Τελευταίο αντίο στον Χρήστο Πουλιάνα

Από την Ελένη Αθανασίου

Ο γίγαντας έκλεισε τα μάτια του για πάντα.. Αυτό το καλοκαίρι δεν ανέβηκε στα βουνά που τόσο αγαπούσε …ούτε το προηγούμενο…

Ο ευγενής χαρακτήρας, ο καλός φίλος ,ο πληθωρικός κ γενναιόδωρος γλεντζές ξεκίνησε για το τελευταίο του μεγάλο ταξίδι… Για  όλους εμάς που τον γνωρίσαμε ήταν ο καλός σύζυγος και πατέρας, πιο πριν ο στοργικός γιος, ο επί  χρόνια εξυπηρετικός κ χαμογελαστός ταμίας της τράπεζας , ο δημοφιλής ποδοσφαιριστής  της ομάδας των Τρικάλων , ο νικηφόρος αθλητής , ο πολύ όμορφος άνδρας..

Θα λείψει σε όλους μας ο καλός του ο λόγος.. λίγοι άνθρωποι μας κάνουν να χαμογελούμε καθημερινά με μια γλυκιά τους κουβέντα..

«Ο πιο καλός άνθρωπος της Πολυθέας»  μου είπε φέτος μια συγχωριανή κ ήξερα ότι δεν ήταν υπερβολή ο λόγος της.. ενώ  ήταν τόσο γνήσιο κ ουσιαστικό το ενδιαφέρον όλων τα τελευταία αυτά χρόνια που είχε αποσυρθεί λόγω της ανημπόριας του..

Είχε ντύσει με τόση ζεστασιά όλες τις ανθρώπινες σχέσεις του  σε όλη του την ζωή που όλοι οι φίλοι κ συγγενείς  την κουβαλάμε μέσα μας..

Ο άνθρωπος ,που δεν άφησε το παιδί που όλοι κρύβουμε μέσα μας να μεγαλώσει ποτέ, και  δάκρυζε καθημερινά με το παραμικρό όταν άκουγε ένα δημοτικό τραγούδι όταν θυμόταν την Πολυθέα ή μιλούσε για την μάνα του ή τα παιδιά του, μας έκανε να δακρύσουμε όλους την ημέρα της κηδείας του …

Από τις αντιδράσεις του κόσμου  και  αυτοί που ποτέ δεν τον γνώρισαν προσωπικά κατάλαβαν πως ο «Κιτσάρας» ήταν πραγματικά μεγάλος..

Τέλος μας δίδαξε πως η ευαισθησία και η αρρενωπότητα μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο πρόσωπο.

Έτσι θα τον θυμόμαστε κ θα ζει μέσα μας μέχρι να ξανασυναντηθούμε!

Ας είναι ελαφρύ το χώμα!

Καλή Αντάμωση!