Με Τρικαλινή μπύρα θα έχουμε την ευκαιρία να γεμίζουμε σε λίγο καιρό τα ποτήρια μας… Πρόκειται για μία προσπάθεια που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και θα μπορούμε να γευτούμε το αποτέλεσμα σε λίγες μέρες. Η μπύρα θα κυκλοφορήσει με το λογότυπο «Τρικάλων Ζύθος» και το γευστικό αποτέλεσμα θα εντυπωσιάσει τους λάτρεις του είδους, όπως υπόσχονται οι πρωτεργάτες της όλης προσπάθειας. Άνθρωποι που προέρχονται από τα Τρίκαλα κι έχουν πάθος με το είδος, έχουν εμπειρία στη ζυθοποίηση κι έχουν παρακολουθήσει δεκάδες σεμινάρια.
Της Βιβής Μαργαρίτη
Όπως μας λένε, ξεκίνησαν φτιάχνοντας οικιακή μπύρα εδώ και πολύ καιρό κι αποφάσισαν να κάνουν το επόμενο βήμα με την παραγωγή μπύρας σε μεγαλύτερες ποσότητες. Μάλιστα, όπως μας αποκαλύπτουν τη συνταγή της μπύρας την επεξεργάζονται με έναν γνωστό κι εξειδικευμένο άνθρωπο στη ζυθοποίηση στην Ελλάδα, τον Πωλ Εμμανουηλίδη.
Στο τέλος Μαΐου
Στα σχέδια των Τρικαλινών πρωτοπόρων του είδους είναι να γίνει ζυθοποίηση στο τελευταίο δεκαήμερο του Απριλίου στο Βόλο στη Θεσσαλική Μικροζυθοποιΐα. Η μπύρα θα ζυμωθεί, θα ωριμάσει για ένα μήνα και στο τέλος Μαΐου οι Τρικαλινοί θα μπορούν να την απολαύσουν στα ποτήρια τους.
Το όνομα
Σε αυτή τη φάση οι άνθρωποι της Τρικάλων Ζύθος δεν αποκαλύπτουν το όνομα της μπύρας. Η ετικέτα είναι προς δημιουργία και θα την αποκαλύψουν κατά την παρουσίαση της μπύρας. Όπως μας λένε πάντως, το όνομα «θα είναι άκρως τρικαλινό και θα παραπέμπει σε κάποιο σημείο των Τρικάλων».
Προώθηση
«Θα προσπαθήσουμε η μπύρα να μπει σε κάθε Τρικαλινό μαγαζί» αναφέρουν οι άνθρωποι της «Τρικάλων Ζύθος». Όπως λένε αρχικά θα είναι περιορισμένης ποσότητας κάτι που έχει να κάνει αφενός μεν με πρακτικούς λόγους, αφετέρου και για λόγους διαχείρισης. «Στόχος μας είναι να κρατήσουμε υψηλά την ποιότητα της μπύρας που θα παράγουμε. Εκείνο που επιθυμούμε είναι να μην ξεφύγουμε από τα υψηλά στάνταρ που έχουμε θέσει για το προϊόν που θα παράγουμε» εξηγούν.
Κυκεών ή αλλιώς: Η μπύρα στην Αρχαία Ελλάδα…
Ο Κυκεώνας (ή κυκεών από το κυκάω που σημαίνει ανακατέβω, αναμιγνύω) ήταν ένα αρχαίο ελληνικό ποτό φτιαγμένο κυρίως από νερό, κριθάρι ή βρώμη και βότανα. Χρησιμοποιούνταν στο αποκορύφωμα των Ελευσίνιων Μυστηρίων για να σπάσει την ιερή αποχή από το φαγητό και το πιοτό, αλλά ήταν επίσης ένα αγαπημένο ποτό των Ελλήνων αγροτών, φόρος τιμής στην θεά της συγκομιδής, της γεωργίας αλλά και της ζυθοποίησης κατά την αρχαία μυθολογία. Οι αριστοκράτες τον απέφευγαν ως ποτό των αγροτών.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ
