Πληθώρα πολιτικών αναλυτών, ειδημόνων και μη, αναφέρονται εσχάτως στο πολιτικό κενό που υφίσταται στα δεξιά του κυβερνώντος κόμματος (ΝΔ).
Εθελοτυφλώντας στις περισπούδαστες αναλύσεις τους, στα διδάγματα και τις επιπτώσεις της πανδημίας, δεν βλέπουν το τέλος του Νεοφιλελευθερισμού και το θρίαμβο ξανά του Κευνσιανισμού.
Αγνοώντας τα υπόγεια ρεύματα της κοινωνίας, αδυνατούν να αντιληφθούν ότι ήγγικεν για άλλη μια φορά, όπως πάντα μετά από κάθε μεγάλη κρίση, η ώρα του Πολιτικού Κέντρου.
Η ιδεολογία δηλαδή της σύνθεσης, όπου το υγιές κράτος έχει στρατηγικό ρόλο στην ανάπτυξη της χώρας και την ευημερία του λαού.
Το κοινωνικοοικονομικό μοντέλο του Ντεγκώλ, του Αντενάουερ και του Καραμανλή, που κάποτε “έκτισε” την Ευρώπη, αποτελεί και σήμερα τη μοναδική ελπίδα για τους πολίτες της.
Κωνσταντίνος Κουτσονάσιος.