Σύνδεσμος Κατακλυζομένων Μεσοχώρας: Χαμένοι είναι μόνο οι αγώνες που δεν δόθηκαν
Καθώς πλησιάζει η 1η Φεβρουαρίου 2023, ημερομηνία κατά την οποία αναμένεται η εκδίκαση από το Συμβούλιο της Επικρατείας της αίτησης ακύρωσης του Συνδέσμου Κατακλυζομένων Μεσοχώρας «Ο Αχελώος» κατά της –εκ νέου μετά από επανειλημμένες δικαστικές ακυρώσεις– αδειοδότησης του φράγματος της Μεσοχώρας, ήταν αναμενόμενο ότι ο δίκαιος αγώνας μας για τη διάσωση της
Μεσοχώρας και του Αχελώου θα δεχόταν σφοδρές και ανοίκειες επιθέσεις.
Πρόσφατα, το νήμα των επιθέσεων έλαβαν οι γνωστοί από προηγούμενες παρεμβάσεις τους κ.κ. Μπαρμπούτης και Γκούμας με κείμενό τους που φέρει τον βαρύγδουπο τίτλο «Χαμένος κόπος (και χρήμα) η νέα προσφυγή κατά του ΥΗΕ Μεσοχώρας. Όσες προσφυγές και να γίνουν το έργο θα λειτουργήσει!».
Ίσως δεν θα άξιζε να ασχοληθούμε μαζί τους. Το κείμενό τους όμως διαστρεβλώνει
πλήρως την αλήθεια και κατασυκοφαντεί τον αγώνα των Μεσοχωριτών. Τους πρέπει
λοιπόν η κατάλληλη απάντηση, τουλάχιστον στα σημεία εκείνα, στα οποία αξίζει να
σταθούμε:
Α. Ισχυρίζονται ότι για την επί 40 και πλέον έτη ομηρεία της Μεσοχώρας ευθυνόμαστε
δήθεν εμείς και οι οικολογικές οργανώσεις που αποτρέπουμε την κατασκευή του
φράγματος με τις επιτυχημένες προσφυγές μας στο ΣτΕ. Ούτε λίγο ούτε πολύ μας
κατηγορούν ότι δεν ευθύνονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις και η ΔΕΗ, οι οποίες
σχεδίασαν, κατασκεύασαν και θέλουν να λειτουργήσει ένα έργο, το οποίο κρίθηκε 7
φορές παράνομο, αλλά ευθύνονται τάχα οι Μεσοχωρίτες, οι οποίοι ανέδειξαν
επιτυχώς αυτή την παρανομία!!! Επιχειρούν δηλαδή ανενδοίαστα να εξισώσουν το
θύμα (Μεσοχωρίτες) με τον θύτη (κυβέρνηση, ΔΕΗ) (και αντιστρόφως). Ας έχουν όμως
υπόψη τους ότι δεν πρόκειται να απολογηθούμε ποτέ και σε κανέναν για τους
σκοπούς του Συνδέσμου μας, τους οποίους υπηρετούμε ανιδιοτελώς και με συνέπεια
επί 40 και πλέον χρόνια, ούτε θα πάψουμε να βροντοφωνάζουμε ότι η μόνη
εναλλακτική προοπτική για τη Μεσοχώρα και τον Αχελώο είναι η μη πλήρωση του
φράγματος και η αποκατάσταση της ροής του Αχελώου.
Β. Στη συνέχεια, επιτίθενται με ανάρμοστους χαρακτηρισμούς στους δικαστές του ΣτΕ,
στους οποίους καταλογίζουν ευθύνες, διότι –άκουσον άκουσον– εφάρμοσαν τον
νόμο, ακυρώνοντας επανειλημμένα τις παράνομες αδειοδοτήσεις του φράγματος της
Μεσοχώρας. Στους δικαστές του ΣτΕ καταλογίζουν ούτε λίγο ούτε πολύ «σύμπραξη (!)
στην «επιχείρηση» εξαπάτησης ως προς τον χαρακτήρα του έργου που τάχα δεν
συνδέεται με την εκτροπή του Αχελώου», «επιπολαιότητα», «στρεβλή αντίληψη περί
οικολογικής «προστασίας»» κ.ά. Καταλήγουν δε στο αυθαίρετο συμπέρασμα ότι και
οι 7 ακυρωτικές αποφάσεις του ΣτΕ ήταν λανθασμένες. Είναι στ’ αλήθεια πολύ
ενδιαφέρον, εάν δεν ήταν κωμικοτραγικά απαράδεκτο, το γεγονός ότι ένας πολιτικός
μηχανικός και ένας γεωπόνος νομίζουν ότι γνωρίζουν τους νόμους πολύ καλύτερα
από τους δικαστές του ΣτΕ, οι οποίοι επανειλημμένα ακύρωσαν την αδειοδότηση του
φράγματος της Μεσοχώρας, πιο πρόσφατα με την 2230/2020 ομόφωνη απόφασή
τους!
Και οπωσδήποτε θα είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο για τους δικαστές του ΣτΕ να
πληροφορηθούν –ενόψει της προσεχούς εκδίκασης της προσφυγής του Συνδέσμου
μας– τον «σεβασμό» που τρέφουν στις αποφάσεις τους οι υποστηρικτές της
λειτουργίας του φράγματος.
Γ. Στο ίδιο πνεύμα, ισχυρίζονται ότι το φράγμα της Μεσοχώρας έχει δήθεν
αποδεσμευθεί ήδη από το 1995 από τα έργα εκτροπής του Αχελώου και αποτελεί
τάχα αμιγώς υδροηλεκτρικό έργο. Επικαλούνται μάλιστα την απόφαση 26/2014 του
ΣτΕ, ισχυριζόμενοι ότι το ΣτΕ τάχα αποδέχθηκε ότι το φράγμα της Μεσοχώρας είναι
αμιγώς ενεργειακό και το αποδέσμευσε από τα υπόλοιπα έργα εκτροπής. Ουδέν
αναληθέστερο τούτων!
Ειδικότερα:
Πρώτον, η κυβερνητική βούληση να αποδεσμεύσει το φράγμα της Μεσοχώρας από τα
έργα εκτροπής του Αχελώου αναιρείται πλήρως από την πραγματικότητα, αφού το
έργο παραμένει αναπόσπαστο στοιχείο του σύνθετου τεχνικού εγχειρήματος της
εκτροπής, καθώς όλα τα έργα αυτού (φράγμα Μεσοχώρας, ημιτελές φράγμα Συκιάς,
σήραγγα προσαγωγής των υδάτων από τη Συκιά στη Θεσσαλία) υφίστανται ακριβώς
όπως είχαν εξ αρχής σχεδιαστεί, ενώ επανειλημμένα έχει εκφραστεί η κυβερνητική
βούληση για την πραγματοποίηση της εκτροπής. Μόλις δημιουργηθούν οι
ταμιευτήρες της Μεσοχώρας και της Συκιάς, ο πρώτος θα έχει ρόλο στη διαδικασία
εκτροπής για τη ρύθμιση των μηνιαίων εισροών στον δεύτερο, όπως γίνεται
απερίφραστα δεκτό στην Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση που εγκρίθηκε με την
πρόσφατη αδειοδότηση του φράγματος της Μεσοχώρας, κατά της οποίας
προσφύγαμε στο ΣτΕ. Άλλο πράγμα λοιπόν η κυβερνητική βούληση και άλλο πράγμα,
πώς θα κριθεί αυτή από το ΣτΕ. Ας μην βιάζονται ορισμένοι να προδικάσουν την
απόφαση του ΣτΕ, διότι το προσπάθησαν ξανά στο παρελθόν με αποτελέσματα που
τους εξέθεσαν.
Δεύτερον, μέχρι σήμερα το ΣτΕ ουδέποτε έχει χαρακτηρίσει το φράγμα της
Μεσοχώρας ως καθαρά υδροηλεκτρικό έργο και ουδέποτε αποφάσισε να το
αποδεσμεύσει πλήρως ή μερικώς από τα υπόλοιπα έργα εκτροπής του Αχελώου. Όσοι
ισχυρίζονται το αντίθετο, είτε δεν έχουν διαβάσει την 26/2014 απόφαση του ΣτΕ είτε
την διάβασαν και δεν την κατάλαβαν είτε την διάβασαν και δεν θέλουν να την
καταλάβουν. Είναι το λιγότερο απρεπές να βάζουν στο στόμα των δικαστών του ΣτΕ
λόγια που αυτοί ουδέποτε έχουν πει.
Δ. Σε άλλο σημείο, αναρωτιούνται σε ποιους πρέπει να αποδοθούν ευθύνες για την
δήθεν απώλεια δημοσίων εσόδων. Αφήνοντας στην άκρη τον χυδαίο υπαινιγμό ότι
μπορεί, μεταξύ άλλων, να καταλογιστούν και σε εμάς τέτοιες ευθύνες, αρκεί μόνο να
τους υπομνήσουμε τα εξής: Ευθύνες για την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος
μπορούν και πρέπει να καταλογιστούν σε εκείνους, οι οποίοι σχεδίασαν,
κατασκεύασαν και επιμένουν να θέλουν να λειτουργήσει ένα παράνομο έργο. Ας
έχουν υπόψη τους ότι οι όποιες ηθικές «ευθύνες» μας αναλογούν για την
επιτυχημένη έως σήμερα αποτροπή λειτουργίας του φράγματος αποτελούν για εμάς
παράσημα, τα οποία με περηφάνια φέρουμε. Όπως επίσης παράσημα αποτελούν οι
–στα όρια της νομιμότητας– υβριστικοί χαρακτηρισμοί σε βάρος μας, μόνο και μόνο
επειδή αγωνιζόμαστε για τη σωτηρία της Μεσοχώρας και του Αχελώου.
Ε. Τέλος, όσον αφορά την αναφορά τους ότι ο πρόσφατα ανασυσταθείς
Φιλοπροοδευτικός Σύλλογος Μεσοχώρας «Η ΒΥΤΣΙΣΤΑ» εκφράζει τάχα ρεαλιστικά τα
πραγματικά συμφέροντα της Μεσοχώρας αξίζει μόνο μία απλή επισήμανση: Στο
χωριό μας ευτυχώς γνωριζόμαστε όλοι πολύ καλά, ήδη από παλαιότερα αλλά και
σήμερα…
Απαντώντας λοιπόν συνολικά στο υπεροπτικό ύφος του κειμένου τους περί δήθεν
χαμένου κόπου και χρήματος της νέας προσφυγής μας στο ΣτΕ, τους υπενθυμίζουμε
ότι χαμένοι είναι μόνο οι αγώνες που δεν δόθηκαν.
Εάν χρειαστεί, θα επανέλθουμε.
Σύνδεσμος Κατακλυζομένων Μεσοχώρας «Ο ΑΧΕΛΩΟΣ»
