“ΤΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΜΑΣ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΟΥΝ” – του Μίμη Οικονόμου
Αργοπεθαίνει η γέφυρα σκούριασαν οι μνήμες. Η προίκα που μας άφησαν οι προγονοί μας την τσαλαπατήσαμε. Πολλές δεκάδες χρόνια η Γέφυρα στον “Καραβόπορο” ένωνε τους Τρικαλινούς και πέρναγαν πάνω τους όνειρα, ανησυχίες και σμίγαν να γίνουν ένα με τους από δω από το Πηνειό.
Πέρασαν τόσα χρόνια και τα γεφύρια μας, με τις πολλές ιστορίες τους, θα καταποντιστούν στα βάραθρα της λησμονιάς. Τρία ποτάμια Πηνειός, Ληθαίος, Αγιαμονιώτης, Ευχή του Δημιουργού.
Υδάτινοι δρόμοι, με τα πλατάνια τους τα σκιερά, αντί να είναι ευχή τα λειτουργούμε σαν κατάρα.
Αντί να είναι στράτες περιπάτου στις όχθες τους, τα κάναμε στράτες απορριμμάτων.
Να μια ευκαιρία με τους νέους υποψήφιους, να δείξουν πως τα όνειρά τους φτάνουν πιο πέρα από τα πλαστικά τσαντίρια της Ασκληπιού.
Όποιος νέος με φαντασία όραμα και όνειρα υπάρχει ας το καταθέσει στους Τρικαλινούς.
Ας μην είναι μια συνέχεια του Τ Ι Π Ο Τ Α στην πόλη μας …
