«Τα νεκρά ψάρια και η ζωντανή Περιφέρεια»—Άρθρο του Φώτη Λαμπρινίδη, Αντιπεριφερειάρχη Περιβάλλοντος Θεσσαλίας, στην Εφημερίδα των Συντακτών
Και…ξαφνικά, ο Παγασητικός μας γέμισε ψάρια. Όχι μολυσμένα, αλλά νεκρά. Όχι από την λίμνη Κάρλα, αλλά από τα πλημμυρικά ύδατα του Θεσσαλικού κάμπου. Και έτσι, όλοι καταλαβαίνουμε, ολοένα και πιο επώδυνα, ότι τα κλισέ για την Κλιματική Κρίση και τις αθροιστικές επιπτώσεις των περσινών πλημμυρών δεν είναι και τόσο κλισέ.
Ο γόνος έγινε ασύλληπτες ποσότητες ψαριών που αναπτύχθηκαν στα νερά του κάμπου και μέσω του αντιπλημμυρικού αγωγού που συνδέει την Κάρλα με τον Παγασητικό, διοχετεύτηκαν, είτε λόγο ανοξίας και ευτροφισμού, είτε στην μεταφορά από το γλυκό στο αλμυρό νερό, νεκρά.
Μπορούσε να κλείσει ο αγωγός μεταφοράς προς τον Παγασητικό, το περίφημο “θυρόφραγμα”, προηγουμένως;
Κατά την αρδευτική περίοδο, αυτό θα εγκυμονούσε σοβαρό κίνδυνο πλημμύρισης της Δυτικής Μαγνησίας και των Παρακάρλιων περιοχών.
Γιατί κλείνει τώρα;
Γιατί τώρα υποχώρησε η στάθμη και δεν υπάρχει ο κίνδυνος.
Υπήρχε άλλη λύση;
Ναι, σε τέτοιες πρωτόγνωρες καταστάσεις, θα βοηθούσε η ύπαρξη συνδετήριας σήραγγας από την Κάρλα προς το Αιγαίο, τεχνικά εφικτή, μήκους 10 χιλιομέτρων και προϋπολογισμού περίπου 200 εκ. ευρω, με τεράστια παροχετευτική ικανότητα, μεσοπρόθεσμο έργο, που μεταξύ των άλλων θα προστατεύει τον Παγασητικό. Είναι πρόταση της Περιφερειακής Αρχής Κουρέτα και επιστημόνων. Οι τοπικοί αυτοδιοικητικοί παράγοντες και η Κυβέρνηση…. Αλλού.
Υπήρξε βέβαια και πρόταση του νέου Περιφερειάρχη για άμεση απάντληση μέσω εγκατάστασης αντλιών και μεταφορά στον Πηνειό και το Αιγαίο, που δεν υλοποιήθηκε.
Μπροστά λοιπόν στην δεδομένη κατάσταση τί κάνεις;
Ορισμένοι, αυτό που κάνουν χρόνια : ύβρεις για να κρύψουν την αδράνεια , ή αδράνεια για να κρύψουν την ύβρι. Με την Δημοτική Αρχή του Βόλου προεξάρχουσα, να εξαντλεί την ευφυΐα της στην “προβοκάτσια”.
Κάποιοί άλλοι, “αρμόδιοι”, βολεμένοι στην σιγή ασυρμάτου. Ευτυχώς δεν είμαστε στην ίδια ρότα.
Η Περιφέρεια Θεσσαλίας, ανέλαβε ένα τιτάνιο έργο συλλογής των νεκρών ψαριών και καθαρισμό των υδάτων, μέσα και έξω από τον Κόλπο, προστατεύοντας την Υγεία πολιτών και το Περιβάλλον, εξαντλώντας κάθε περιθώριο, υπερβαίνοντας τις στενές αρμοδιότητές της.
Επιχειρούν πάνω από 10 σκάφη συλλογής και αντιρυπαντικά, τοποθετήθηκε δίχτυ στην σήραγγα, μεταφέρονται για καύση τα νεκρά ψάρια, γίνονται μετρήσεις στον Κόλπο. Ήδη, τα αποτελέσματα είναι δραστικά.
Βεβαίως, η προσπάθεια θα κριθεί με την ολοκλήρωση του δύσκολου έργου, τότε θα γίνει η αποτίμηση. Ένα λάθος όμως, αποφύγαμε : την απουσία.
Μαζί με την επιβεβαίωση της παροιμίας : «Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης », θα απομονώνονται ολοένα και περισσότερο οι “κλέφτες” και θα διακρίνεται μια άλλη αντίληψη και πρακτική για το ρόλο της Αυτοδιοίκησης και την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας μας.
Πώς και του ξέφυγε του Κούλη αυτός ο άριστος;