«Αν μας ζητούσαν να περιγράψουμε, με πολύ λίγες λέξεις, τι είναι το βιβλίο του Ιερώνυμου Λύκαρη, απλώς θα παραπέμπαμε στον τίτλο του: “Το αίμα το αδικαίωτο ποτέ δεν ησυχάζει”.
Είναι το αίμα των νεκρών και των τραυματιών που χύθηκε τις μέρες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Είναι το αίμα που “δεν ησυχάζει” όχι γιατί ζητά εκδίκηση, αλλά γιατί ζητά δικαιοσύνη.
Κι ένα βασικό συστατικό της δικαιοσύνης είναι η αλήθεια, η γνώση του πότε, πού, πώς, από ποιους και γιατί σκοτώθηκαν, λαβώθηκαν, σακατεύτηκαν εκατοντάδες άνθρωποι στους δρόμους της Αθήνας.
Το βιβλίο αυτό είναι η ανατομία ενός εγκλήματος πολέμου γύρω από το οποίο έχει πέσει το πέπλο της λήθης ή της βολικής γενίκευσης ή της ανώδυνης απόδοσης τιμής.
Δεν ησυχάζει το αίμα των νεκρών; Σαν μεταφυσικό ακούγεται.
Αυτό που στην πραγματικότητα δεν ησυχάζει είναι η συνείδηση πολλών ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα του Νοέμβρη του ’73 και συμμετείχαν, με διάφορους τρόπους, στην εξέγερση.
Mαριάννα Τζιαντζή
