιλαϊκών πολιτικών. Το πρώτο πρόβλημα είναι η χρηματοδότηση, με περικοπές των πόρων 60%. Δεύτερον, οι κυβερνητικές πολιτικές, που εφαρμόζονται από την αυτοδιοίκηση, με σαφείς ταξικές αναφορές. Δηλαδή η επισφαλής εργασία, η διάλυση των εργασιακών θεσμών, οι απολύσεις, οι διαθεσιμότητες. Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να παλέψει για την αξιοπρέπειά της. Ένα παράδειγμα το πώς μπορεί να γίνει, είναι η συλλογική αντίσταση των δήμαρχων όσον αφορά στην κυβερνητική πρόταση αλλαγής του δημοτικού εκλογικού νόμου, που αναγκάστηκε να τον πάρει πίσω. Θα ήταν καλό την ίδια μαχητικότητα να είχαν δείξει και απέναντι στις περικοπές των πόρων, στις διαθεσιμότητες και απολύσεις των εργαζομένων για να τις ανατρέψουν.
Προτεραιότητα η κοινωνική αλληλεγγύη
Τι άλλο πρέπει να κάνει μια αριστερή δημοτική αρχή;
Βασική μας προτεραιότητα πρέπει να είναι ένα δίχτυ κοινωνικής αλληλεγγύης. Στα Τρίκαλα το Κοινωνικό Παντοπωλείο εξυπηρετεί μόνο 70 οικογένειες σ’ ένα πληθυσμό 70.000. Δεν υπάρχει ξενώνας για τους άστεγους, το κοινωνικό ιατρείο και φαρμακείο λειτουργεί μόνο χάριν της ηρωϊκης προσπάθειας των γιατρών και κάποιων αλληλέγγυων. Η σημερινή δημοτική αρχή δυστυχώς δεν έχει τέτοιες προτεραιότητες στην πολιτική της. Εμείς εκεί θέλουμε να ισχυροποιήσουμε τη δράση του δήμου, ώστε να μην υπάρχουν αποκλεισμένα κοινωνικά στρώματα. Τα περιβαλλοντικά ζητήματα αποτελούν πρωτεύον μέλημά μας, υπάρχουν θέματα μόλυνσης του ποταμού, εκμετάλλευσης των δημόσιων χώρων χάριν οικονομικών συμφερόντων κτλ. Υπάρχουν πολλά προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει μια αριστερή δημοτική αρχή.
Για τον τομέα της οικονομίας τι προτείνετε;
Ο δήμος μας ήταν το 2010 ένας από τους πιο υπερχρεωμένους δήμους στην Ελλάδα. Το καθαρό χρέος ήταν γύρω στα 75.000.000 ευρώ, η παρούσα δημοτική αρχή επιμήκυνε τα δάνεια και μείωσε τα επιτόκια, ώστε να παρουσιάσει μια μαγική εικόνα οικονομικής ανόρθωσης. Δυστυχώς, η οικονομική κατάσταση παραμένει άθλια, με περιορισμένη ρευστότητα και προβλήματα ακόμα και στη μισθοδοσία των δημοτικών υπαλλήλων. Εμείς συζητάμε το κούρεμα του χρέους και της αναστολής πληρωμής των τοκοχρεωλυσίων . Στο μεγαλύτερό του μέρος θεωρούμε πως είναι επαχθές γιατί δημιουργήθηκε από δημοτικές αρχές με αδιαφανείς όρους, χωρίς κοινωνική απεύθυνση. Αντίθετα πρόκειται για χρήματα που σπαταλήθηκαν δεξιά και αριστερά, ιδίως από τον κ. Ταμήλο της Ν.Δ. Ενώ είχαμε προτείνει τη σύσταση ανεξάρτητης επιτροπής ελέγχου του χρέους, η σημερινή δημοτική αρχή δεν το δέχθηκε και δεν έστειλε στον Εισαγγελέα ούτε μία από τις περιπτώσεις που υπερχρέωσαν το δήμο. Πιστεύουμε πως τα οικονομικά του δήμου πρέπει να μπουν σε μία σειρά, χωρίς αυτό να σημαίνει περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες.
Πού θα βρούμε τα λεφτά
Κώστας Φώλιας,
μέλος της δημοτικής κίνησης
Οι δήμοι ασφυκτιούν οικονομικά και δεν προβλέπονται δραματικές μεταβολές προς το καλύτερο, στο άμεσο μέλλον. Γεννάται, ως εκ τούτου, ένα θεμελιώδους σημασίας ερώτημα για τις αριστερές δημοτικές διοικήσεις. Πού θα βρούμε τα λεφτά, για να ασκήσουμε εκείνες τις πολιτικές που συνιστούν ολοκληρωμένες εναλλακτικές, αντίστοιχες των ιδεολογικών και προγραμματικών προταγμάτων της Αριστεράς. Προτείνω, ως εκ τούτου, να επεξεργαστούμε, στο κάθε τοπικό επίπεδο, μια ολοκληρωμένη πρόταση που να περιλαμβάνει: (1) Την αναστολή της πληρωμής τοκοχρεολυσίων του Δήμου προς τις Τράπεζες, για διάστημα από 1 έως 5 χρόνια. (2) Τη διάθεση των κονδυλίων, που θα εξοικονομηθούν, αποκλειστικά για την κάλυψη των αναγκών της τοπικής κοινωνίας. Φυσικά, τα ευαγή πιστωτικά ιδρύματα θα αντιδράσουν. Θα υπάρξουν απόπειρες ποινικών διώξεων ή κατασχέσεων δημοτικής περιουσίας. Οι απόπειρες όμως αυτές θα έχουν να αντιμετωπίσουν σημαντικά τοπικά κινήματα, απαρτιζόμενα από ανθρώπους που θα υπερασπίζονται τις δικές τους, άμεσες, καθόλα υλικές